Μακριά από τις θορυβώδεις πόλεις και τα δημοφιλή αξιοθέατα που πλημμυρίζουν κάθε χρόνο με τουρίστες που στριμώχνονται αρκετές φορές για μία φωτογραφία, βρίσκει κανείς, στις παρυφές των βουνών, νέους να χαμογελάνε ξέγνοιαστα απολαμβάνοντας τους ήχους της φύσης και το ομορφιά του φυσικού τοπίου. Οι νέοι αυτοί επιλέγουν ένα άλλο είδος τουρισμού, τον εναλλακτικό τουρισμό.
Ο εναλλακτικός τουρισμός είναι όρος-ομπρέλα, που συμπεριλαμβάνει διάφορους άλλους όρους, όπως ο τουρισμός περιπέτειας, ο εθελοντικός τουρισμός, ο αγροτουρισμός, ο γαστρονομικός τουρισμός, ο οικοτουρισμός κ.ά.
«Μαθαίνεις πολλά από αυτή τη μορφή τουρισμού, βιώνεις την καθημερινότητα εκεί σαν να είσαι ντόπιος. Εγώ πήγα στη Χίο και βοήθησα εθελοντικά την κυρία Στέλλα, που είναι γύρω στα εξήντα, να χτίσει με φυσική δόμηση ένα εργαστήρι κεραμικών. Η κυρία Στέλλα μας φρόντιζε και μας μαγείρευε κάθε μέρα με υλικά από τον κήπο της», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η 25χρονη Χριστίνα Γιακούλα, απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών.
Πολλοί νέοι φαίνονται να επιλέγουν τον εθελοντικό τουρισμό, να επισκέπτονται, δηλαδή, έναν τόπο μέσω της συμμετοχής τους σε κάποιο εθελοντικό πρόγραμμα. Ο εθελοντισμός σε μικρές επιχειρήσεις ή σε εκδηλώσεις σε επαρχιακές περιοχές συμβάλλει στην ανάπτυξη των επαρχιακών περιοχών αλλά και βοηθάει τους νέους να αποκτήσουν μια ολιστική εικόνα της κουλτούρας των ανθρώπων της περιοχής. «Αν μου έλεγες, παραδείγματος χάριν, πριν από δύο χρόνια ότι θα μάζευα κάπαρη δυόμισι ώρες σε ένα μεσογειακό νησί, όπου ο μόνος ήχος που θα με συντρόφευε θα ήταν αυτός της καμπάνας της εκκλησίας, δεν θα το πίστευα. Όταν γύρισα στη Θεσσαλονίκη, μού ξένισε όλος αυτός ο θόρυβος. Αυτή η εμπειρία μού δίδαξε πολλά και από άποψη τεχνικών γνώσεων αλλά και για τη ζωή», προσθέτει η Χριστίνα.
Ο εθελοντισμός ως μορφή τουρισμού δείχνει να έχει απήχηση είτε στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό αφού νέοι βρίσκουν μια οικονομική διέξοδο να ταξιδέψουν και να γνωρίσουν άλλους τόπους. «Από την εμπειρία μου στην Κροατία, που συμμετείχα σε ένα πρόγραμμα εθελοντισμού, έχω κρατήσει στη μνήμη και στην καρδιά μου περισσότερο τους ανθρώπους. Φύγαμε από την αναστάτωση της πόλης. Ήμασταν στο βουνό, σε ένα χωριό απομακρυσμένο από το κέντρο, χωρίς ίντερνετ για τρεις εβδομάδες και είχαμε μόνο την παρέα ο ένας του άλλου. Αν και ήμασταν άγνωστοι μεταξύ μας, δεθήκαμε. Μπορεί να ήμασταν εκεί ως τουρίστες αλλά προσφέραμε και πίσω στην κοινότητα, υπήρχε αυτό το πάρε-δώσε. Δεν αποτελούσε την κλασσική μορφή τουρισμού που δεν ενδιαφέρεται για την τοπική κοινωνία», αναφέρει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Μαρίνα Χατζηκυριάκου, φοιτήτρια, 22 ετών.
Οι εμπειρίες των δύο νεαρών κοριτσιών φαίνεται να έχουν μια κοινή συνισταμένη: την αίσθηση ευχαρίστησης από την προσφορά στην κοινότητα και την ανάγκη να ξεφύγουν από το αποπνικτικό αστικό τοπίο.
Εκτός από τον εθελοντικό τουρισμό, πολύ δημοφιλής στους νέους είναι και ο τουρισμός περιπέτειας ή αλλιώς αθλητικός τουρισμός, που περιλαμβάνει δραστηριότητες στο βουνό αλλά και στη θάλασσα, όπως ορειβασία και σέρφινγκ. Οι δραστηριότητες αυτές φαίνεται να συγκεντρώνουν πολλές προτιμήσεις καθώς αποτελούν την αφορμή χαλάρωσης αλλά κι έναν τρόπο απόλαυσης του φυσικού πλούτου μιας χώρας χιλιόμετρα μακριά από την αγχώδη ζωή της πόλης.
«Μού φαίνεται πιο ενδιαφέρον να επισκεφτώ ένα βουνό ή μια λίμνη παρά ένα τουριστικό μέρος. Αυτό μπορεί να μην εκφράζει όλους τους νέους αλλά σίγουρα υπάρχουμε κι εμείς που προτιμούμε τη γαλήνη της φύσης και το καθαρό οξυγόνο έναντι της πολυκοσμίας των χώρων διασκέδασης και τις πανάκριβες ξαπλώστρες στις παραλίες», εξηγεί η 22χρονη φοιτήτρια Ασημούλα Μωυσίδου.
Προσθέτει, δε, ότι αυτές οι δραστηριότητες στη φύση, σε βουνά και θάλασσες αναζωογονεί το άτομο και τού δίνει την ευκαιρία να γνωρίσει τη φύση του μέρους και όχι απλώς να δει ένα γνωστό σημείο αναφοράς, να βγάλει μια …σέλφι μαζί με αυτό και να εξαφανιστεί μετέπειτα. «Οι νέοι έχουν κουραστεί με τις πόλεις και θέλουν να ξεφύγουν από τα προβλήματά τους, να βρουν μια διέξοδο, να αποκτήσουν εμπειρίες ζωής. Τα τελευταία πέντε χρόνια, από το 2018, έχει παρατηρηθεί ξεκάθαρα μια αύξηση, κυρίως στους νέους, στον αθλητικό τουρισμό που στηρίζεται σε δραστηριότητες της φύσης. Είναι μια μόδα που ήρθε για να μείνει, τουλάχιστον αυτό ελπίζουμε εμείς», εκτιμά ο Χρυσόστομος Ζερβόπουλος ιδρυτής του Green Oliver, γραφείου εναλλακτικού τουρισμού.
Με το πέρασμα των χρόνων παρατηρείται, σύμφωνα με έρευνες, μια αύξηση του εναλλακτικού τουρισμού, που ενδέχεται να μεγαλώσει περισσότερο, με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 16.28%.
ΑΠΕ
