Τον προηγούμενο Μάιο μία εκπαιδευτικός διασύρθηκε μετά από τη σχετική καταγγελία γονέων και τη δημοσίευση του θέματος ότι τάχα πρόβαλλε σε μαθητές σε δημοτικό σχολείο του Ζωγράφου ταινία με δήθεν “ακατάλληλο, σεξουαλικής υφής”, περιεχόμενο.
Και όμως, για κάποιες ημέρες εκείνη η υπόθεση ήταν ίσως το Νο1 θέμα συζήτησης στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στα social media. Οι “κίτρινες” εκπομπές της τηλεόρασης έκαναν θραύση, κάποιες εφημερίδες επίσης ενώ τα περισσότερα δημοσιεύματα είχαν ένα και μοναδικό στόχο: Την εκπαιδευτικό που που δήθεν δεν έκανε τη δουλειά της όπως προβλέπεται.
Πέντε μήνες μετά, και μετά τη σχετική ΕΔΕ που είχε αρκετά μεγάλη (πολύμηνη) διάρκεια η εκπαιδευτικός απαλλάχθηκε από κάθε κατηγορία με τη βούλα της υπηρεσίας της. Το λογικό δηλαδή που στην Ελλάδα όμως δεν είναι πάντα αναμενόμενο.
Η εκπαιδευτικός επέλεξε την ταινία “Αγόρια στο Ντους” με ειδικούς κωδικούς στην ψηφιακή πλατφόρμα κινηματογραφικών ταινιών “CINEDU” του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου η δημιουργία της οποίας χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ και εθνικούς πόρους και ήταν κατάλληλη για όλες τις ηλικίες αφού στην Ελλάδα δεν είχε λάβει δείκτη καταλληλότητας και στην Σουηδία είχε κριθεί κατάλληλη για όλες τις ηλικίες.
Πρόβαλε την ταινία (η οποία έχει προβληθεί αναρίθμητες φορές σ’ όλη την Ευρώπη και σε παιδιά μικρότερης ηλικίας από αυτά που την προέβαλε εκείνη) και στη συνέχεια συζήτησε με τους μαθητές και τις μαθήτριές της για το περιεχόμενο.
Το θέμα, της σχεδιασμένης για παιδιά, αυτής σουηδικής ταινίας δεν ήταν άλλο από το δικαίωμα των παιδιών να έχουν φίλους και να μεγαλώνουν ελεύθερα και με αυτοεκτίμηση, ανακαλύπτοντας τον εαυτό τους ψύχραιμα, πέρα δηλαδή από την πολλές φορές παράλογη και φοβική παρεμβατικότητα γονέων και ενηλίκων που προβάλλουν δικά τους άγχη πάνω στα παιδιά.
