Πέτρος Μάλαμας: “Προσπαθώ να διατηρώ την παιδικότητα μου μέσα στα σοβαρά που συμβαίνουν”

Ο Πέτρος Μάλαμας με μια μπάντα γεμάτη τραγούδια – άλλων αλλά και δικά του- ανεβαίνει στο club του Σταυρού του Νότου κάθε Τετάρτη. Στο πλάι του στο μπάσο και στα πλήκτρα ο Νίκος Παπαϊωάννου, στο τρομπόνι και στα πλήκτρα ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος, στα τύμπανα ο Γιάννης Ριζόπουλος, στον ήχο και στα εφέ ο Σωτήρης Παπάκος, στα φώτα και στα χρώματα ο Γιάννης Μπράτσης.

Τα πρώτα του τραγούδια που με είχαν συνεπάρει, ήταν μελοποιημένοι στίχοι του Γκάτσου ωστόσο στην επίσημη δισκογραφία του δεν μπήκαν ποτέ. Το 2015 κυκλοφόρησε τον πρώτο προσωπικό του δίσκο με τίτλο “Καναδέζα”, το 2017 τραγούδησε τα ¨Κοιτάσματα” του Πάνου Δημητρόπουλου & του Λεωνίδα Μπαλάφα, το 2018 κυκλοφόρησε τις “Οδηγίες προς Ναυτιλλομένους” σε στίχους του Άλκη Αλκαίου και μουσική δική του.

Μίλησε στο tvxs για την καταγωγή του, για την κληρονομιά του πατέρα του Σωκράτη Μάλαμα, για τον προσωπικό του δρόμο στη σκηνή, τη σύνθεση, το θέατρο και για τα νέα του τραγούδια που απευθύνονται σε μικρούς ακροατές.

Τι σημαίνει «γεννήθηκα στην Θεσσαλονίκη, κατάγομαι από τη Συκιά Θεσσαλονίκης και μεγάλωσα στην Καστοριά». Πως σε διαμόρφωσε αυτή η καταγωγή;

Φαντάζομαι το βαρύ λάμδα, η βαλκάνια νοοτροπία μου, λίγο βουνό, λίγη θάλασσα και παντού σα κόκκινο ψαράκι δηλαδή -δεν είμαι από δω και όπου νά’ναι φεύγω.

Η κληρονομιά του πατέρα σου τι ρόλο έπαιξε; Μουσικά έχετε συγγένεια αλλά εσύ κινείσαι σε ένα δικό σου μουσικό σύμπαν. Τι κράτησες και τι πρόσθεσες;

Σαν μωρό αρχίζεις μιμητικά και μετά παρεισφρύει η εφηβεία και τα βλέπεις κάπως αντιδραστικά τα πράγματα και μετά προσπαθείς να τα αγκαλιάσεις όλα αυτά που σε απαρτίζουν ώστε να πορεύεσαι ολόκληρος. Δεν βλέπω να κινούμαι σε άλλο σύμπαν, οι νότες είναι εφτά, οι λέξεις είναι στα ελληνικά αλλά κανένας δεν είναι σαν κανέναν άλλον και προσπαθώ να διατηρώ την παιδικότητά μου με όλα αυτά τα σοβαρά που συμβαίνουν.

Από την Καναδέζα έως τον δίσκο με τους στίχους του Αλκαίου η δισκογραφική σου διαδρομή. Στον Σταυρό τι θα ακούσουμε;

Θα ακούσετε να σας τραγουδάω αυτά που αγαπάω και ό,τι μπορώ να παίξω με τους φίλους που με στηρίζουν, οπότε η μπάντα αφού είναι ηλεκτρική κάπου εκεί πάει όλο αυτό, σε ένα μεγάλο μέρος το πρόγραμμά μας είναι τελείως ψυχαγωγικό και σε ένα μέρος αρκετά προσωπικό, πάντα όμως είναι ποιοτικό όπως και ποιητικό.

Έχει χαρακτηριστικά ιδιαίτερα η επικοινωνία με το κοινό της δικής σου γενιάς; Μιλώντας πάντα για τον χώρο που κινείσαι εσύ όχι για την πίστα.

Είμαστε στον χώρο αυτό κι εμείς γενιά της ήττας και έχει έναν αγώνα όλο αυτό να μη σε πάρει από κάτω αλλά εφτά φορές να πέφτεις να σηκώνεσαι οχτώ, οπότε έχει και μία αδεξιότητα και μία συγκίνηση και μια λαχτάρα να το βλέπεις όλο αυτό να προσπαθεί να σταθεί όρθιο.

Ποια ανάγκη σε οδηγεί στη σύνθεση ποια στη σκηνή;

Στη σύνθεση με οδηγεί ένα παιδί που έχω μέσα μου και θέλει να παίξει με το κάθε υλικό. Στη σκηνή με οδηγεί ένα παιδί που λέει -μη φοβηθείς επειδή φοβάσαι και θα αισθανθείς πιο ελαφρύς άμα ό,τι βαρύ κουβαλάς το μοιραστείς με τ’ αδέλφια σου.

Ετοιμάζεις νέο δίσκο και με τι υλικό;