Με μία ανάρτηση ψυχής, ο γυμναστής-εκπαιδευτικός Κώστας Πλούσιος δημοσιοποίησε τον πόνο που βιώνει καθημερινά εδώ και 26 χρόνια, μετά από ένα πολύ σοβαρό ατύχημα
Έχουν περάσει 26 χρόνια από το πολύ άσχημο ατύχημα που μου είχε συμβεί.
Το δεξί μου πόδι έγινε αμέτρητα κομμάτια λίγο πάνω από την άρθρωση της ποδοκνημικής.
Ξαφνικά από πρωταθλητής στο Μαραθώνιο και δεινός ορειβάτης, βρέθηκα σε ένα κρεβάτι στον Άγιο Δημήτριο στη Θεσσαλονίκη.
Γλύτωσα την αναπηρική καρέκλα στο τσάφ.
4 μήνες με σίδερα και 14 με πατερίτσες.
Από τότε ζω καθημερινά με τον πόνο από το πρωί ως το βράδυ. Η αγκύλωση και σοβαρή μετατραυματική αρθρίτιδα είναι αδυσώπητες.
Αναγκαστικά να ψάξω άλλους τρόπους για να γυμνάζομαι. Βρήκα πολλούς, είναι η αλήθεια. Πονώντας πάντα φυσικά.
Όλα αυτά όμως μου άλλαξαν τη σκέψη.
Άρχισα να εκτιμώ περισσότερο τη ζωή και να λέω πιο συχνά ευχαριστώ.
Γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που υποφέρουν πολύ περισσότερο από εμένα με τα από σοβαρά ατυχήματα…
Ποτέ δεν μπήκα στη λογική του ” υπάρχουν και χειρότερα” ….
Μην το βάλετε πότε κάτω.
Ο,τι κι αν σας συμβεί (το απεύχομαι).
Ο άνθρωπος έχει αστείρευτη δύναμη.
Ευτυχείτε!
Κώστας Πλούσιος
