Ο ναός του Αγίου Δημητρίου Ιεροπηγής βρίσκεται σε απόσταση 4 χλμ από το χωριό Ιεροπηγή Καστοριάς και μόλις λίγα μέτρα από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα. Αποτελούσε καθολικό αρχαίας μονής που υπάγονταν στον οικισμό Κάτω Λαμπανίτσα.
Με την οριστικοποίηση των συνόρων ο οικισμός παραδόθηκε στο Αλβανικό κράτος το 1926 αφήνοντας την μονή πάνω στη συνοριακή γραμμή. Στη συνέχεια ο γειτονικός οικισμός Άνω Λαμπανίτσα μετονομάσθηκε το 1928 Άγιος Δημήτριος. Χρησιμοποιήθηκε έπειτα ο περίβολος της κατεστραμμένης πλέον μονής ως κοιμητήριο.
Το 1949 εγκαταλείπεται και ερημώνεται ο οικισμός του Αγίου Δημητρίου και σήμερα αποτελεί το μοναδικό στοιχείο της ύπαρξης των δύο οικισμών.
Χαρακτηριστική είναι η τοιχογραφία της πλατυτέρας στην κόγχη του ιερού,έργο λαϊκού τοπικού ζωγράφου, καθώς και το μικρό ξυλόγλυπτο τέμπλο.
Ο Άγιος Δημήτριος υπήρξε ιδιαίτερα θαυματουργός κατά την Τουρκοκρατία και τον πόλεμο του 40 για την περιοχή..
Αξιοσημείωτη ήταν δε η παράδοση εμφάνισης γαλαζοπύρινης φλόγας πάνω από τον ναό κατά την έλευση άσχημων γεγονότων για την περιοχή.
Φώτης Τράσιας
