Η Λίζα εμφανίστηκε στο σχολειό μας από την αρχή της σχολικής χρονιάς. Έδειξε από την αρχή κοσμιότατη συμπεριφορά. Δεν έκανε απουσίες. Δεν αργούσε στην πρωινή προσέλευση. Δεν ενοχλούσε κανέναν, δεν πρόσβαλε και δε χτυπούσε. Δεν έκανε διακρίσεις ανάμεσα στα παιδιά, έπαιζε με όποιον ήθελε την παρέα της. Δεν λέρωνε την αυλή. Υπάκουε σε κάθε εντολή. Δεν έμπαινε στο κτίριο όταν της λέγαμε όχι, παρόλο που το ήθελε πολύ. Περίμενε πάντα υπομονετικά στην είσοδο, παίρνοντας έναν υπνάκο, όσο τα παιδιά έκαναν μάθημα, περιμένοντας το διάλειμμα για να ξεσαλώσει ξανά μαζί τους.
Σε ένα σχολείο με κανόνες βέβαια, δεν είναι ούτε πάντα αυτονόητη, ούτε πάντα αποδεκτή η παρουσία ενός σκύλου, όσο χαριτωμένο και αξιαγάπητο κι αν είναι το ζωάκι. Παρόλο λοιπόν που τα παιδιά το πήγαν στον κτηνίατρο της γειτονιάς, τον εξαιρετικό κ. Τάσο Σωτηρίου, ο οποίος πρόθυμα και χωρίς να πάρει χρήματα του έκανε τα απαραίτητα, υπήρχαν εύλογα διαμαρτυρίες και ανησυχίες από γονείς και κηδεμόνες. Για τον λόγο αυτό η διευθύντρια του σχολείου πολλές φορές απευθύνθηκε στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου Καστοριάς για τα αδέσποτα, ζητώντας τους να το απομακρύνουν από την περιοχή. Παρά τις διαβεβαιώσεις τους ότι θα το φροντίσουν, καμία ενέργεια δεν έγινε.
Έτσι η Λίζα παραμένει άτυπα το κατοικίδιο του σχολείου, εξακολουθώντας να είναι αξιοπρεπέστατη στη συμπεριφορά της.
Βλέποντας την αγάπη που δίνει και παίρνει από τους μαθητές μας, την έχουμε αποδεχτεί πλέον ως ισότιμο μέλος της σχολικής κοινότητας. Θα χαρούμε εάν κάποιος μπορεί να μας βοηθήσει να της παρέχουμε ένα σπιτάκι εν όψει του χειμώνα και να συμβάλει όπως μπορεί στην ιατρική της παρακολούθηση.
