Ασφυκτικά γεμάτο χθες το Θέατρο Βουνού στην παράσταση «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή από έναν εκλεκτό θίασο.
Με την έναρξη της παράστασης, τα φώτα χαμήλωσαν και βγήκαν στη σκηνή οι πρώτοι ηθοποιοί σε απόλυτη σιωπή.
Σιωπή; Όχι ακριβώς, αλλά υπό τους ήχους του “Μωρή κοντούλα λεμονιά ”!
Το γνωστό δημοτικό άσμα δεν ακουγόταν από τα ηχεία του θεάτρου, αλλά από κάπου μακριά, προς το Ντολτσό, μάλλον από κάποιο γλέντι όπου είχαν τον ήχο στη διαπασών!
Ευτυχώς πολύ σύντομα οι ηθοποιοί άρχισαν να μιλούν και οι δυνατές ερμηνείες, σε συνδυασμό με τη δύναμη της τραγωδίας, τη σκηνοθεσία, τα σκηνικά, τους φωτισμούς και τη μουσική, που ήταν όλα εξαιρετικά, συνεπήραν τους θεατές και η μακρινή μουσική …υπόκρουση (που στο μεταξύ άλλαξε ρεπερτόριο) σχεδόν δεν ακούγονταν.
Εκτός μιας ακόμη σκηνής όπου επικρατούσε πάλι απόλυτη ησυχία.Η είσοδος του Παιδαγωγού και του Πυλάδη με την τέφρα του Ορέστη έγινε υπό τους ήχους του Πατρίκ Χερνάντεζ και του «Born to Be Alive»!
Ευτυχώς οι παραπάνω άτυχες στιγμές δεν επηρέασαν στο ελάχιστο τους ηθοποιούς που συνέχισαν την απόδοση των ρόλων σαν να μη συνέβαινε τίποτα…
