Στην πόλη της Καστοριάς δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια το Μουσικό Γυμνάσιο το οποίο έχει να επιδείξει σπουδαίες δραστηριότητες, σπουδαίους καθηγητές, δημιουργική έκφραση των εφήβων του τόπου μας και φυσικά ανάδειξη της μουσικής τέχνης.
Σ’ έναν κόσμο που θέλει να εξαλείψει τα φαινόμενα βίας και τραμπουκισμού, τα φαινόμενα της αυξανόμενης ενασχόλησης των παιδιών από μικρή ηλικία με τις ηλεκτρονικές συσκευές, τα κινητά, τα τάμπλετ που τα εγκλωβίζουν σ’ έναν ηλεκτρονικό , ψεύτικο κόσμο με επιφανειακές φιλικές σχέσεις και social media φίλους το μουσικό σχολείο έρχεται να διδάξει την όμορφη πειθαρχία, την συνεργασία και την ελεύθερη έκφραση των εφήβων μέσω της μουσικής. Της μουσικής που εξυψώνει και εξημερώνει! Εξευγενίζει κι εξαγνίζει!
Σε μια περίοδο όπου μια νέα σελίδα ανοίγεται για τα παιδιά της πρώτης Γυμνασίου, μια νέα ζωή αυτή η σελίδα για 30 παιδιά ξεκινάει με απόρριψη, με αποκλεισμό!
Κι ενώ δεν χρειάζονται μουσικές γνώσεις για την εισαγωγή στο μουσικό γυμνάσιο, 30 παιδιά κλαίνε και θλίβονται γιατί νιώθουν ανεπαρκή!
Όχι δεν φταίει το σχολείο! Ούτε οι αξιόλογοι καθηγητές! Ούτε οι εξεταστές! Φταίνε οι άνθρωποι που δεν έκαναν ότι είναι δυνατόν για να ωθήσουν στην τέχνη όσο περισσότερα παιδιά μπορούσαν. Φταίνε αυτοί που δεν φρόντισαν να υπάρχουν επαρκείς αίθουσες, επαρκή μουσικά όργανα κι επαρκές καθηγητικό προσωπικό.
Κανένα παιδί δεν θα πρέπει να αποκόβεται από την Τέχνη όταν μάλιστα διαμένει σε έναν από τους φτωχότερους Δήμους της Ελλάδας με την ανεργία στα ύψη και με μισθούς χαρτζιλικιού για τους περισσότερους γονείς.
Τροφή για σκέψη από μια μαμά, ενός παιδιού αποκλειόμενου, που για κάποιον λόγο ξεκινά το ταξίδι του στο Γυμνάσιο με μια αποτυχία στη φαρέτρα του. Αυτό κι άλλα 29 που ποιος ξέρει… θα μπορούσαν να γίνουν σπουδαίοι μουσικοί!
Τα στοιχεία της μητέρας είναι στη διάθεση του ΦΟΥΙΤ
