Πολικομματική πλέον η Βουλή των Ελλήνων, αφού εκλέχτηκαν οκτώ κόμματα και κομματίδια και τα τροπάριά τους θα ακούμε όλη την προσεχή τετραετία, κάτι σαν την οκτώηχο της Εκκλησίας μας. Ο υπάλληλος της έδρας που κουβαλάει το ποτήρι με το νερό στους ομιλητές, δεν θα τους προλαβαίνει τους οκτώ αρχηγούς. Αντοχή να έχει ο άνθρωπος κι εμείς υπομονή να τους ακούμε.
Μωσαϊκό από ποικίλα ιδεολογικά χρώματα έχει γίνει πλέον το ημικύκλιο της αίθουσας και δυσκολεύτηκαν, λέει, να τακτοποιηθούν. Είναι που δεν άρεσαν, βλέπεις, τ’ αποτελέσματα των εκλογών του Μαΐου και είπαν στο λαό “σπάστα και ξαναρίχτα” κι εκείνος πέταξε όπως νά ΄ναι τα ζάρια κι έφυγε για τις παραλίες. Όπου θα ξαπλώνει χύμα στην καυτή άμμο των πλαζ και θα νιώθει σαν αναστενάρης, αφού οι ξαπλώστρες είναι πανάκριβες. Κλείνει η παρένθεση.
Ποιοι είναι, τελικά, οι σημερινοί ένοικοι της Βουλής; Ας τους δούμε έναν-έναν…
Το κυβερνών κόμμα, που είχε την πρεμούρα να είναι αυτοδύναμο και το πέτυχε, θα κάνει πλέον ό,τι θέλει, πράγμα που αρέσει γενικώς στους εξουσιαστές, αλλά μπορεί να μην αρέσει ενίοτε στο λαό κι έχουμε παράδειγμα γι’ αυτό την ¨αγάπη¨ που τρέφει ο λαός για τον ΕΝΦΙΑ!
Για πόσο ακόμα θα λέει αυτό ο λαός “κατέβα να φάμε” στα προϊόντα των ραφιών των σουπερμάρκετ, που μήνες τώρα στέκονται αγέρωχα στο ύψος τους; Κι ενώ το καλάθι του νοικοκύρη δυσκολεύεται να το γεμίσει με προϊόντα, το γραμματοκιβώτιό του γεμίζει καθημερινά με φακέλους και φακελάκια που έχουν μέσα τους το καθένα κι από έναν λογαριασμό!
Σαν τον ακέφαλο καβαλάρη μοιάζει πλέον το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ταλαιπωρείται με τα εσωτερικά του, καθότι η ήττα ουκ έρχεται μόνη. Και η ήττα είναι ένα ορφανό που κανένας δεν το αναγνωρίζει για δικό του παιδί.Ας βρούνε σύντομα μια λύση, γιατί η αδυναμία των μεν, μπορεί να γιγαντώσει την αλαζονεία των δε. Τάχει αυτά η πολιτική.
Το κόμμα του Πράσινου Ήλιου δεν κατόρθωσε να τον βγάλει αυτόν τον ήλιο παραέξω κι έμεινε πάλι μισός. ΚΙΝΑΛ, Ελιά, ΚΙΔΗΣΟ ήταν οι ταμπέλες που δοκίμασε, οι μεταλλάξεις που δεν πέτυχαν. Κι αυτός ο Ανδρέας Παπανδρέου, τι κάνει εκεί που βρίσκεται, με κανένα ουρί θα ασχολείται, ως συνήθως, και δεν τους βοηθάει;
Το Ερυθρό κόμμα εξακολουθεί να τηρεί απαρέγκλιτα τη Συμφωνία της Γιάλτας και δεν ξεπερνάει το 10%. Και λειτουργεί ως υποκατάστημα που διαθέτει στοκ ιδεών και συνθημάτων, ενώ τα κεντρικά έχουν κλείσει (το έχει πει παλιότερα ο Λαζόπουλος).
Στην συνέχεια έχουμε τρία μικροκόμματα που φυλάττουν κι ενσαρκώνουν το πατροπαράδοτο “Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια”. Και δεν θα τολμούσε ούτε ο Ξέρξης να διαβεί τις νέες Θερμοπύλες ούτε κανένας ολιγόπιστος και ολιγόπατρις να τα βάλει μαζί τους. Ένας Ιερώνυμος τόλμησε να τα βάλει με το Νατσιό κι απέτυχε. Αν ήταν ο Χριστόδουλος, μπορεί και να έκανε ευχέλαιο στα γραφεία της “Νίκης”!
Τέλος, έχουμε και το κόμμα με το καραβάκι και την Μπουμπουλίνα αυτοπροσώπως στο τιμόνι του. Τις τσιρίδες της να μην ακούμε κι ας πλέει ελεύθερα όπου θέλει.
Νά ‘την, λοιπόν η οκτώηχος της Βουλής. Πώς θα χαρακτηρίζαμε τον Έλληνα, πολυδιασπασμένο ή πλουραλιστή;
Το κράτος, πάντως, με την φορολογία του, κάποιες φορές θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με ληστή…
Δ.Ι.
