Σε πλειστηριασμό βγαίνει εκ νέου το ακίνητο όπου φιλοξενείται ο δημοφιλής και ιστορικός πολυχώρος ψυχαγωγίας «Μύλος», στην περιοχή «Σφαγεία» της Θεσσαλονίκης, με τιμή πρώτης προσφοράς 990.000 ευρώ, ενώ η κατάσχεση έγινε για οφειλή 49.992,60 ευρώ.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΔΗΜΗΤΡΑ ΤΑΓΚΑ
Το ηλεκτρονικό «σφυρί» για το ψυχαγωγικό συγκρότημα που βρίσκεται επί της οδού Ανδρέου Γεωργίου 56 και με εμβαδόν σύμφωνα με το Ελληνικό Κτηματολόγιο 5.597 τ.μ., θα χτυπήσει στις 8 Νοεμβρίου με επισπεύδουσα την «TELERIN Α.Ε.». Σημειώνεται ότι ο πρώτος πλειστηριασμός που είχε οριστεί για τις 10 Μαΐου, δεν έγινε καθώς τέθηκε σε αναστολή.
Όπως αναφέρεται στην έκθεση του εκτιμητή, το συγκρότημα έχει αναπτυχθεί σε οικόπεδο, το οποίο καταλαμβάνει ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο (ΟΤ) 2 του εγκεκριμένου σχεδίου Θεσσαλονίκης. Επί του οικοπέδου έχει ανεγερθεί κτιριακό συγκρότημα το οποίο αποτελείται από το πεντάωροφο κεντρικό κτίριο του μύλου, το εσωτερικό του οποίου καταστράφηκε εξ ολοκλήρου μετά από πυρκαγιά που ξέσπασε το 2004 στο κτίριο, και διάφορα άλλα ισόγεια και διώροφα κτίρια. Στο σφυρί βγαίνουν επίσης και τα κτίρια αλευροκυλινδρόμυλου, σιδηρουργείου, ξυλουργείου, αποθηκευτικών και βοηθητικών χώρων.
Τμήμα των εγκαταστάσεων κατά μήκος του κεντρικού άξονα συμμετρίας του οικοπέδου έχει χαρακτηριστεί ως «διατηρητέο» από το Υπουργείο Πολιτισμού, ενώ οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις είναι κατεδαφιστέες. Κατά την αυτοψία διαπιστώθηκε ότι η εγκατάσταση δε χρησιμοποιείται παρά μόνον ο οπίσθιος ακάλυπτος -αύλειος χώρος, ο οποίος λειτουργεί ως υπαίθριο μπαρ. Τα κτίρια, αν και απαιτούν εργασίες συντήρησης, παρουσιάζουν καλό βαθμό ετοιμότητας λειτουργίας.
4 κτίρια του συγκροτήματος διατηρητέα
Η ιστορία του «Μύλου»
Η εκτιμώμενη εγκατάσταση είναι γνωστή ως «Ο Μύλος», καθώς αποτέλεσε ιδιαιτέρως δημοφιλή πολυχώρο αναψυχής και πολιτισμού της Θεσσαλονίκης.
Υπήρξε για μισό αιώνα μεγάλη αλευροβιομηχανική μονάδα με ιδρυτές αλευροβιομήχανους πρόσφυγες από τις Σαράντα Εκκλησιές της Ανατολικής Θράκης. Ιδρυτής του μύλου ήταν ο Γεώργιος Χατζηγιαννάκης, που ήρθε ως πρόσφυγας το 1924 από την Ανατολική Θράκη μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Η οικογένεια Χατζηγιαννάκη είχε παράδοση στην αλευροβιομηχανία μια και ο πατέρας του διατηρούσε ως την ανταλλαγή των πληθυσμών μεγάλο αλευρόμυλο στις Σαράντα Εκκλησιές της Ανατολικής Θράκης. Ο Χατζηγιαννάκης συνεταιρίστηκε με τον επίσης Θρακιώτη πρόσφυγα Μιλτιάδη Αλτιναλμάζη από την Αδριανούπολη, που ίδρυσαν την εταιρία «Αλτιναλμάζης – Χατζηγιαννάκης». Την εποχή της ακμής του, γύρω στα 1930, άλεθε 60 τόνους άλευρα την ημέρα και ήταν περίφημος σε όλη την Ελλάδα για τα προϊόντα του. Άρχισε τη λειτουργία του το 1924 και με διακοπή στη διάρκεια της κατοχής, σταμάτησε οριστικά το 1986.
Μετατράπηκε σε πολυχώρο ψυχαγωγίας στις αρχές του 1990 και για αρκετά χρόνια ήταν σήμα κατατεθέν της καλλιτεχνικής Θεσσαλονίκης. Το πιο σημαντικό ήταν ότι ο μύλος στη νέα του χρήση διατήρησε με σεβασμό μεγάλα τμήματα του παλιού βιομηχανικού εξοπλισμού που εντυπωσίαζε τους θαμώνες του. Αυτή η εργασία αλλαγής χρήσης του κτηρίου με τη διατήρηση του παλιού εξοπλισμού κέρδισε ευρωπαϊκό βραβείο. Ήταν η πρώτη πετυχημένη μετατροπή μεγάλου βιομηχανικού συγκροτήματος σε κέντρο πολιτισμού και διασκέδασης, που στάθηκε πανελλήνιο πρότυπο για την αλλαγή χρήσης παλιών κτηρίων.
Μια μεγάλη πυρκαγιά, τον Σεπτέμβριο του 2004, κατέστρεψε ένα σημαντικό τμήμα του κτιρίου του μύλου και επέφερε ζημίες και στις άλλες εγκαταστάσεις. Ο «Μύλος» μετά την αποκατάσταση των ζημιών συνέχισε κατά διαστήματα ως χώρος ψυχαγωγίας, αλλά με μειωμένη αίγλη και δημοφιλία.
