Προχθές χτύπησε το τηλέφωνο μου. Από γνωστό μέσω γνωστού κτλ γνώρισα τον Ιβάν, είχε ένα μικρό πάγκο στο πανηγύρι. Στην βιοπάλη ο Ιβάν, μένει στην Αθήνα και κάνει ότι μπορεί για να βγει μεροκάματο. Ήθελε να χαρίσει σε παιδιά κάτι παζλ. Πήγα τον γνώρισα και έβαλε πέντε μεγάλες κούτες με παιχνίδια στο αυτοκίνητο μου (δώσαμε κ στο A to Z Κέντρο Ξένων Γλωσσών για τους πλημμυροπαθείς),
“Ρούλα μου θέλω να πιάσουν τόπο, θέλω να χαμογελάσουν τα παιδιά”
Ιβάν μου χαμογέλασαν τα παιδιά, χαμογέλασε κ η δική μου καρδιά. Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα. Να είσαι πάντα καλά.
Με ανθρώπους ομορφαίνει ο κόσμος μας και με την αγάπη ξορκίζουμε το τέρας…
Εθελοντική Εργασία Άργους Ορεστικού
