Ένα απόγευμα αφιερωμένο στην Τέχνη και στον εσωτερικό μας κόσμο. Ένα πολύ ενδιαφέρον σεμινάριο φιλαναγνωσίας και δημιουργικής γραφής παρακολουθήσαμε χθες το απόγευμα στον χώρο του ΚΑΠΗ Καστοριάς.
Κάναμε ένα μικρό ταξίδι στην ιστορία της λογοτεχνίας και της ποίησης, με αναφορές στον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου και τον Μισάνθρωπο του Μολιέρου, έως τον Σεφέρη, τον Καβάφη, τον Εμπειρίκο και τον Γιάννη Ρίτσο. Η ποίηση είχε ανέκαθεν μια ευεργετική ιδιότητα να απαλύνει τις αγωνίες του ανθρώπου και να αγγίζει την ψυχή του.
Η εισηγήτρια μας κα Αλεξία Μωραϊτου αναφέρθηκε σε κάποια κλασσικά αριστουργήματα όπως Τα Σταφύλια της Οργής,John Steinbebk,- Amlet,Shakespeare- Η Μεταμόρφωση,Kafka -Λογική και ευασθησία, Jane Austin και μας διάβασε αποσπάσματα από ποιητές όπως η Κική Δημουλά (Πληθυντικός αριθμός), Νίκος Καββαδίας(Αγαπάω), Τάσος Λειβαδίτης(Σε περιμένω παντού) και λίγο από την εκπληστική Σονάτα του Σεληνόφωτος του Γιάννη Ρίτσου. Το μεγάλο κέρδος είναι η μετάδοση των μηνυμάτων της Τέχνης όπως το ποίημα του Καββαδία που σας παραθέτουμε:
<< ΑΓΑΠΑΩ >>
“Αγαπάω τ’ ό,τι θλιμμένο στον κόσμο,
Τα θολά τα ματάκια, τους άρρωστους ανθρώπους,
Τα ξερά, γυμνά δέντρα και τα έρημα πάρκα,
Τις νεκρές πολιτείες, τους τρισκότεινους τόπους.
Τους σκυφτούς οδοιπόρους που μ ένα δισάκι
Για μια πολιτεία μακρινή ξεκινάνε.
Τους τυφλούς μουσικούς των πολύβουων δρόμων,
Τους φτωχούς, τους αλήτες, αυτούς που πεινάνε
Τα χλωμά τα κορίτσια που πάντα προσμένουν
Τον ιππότη που είδαν μια βραδιά στο όνειρό τους
Να φανεί απ τα βάθη του απέραντου δρόμου
Τους κοιμώμενους κύκνους πάνω στ’ ασπροφτερό τους
Τα καράβια που φεύγουν για καινούρια ταξίδια
Και δεν ξέρουν καλά αν θα γυρίσουν ποτέ πίσω
Αγαπάω, και θα θελα μαζί τους να πάω,
Κι ούτε πια να γυρίσω
Αγαπάω τις κλαμένες, ωραίες γυναίκες
Που κοιτάνε μακριά, που κοιτάνε θλιμμένα.
Αγαπώ σε τούτον τον κόσμο ό, τι κλαίει
Γιατί μοιάζει με μένα.”
Ευχαριστούμε όλες τις κυρίες που παρευρέθηκαν στο σεμινάριο Τέχνης , ευχαριστούμε την Περιφέρεια Δυτ.Μακεδονίας και τον Δήμο Καστοριάς καθώς και το ΚΑΠΗ Καστοριάς για την φιλοξενία στον χώρο και το οπτικό υλικό που χρησιμοποιήσαμε.
Νίνα Μπουρλή
