Δύο εργαζόμενοι που παραιτήθηκαν από το δημόσιο μας μιλούν για την απόφαση τους και την επόμενη μέρα
Της
Ο Βασίλης Γιαννακόπουλος και η Μαρία Αλεξίου μιλούν στην «Κ» για την απόφασή τους
Μια θέση στο Δημόσιο εξακολουθεί να αποτελεί όνειρο ζωής για τους περισσότερους εξ ημών ή είναι απλώς μια αυταπάτη, ένα αντίβαρο στις δύσκολες συνθήκες του ιδιωτικού τομέα; Υπάρχει plan C; Δύο εργαζόμενοι που παραιτήθηκαν από το δημόσιο μας μιλούν για την απόφαση τους και την επόμενη μέρα.
«Πήγαινε, παιδί μου, μάθε ό,τι είναι να μάθεις και έχε τα μάτια σου ανοιχτά». Αυτή την όχι και τόσο συνηθισμένη ευχή έδωσε ο πατέρας της Μαρίας Αλεξίου, όταν εκείνη του ανακοίνωσε ότι πέρασε στον γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και διορίζεται στο δημόσιο. «Το δημόσιο δεν ήταν στα σχέδια μου» λέει σήμερα στην «Κ» η Μαρία, που προέρχεται από οικογένεια γουνοποιών. «Όταν, όμως, άρχισα να ψάχνω για δουλειά και να δίνω συνεντεύξεις σε εταιρείες, ένιωθα ότι κάθε φορά θα έπρεπε να δώσω μια παράσταση για να αποδείξω ποια είμαι και τι μπορώ να κάνω· επιπλέον κατάλαβαινα ότι θα έπρεπε να εργάζομαι πολλές ώρες παραπάνω, ακόμα και Σαββατοκύριακα». Η Μαρία, όμως, τότε θέλει να έχει ελεύθερο χρόνο και για άλλες δραστηριότητες. «Η διαδικασία των εξετάσεων μου ήταν πιο οικεία» επισημαίνει η ίδια, που έχει σπουδάσει οικονομικά στην ΑΠΘ και τη Μ. Βρετανία. Οι εξετάσεις διενεργούνται το 2004 και η ίδια διορίζεται στο Υπουργείο Εργασίας το 2006.
Το τμήμα, στο οποίο τοποθετείται η Μαρία το 2006 αποτελείται από πτυχιούχους, επιτυχόντες στον ΑΣΕΠ. «Νιώθαμε τη διαφορά όταν ερχόμασταν σε επαφή με άλλα τμήματα και διευθύνσεις» περιγράφει η ίδια, που εργαζόταν στο τμήμα προσωπικού και ασχολήθηκε την εποχή εκείνη με τη συγχώνευση των ταμείων. Γρήγορα, όμως, άρχισε να νιώθει ότι δεν εξελισσόταν, ότι έμενε στάσιμη. «Είχα πολλές ιδέες και δεν μπορούσα να τις αξιοποιήσω» θυμάται, «επίσης είχα αρχίσει να καταλαβαίνω πως λαμβάνονταν οι πολιτικές αποφάσεις και πώς συντάσσονταν τα νομοσχέδια και αυτό με στεναχωρούσε».
Συν τω χρόνω, η Μαρία αποκτά μεγάλη τεχνογνωσία σχετικά με τα διαθέσιμα μεταπτυχιακά σε Ελλάδα και εξωτερικό, «επειδή είχα αφιερώσει πολύ χρόνο να ψάχνω για εμένα, καθώς πραγματοποίησα ως εργαζόμενη ένα δεύτερο μεταπτυχιακό στην τότε ΑΣΟΕΕ». Ετσι, φίλοι και συνάδελφοι που έψαχναν πληροφορίες για σπουδές, απευθύνονταν απευθείας στη Μαρία, καθώς ο χώρος ήταν εντελώς αχαρτογράφητος. «Αρχισα, λοιπόν, κάτι δικό μου πάνω στα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών, καθώς πουθενά δεν υπήρχαν επικαιροποιημένες πληροφορίες» λέει στην «Κ» η Μαρία, που είναι ιδιοκτήτρια του eduguide.gr. «Νομίζω ότι δεν θα το είχα προχωρήσει, αν δεν είχα την υποστήριξη του συζύγου μου». Ετσι, το 2012 η Μαρία παίρνει ένα «λελογισμένο» ρίσκο, δηλαδή μια άδεια άνευ αποδοχών. Ταυτόχρονα μετακομίζει οικογενειακώς στην Κύπρο. «Τα πρώτα τέσσερα χρόνια δεν είχα έσοδα» ομολογεί, «στο digital σκέλος με βοήθησε σημαντικά ο σύζυγος μου, γιατί εγώ είμαι αυτοδίδακτη». Σταδιακά, όμως, η ιστοσελίδα αποκτά επισκεψιμότητα και συγκεντρώνει πλήθος σημαντικών πληροφοριών ανά κατηγορία- μεταπτυχιακά, υποτροφίες, διδακτορικά, όπως και ειδήσεις σε θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής. «Συνεχώς αναβαθμίζουμε το site» λέει στην «Κ» η Μαρία που το 2017 παραιτείται από το δημόσιο και σήμερα απασχολεί στην εταιρεία της πέντε μόνιμους υπαλλήλους. «Παλιά είχαμε φυσική έδρα, αλλά επί πανδημίας διαπιστώσαμε ότι δεν χρειαζόταν, οπότε τώρα δουλεύουμε online από Κύπρο, Αθήνα, Καλαμάτα και Καβάλα». Τι της λείπει από το δημόσιο; «Η ανέμελη αίσθηση κάθε Παρασκευή μεσημέρι ότι ξεκινούσε ένα Σαββατοκύριακο, κατά το οποίο δεν θα είχα καμία επαγγελματική έγνοια, όπως και οι πολύ καλές σχέσεις με τους συναδέλφους» απαντά. «Δεν ξέρω, αν η νέα μου δουλειά θα πήγαινε τόσο καλά, αν δεν είχα και την εργασιακή εμπειρία του δημοσίου, για παράδειγμα, ως δημόσιος υπάλληλος έμαθα να διαβάζω και να κατανοώ με ευκολία νόμους, αποφάσεις και εγκυκλίους που έχουν άμεση σχέση με το αντικείμενό μου».
Συνέχεια στο kathimerini.gr
