Ιστορίες ασθενών που μόλις διαγνώστηκαν με κάποια ασθένεια, άνθρωπων με καρκίνο τελικού σταδίου, ατόμων που δεν μπορούν να πληρώσουν τη συμμετοχή τα φάρμακά τους, «φτάνουν» καθημερινά στο φαρμακείο της γειτονιάς. Οι άνθρωποι αυτοί εκμυστηρεύονται τους φόβους και τις αγωνίες τους στους φαρμακοποιούς. Τέτοιες περιπτώσεις, που απαιτούν διακριτική αντιμετώπιση, διαχειρίζονται καθημερινά οι φαρμακοποιοί της γειτονιάς προσφέροντας συναισθηματική και ψυχολογική στήριξη και ανακουφίζοντας τους ανθρώπους που προσέρχονται στο φαρμακείο. Το ζήτημα αυτό ανέδειξαν οι φαρμακοποιοί μέλη του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (ΦΣΘ) Άννα Γρηγοριάδου και Κατερίνα Σιαρινούδη, σε παρουσίαση με θέμα «Κοινωνική φαρμακευτική» που έκαναν στο πλαίσιο της ενότητας των δράσεων του ΦΣΘ κατά τη διάρκεια του PHARMApoint 2023. Οι ομιλήτριες επισήμαναν ότι το επάγγελμα του φαρμακοποιού αποτελεί λειτούργημα και ότι είναι ανάγκη να εισαχθεί και να υιοθετηθεί ο όρος κοινωνική φαρμακευτική.
«Έρχονται ασθενείς που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα άμεσης εξόφλησης της συμμετοχής τους για να πάρουν τα φάρμακά τους ή να αγοράσουν ένα απλό παυσίπονο. Είναι σημαντικό να μην τους φέρουμε σε δύσκολη θέση, γι’ αυτό φροντίζουμε να τους μιλήσουμε σε χαμηλό τόνο και σε απόσταση από άλλους πολίτες που πιθανόν περιμένουν στη σειρά τους να εξυπηρετηθούν» σημείωσε η κ. Σιαρινούδη επισημαίνοντας παράλληλα ότι υπάρχουν άγραφοι κανόνες, τους οποίους οι φαρμακοποιοί δεν τους έχουν μάθει κατά τη διάρκεια των σπουδών στο Πανεπιστήμιο, αλλά τους μαθαίνουν από την εμπειρία που αποκτούν καθημερινά πίσω από τον πάγκο του φαρμακείου.
«Το επάγγελμα του φαρμακοποιού, πέραν του επιστημονικού χαρακτήρα του, είναι λειτούργημα. Εκτός από τις κλασικές υπηρεσίες που παρέχουμε, όπως η χορήγηση φαρμάκων και η συμβουλευτική σε θέματα υγείας, προσφέρουμε και επιπλέον υπηρεσίες λειτουργώντας σαν ψυχολόγοι και στηρίζοντας συναισθηματικά τους ασθενείς και τους συγγενείς ή τους φροντιστές τους. Είναι πολλοί εκείνοι που έρχονται στο φαρμακείο της γειτονιάς και μας εκμυστηρεύονται τους φόβους και τις αγωνίες τους για την ασθένειά τους. Κι εμείς σε καμία περίπτωση δεν μένουμε ασυγκίνητοι, ειδικά σε συμπολίτες μας που τους γνωρίζουμε χρόνια και έχουμε αναπτύξει σχέση εμπιστοσύνης και εκτίμησης» επισήμανε η κ. Γρηγοριάδου.
«Μην ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι. Όταν, λοιπόν, μαθαίνουμε ότι έφυγε από τη ζωή ένας ασθενής που γνωρίζουμε και εξυπηρετούμε επί χρόνια ή όταν μαθαίνουμε ότι ένας συμπολίτης μας που έρχεται στο φαρμακείο μας διαγνώστηκε με κάποια νόσο, φορτιζόμαστε συναισθηματικά, συμμετέχουμε στο πένθος και στη θλίψη, όσο κι αν θέλουμε να παραμείνουμε ψύχραιμοι», τόνισαν οι ομιλήτριες.
Συμπερασματικά, επισήμαναν ότι «οι φαρμακοποιοί προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια στους πολίτες, παρέχοντας και επιπλέον υπηρεσίες που δεν έχουν επιστημονικό και εμπορικό χαρακτήρα. Συνεπώς, επιτελούν λειτούργημα με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, κάτι που επιβεβαιώνει την αναγκαιότητα ύπαρξής τους. Για το λόγο αυτό, προτείνουμε την υιοθέτηση του όρου κοινωνική φαρμακευτική, ο οποίος δεν υπάρχει πουθενά στη βιβλιογραφία, για να περιγράψει αυτή τη μοναδική σχέση του φαρμακοποιού με τον πολίτη».
AΠΕ
