Σήμερα είχα το πρώτο μου ταξίδι με τραίνο από Αθήνα – Θεσσαλονίκη μετά την τραγωδία στα Τέμπη.
Στο Βαγόνι 1 ήμασταν εγώ και άλλοι δύο. Στο κυλικείο (Βαγόνι 2) δεν πλησίαζε κανείς παρά μόνο όταν το τραίνο σταματούσε σε κάποια στάση. Κατά τα άλλα ήταν εντελώς άδειο.
Στα Βαγόνια 3 και 4 είχε ελάχιστο ως καθόλου κόσμο και μετά το 5ο μέχρι το 7ο είχε τον περισσότερο αλλά ελάχιστο σε σχέση με το παρελθόν.
Μπορεί να σας φανεί αστείο αλλά μεταξύ ύπνου και ξύπνιου γιατί ήταν και πολύ πρωί, το σφύριγμα που κάνει το τραίνο όταν μπαίνει σε μια σήραγγα, εκεί στο ύψος των Τεμπών ακουγόταν σαν ανθρώπινες κραυγές που ουρλιάζουν.
Θα αργήσει πολύ η στιγμή που η πρώτη – θέση Βαγόνι 1 θα είναι και πάλι προνομιακή και γεμάτη.
Από Γιώργο Τσιτιρίδη
