Ο αείμνηστος δάσκαλος, Σχολικός Σύμβουλος και Θεολόγος Δημήτριος Σιδ. Ζήσης γεννήθηκε στο χωριό Χιλιόδενδρο Καστοριάς κατά το έτος 1944. Οι γονείς του ήταν πτωχοί και τίμιοι αγρότες και είχαν τέσσερα παιδιά. Μεγάλωσε με πολλές στερήσεις κατά τις ταραγμένες 10ετίες 1940 και 50. Από μικρός είχε μεγάλη έφεση για μάθηση. Μαθήτευσε επιτυχώς στα Γυμνάσια του Άργους Ορεστικού και της Καστοριάς και κατόπιν φοίτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, απ’ όπου έλαβε το Πτυχίο του με βαθμό Άριστα. Ακολούθως διορίστηκε ως εκπαιδευτικός σε Δημοτικά σχολεία χωριών τής Κοζάνης και της Καστοριάς και υπηρέτησε σ’ αυτά με πολύ μεγάλη επιτυχία ως δάσκαλος και ως Διευθυντής τους. Παραλλήλως, έδωσε εξετάσεις και πέτυχε την εισαγωγή του στο Μαράσλειο Διδασκαλείο των Αθηνών, απ’ το οποίο αποφοίτησε μετά διετίαν με βαθμό άριστα. Ακολούθως εισήχθη με εξετάσεις στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσαλονίκης και έλαβε το αντίστοιχο Πτυχίο με βαθμό λίαν Καλώς. Αργότερα έλαβε και το Πτυχίο τού Παιδαγωγικού Τμήματος Φλώρινας του Α.Π.Θ. με βαθμό επίσης Άριστα.
Παράλληλως προς τα εκπαιδευτικά του καθήκοντα ο αείμνηστος Δημήτρης ασχολήθηκε λίαν επιτυχώς και με τη συγγραφή παιδαγωγικών βιβλίων, απ’ τα οποία έκδόθηκαν τρία, καθώς και πολλών κειμένων και άρθρων ποικίλου περιεχομένου, που δημοσιεύτηκαν σε τοπικές εφημερίδες τής Καστοριάς.
Κατά τα τελευταία 15 περίπου έτη τής εκπαιδευτικής του σταδιοδρομίας υπηρέτησε με πολύ μεγάλη επιτυχία ως Σχολικός Σύμβουλος Δ.Ε. στις αντίστοιχες εκπαιδευτικές Περιφέρειες τής Καστοριάς.
Ο αείμνηστος Δημήτρης Ζήσης είχε δύο πολύ άξια τέκνα κι ευτύχησε να δεί νύφες κι εγγόνια, τα οποία υπεραγαπούσε. Υπήρξε άριστος πατριώτης και πολύ πιστός Χριστιανός. Ήταν φιλακόλουθος και τέλειος κάτοχος τής βυζαντινής μουσικής. Υπηρέτησε επί πολλά έτη ως καλλίφωνος ιεροψάλτης σε ναούς της πόλης, των χωριών και των ιερών μονών της Μητρόπολης Καστοριάς. Ήταν κτήτορας του μικρού παρεκκλησίου Αγίου Δημητρίου χιλιόδενδρου και δωρητής ενός καθιστικού περίπτερου ευρισκόμενου δίπλα σε έτερον ναΐσκο του Χιλιόδενδρου.
Ως χαρακτήρας ήταν ευθύς, ειλικρινής, συμπονετικός, σε μέγιστο βαθμό απονήρευτος και πολύ φιλικός προς όλους τους ανθρώπους και γι΄αυτό είχε πολλούς και καλούς φίλους. Οι συγγενείς και φίλοι του, οι συνάδελφοι και οι υφιστάμενοί του δάσκαλοι, καθώς και όλοι οι γνωστοί του, τον θυμούνται και θα τον θυμούνται πάντα με πολύ αγάπη, συγκίνηση, και νοσταλγία.
Ο Θεός ας αναπαύσει στον Παράδεισο την άκακη ψυχή τού άριστου δασκάλου Δημητρίου Σιδ. Ζήση, και ας είναι Αιωνία η μνήμη του.
Καστοριά 3 Οκτωβρίου 2023.
Ο Συνάδελφος και φίλος του Γιώργος Τ. Αλεξίου.
