Έζησα μία ιδιαίτερη εμπειρία… Ήμασταν κάποια μέλη του ΔΣ του συλλόγου Αμπελοκήπων κι ετοιμάζαμε τον χώρο όπου θα γίνει την Παρασκευή και το Σάββατο η 2η Γιορτή Πατάτας!
Όταν πήγα για να αρχίσουμε το στρώσιμο των τραπεζοκαθισμάτων σκέφτηκα τη λαϊκή ρήση που λέει ότι αν τα χέρια φοβόταν όπως τα μάτια, καμιά δουλειά δε θα τελείωνε ποτέ. Το κεφάλι λοιπόν κάτω κι αρχίζουμε.
Σε κάποια στιγμή διαπιστώνω ότι έχουν έρθει και μας βοηθούν πάνω από 10 παιδάκια ηλικίας από 8 έως 12 ετών.
Το έκαναν με τόση όρεξη και χαρά που πραγματικά συγκινήθηκα. Εάν δεν ήταν αυτοί οι μικροί μαθητές εκεί ακόμη εκεί θα ήμασταν.
Στα παιδιά λοιπόν οφείλουμε να δώσουμε χώρο. Να δώσουμε πρωτοβουλίες. Να εντοπίσουμε πράγματα απλά που τους αρέσουν και να τα αφήσουμε να παίξουν δημιουργικά. Ποτέ παρατήρηση ότι αυτό ή το άλλο δεν το έκανες καλά.
Και λάθος να είναι λες μπράβο και συνεχίζεις. Πήγαινε σε ανύποπτη στιγμή και διόρθωσε το.
Μόνο έτσι θα κερδίσεις τη νέα γενιά.
Τρεις μαγικές λέξεις: χώρο, πρωτοβουλία, επιβράβευση!
Εάν προσπαθήσεις να του το επιβάλεις το έχασες. ,
Ας μην ξεχνάμε ότι κι εμείς κάποτε ήμασταν παιδιά. Πώς σκεφτόμασταν; Σίγουρα για άλλα θέματα, η ανθρωπότητα έχει προχωρήσει.
Παιδιά σας ευχαριστούμε πολύ!
Κώστας Πανταζόπουλος
