Αν οι υποψήφιοι προσωποποιούν τα πάντα και δεν δέχονται άλλες γενικές αναλύσεις, απόψεις, κριτική για τον τόπο τους, τότε έχουμε θέμα. Δείχνει ότι χωριατοποιούμαστε ταχέως.
Γιατί οι μεγάλες πόλεις έχουν αυτό το προνόμιο σε σχέση με τα χωριά.
Αποδεσμεύονται (εν μέρει όχι απόλυτα)από την στενή σχέση τους με τον γείτονα,τον φίλο, κουμπάρο, συγγενή και κοιτούν πιο μακρυά.
Ποιος από τους υποψηφίους έχει δυνατότητες να βοηθήσει με γνώσεις και εργατικότητα, Αυτά όμως να έχουν απόδειξη. Από την πρότερη εργατική και κοινωνική ζωή τους.
Τα πρόσωπα είναι οι πρωταγωνιστές αλλά οι ιδέες τα σχέδια αυτό που λέγεται πολιτικός σχεδιασμός δεν αφορούν μόνο αυτά. Έχουν σχέση με την κοινωνική και πολιτική και οικονομική πραγματικότητα με την τρέχουσα κατάσταση με την προσμονή ή όχι κάποιων μελλούμενων ενεργειών.
Τα πρόσωπα εντάσσονται εν μέρει μέσα σε ένα σύνολο μια ομάδα που έχει παρόμοιες ιδεολογικές και όχι μόνο προσεγγίσεις. Δεν καθορίζουν τα πάντα σε μια κοινωνία.
Με λίγα λόγια, ο όντως σπουδαίος ρόλος των προσώπων δεν ακυρώνει όλους τους άλλους παράγοντες. Γι αυτό και μόλις τώρα άρχισαν δειλά δειλά να βγαίνουν οι πολιτικές που ουσιαστικά μας αφορούν στην επιφάνεια.
Μέχρι τώρα είχαμε πανηγυρισμούς, ο τάδε με τον τάδε υποψήφιο. Ανθρώπινο και εν μέρει δικαιολογημένα. Τώρα όμως αρχίσαμε να προσεγγίζουμε την ουσία.
Τι θα κάνουμε, πώς θα το κάνουμε, με ποιους θα το κάνουμε και αν μπορούμε να το κάνουμε. Αν το πρόγραμμα είναι υλοποιήσιμο και δεν είναι λόγια και μόνο λόγια.
1 λεπτό ανάγνωση
