ΕΡΩΤΙΚΟ
Θα σου μάθω να δένεις τα κορδόνια σου
τρυφερά κι επίμονα
για να μη μπερδεύεις το βήμα
καινούργιε μου έρωτα
κάθε που θα τρέχεις στην αγκαλιά μου.
Θα καθίσω πλάι σου στο πλατύσκαλο
να περάσουμε σταυρωτά τον πόθο
σα να υφαίνουμε με πλεγμένα δάχτυλα
ακριβό κέντημα να στολίσει εκείνο
το γυμνό έπιπλο στη σάλα του χρόνου
που από καιρό μας περίμενε
ευάερη, επιβλητική, τεράστια
μα και τόσο μόνη.
Κι σαν φτάσουμε απ’ τους πρόποδες στην κορφή
μαζί θα δέσουμε σε κόμπο σφιχτό
δοσμένα φιλιά,
τους όρκους μας
κι ένα ανείπωτο κόκκινο χρώμα.
