Μην μου πείτε πως δεν εμπνέεσαι σε ένα τέτοιο περιβάλλον, μέσα κι έξω από το Τζημοπούλειο Mουσείο με τις παλιές φωτογραφίες Επταχωρίου;
Που ζεις, μέσω φωτογραφιών, τη ζωή των προγόνων σου από το 1904 (η παλιότερη φωτογραφία που πρόσφατα μας έστειλαν από Αμερική) μέχρι τη δεκαετία ’70, μέχρι τότε οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες μας.
Βέβαια, στις δεκαετίες ’50, ’60 και ’70, είναι και δική μου ζωή (εντάξει, από 1957 και μετά που θυμάμαι γεγονότα χαρακτηριστικά, αφού ήμουν τεσσάρων χρονών.
Τις βλέπουμε και στην ιστοσελίδα του χωριού, μπορείτε να τις δείτε, φίλοι μου, ώσπου να έρθετε στο Επταχώρι και πολύ θα χαρούμε.
Εδώ μέσα λοιπόν κάθε πρωί 8-9, από προχτές που ο κοντοχωριανός Γεώργιος Κοτολούλης έφερε στο Επταχώρι άλλες 200 φωτογραφίες με τις λεζάντες τους (μόλις γράφτηκαν με τη βοήθεια των παλιότερων) για να προστεθούν στις 500 που τοποθετήσαμε το 2016, πάλι ο Γιώργος έβαλε το χεράκι του.
Τις τύπωσε στη Θεσσαλονίκη και τις έφερε το Σάββατο περνώντας από δω, χαρούμενος-πανευτυχής, για να πάει στο “καταφύγιό” του, όπως έγραψε προχτές, Καφενείο “Το Ταμπούρι” στη Δροσοπηγή του (15 χλμ. από Επταχώρι)
Πρέπει να τοποθετηθούν η κάθε μια στην κατηγορία της, μέχρι το πανηγύρι (26 Ιουλίου) που θα έρθουν πάνω από 500 (μπορεί και περισσότεροι, αφού επιτέλους-σχεδόν εξαλείφθηκε ο ιός) Επταχωρίτες από Ελλάδα και εξωτερικό, ήδη ήρθαν κάποιοι από Γερμανία και Αμερική.
Ευχαριστούμε Γιώργο για τη συμβολή σου στο εδώ έργο μας!
Α, μας έφερε και το φρέσκο φρέσκο εξαιρετικό περιοδικό του χωριού του “Καντσιώτικα” που αφού το μελετήσω, θα σας το παρουσιάσω!
Ιωάννα Λουλάκη
