Σκοπός τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ δική μας θέωση, νά ἑνωθοῦμε μέ τόν Χριστό, καί νά λάβουμε τήν εὐλογία Του, ὡς ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, ζωή, ἀθανασία
Ὁ μεγάλος Ἕλληνας λογοτέχνης καί καλλιτέχνης Φώτης Κόντογλου, σέ κείμενό του γιά τήν πατρίδα του τό Ἀϊβαλί, γράφει ὅτι τήν ἡμέρα τῶν Θεοφανείων, ὅταν ὁ Δεσπότης ἔριχνε τόν σταυρό στήν θάλασσα, ὅλα τά καράβια στρέφονταν πρός τήν Ἀνατολή, γιατί ἀπό τήν Ἀνατολή ἀνέτειλε τό Φῶς.
Αὐτή ἡ συμβολική κίνηση δείχνει τήν ἀνάγκη προσανατολισμοῦ, καί μάλιστα πνευματικοῦ προσανατολισμοῦ.
Τό κύριο Πρόσωπο τῶν ἑορτῶν τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου εἶναι ὁ Χριστός καί κύριο θέμα ἡ Γέννησή Του, ἡ Περιτομή Του καί ἡ Βάπτισή Του.
Κατά τίς Μεγάλες αὐτές Δεσποτικές Ἑορτές ἑορτάζουμε τήν Γέννηση τοῦ Θεοῦ ὡς ἀνθρώπου, τήν κένωσή Του μέ τήν ἐφαρμογή τοῦ νόμου, καί τήν Θεότητά Του, κατά τήν Βάπτισή Του.
Καί ὁ σκοπός τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ δική μας θέωση, νά ἑνωθοῦμε μέ τόν Χριστό, καί νά λάβουμε τήν εὐλογία Του, ὡς ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, ζωή, ἀθανασία.
Σέ αὐτήν τήν ἕνωση μέ τόν Θεό ὁδηγεῖ ἡ μέθοδος καί ἡ ὁδός τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, πού ἔφθασαν στήν κατά Χάρη θέωση, στήν ἁγιότητα.
Συνεπῶς, ὁ προσανατολισμός τῆς ζωῆς μας, τό νόημα τῆς ζωῆς μας εἶναι ἡ θέωση καί ἡ ἕνωσή μας μέ τόν Θεό, διά τῆς εὐσέβειας.
Τότε ὅλες οἱ δραστηριότητές μας, οἱ ἐνέργειές μας, ἡ καθημερινότητά μας θά ἐμπνέονται καί θά κατευθύνονται ἀπό αὐτόν τόν μεγάλο καί ἀπώτερο σκοπό τῆς ζωῆς μας. Τά προβλήματα καί τίς δυσκολίες θά τίς ἀντιμετωπίσουμε μέ τήν ἔμπνευση καί τήν δύναμη τοῦ μεγάλη αὐτοῦ νοήματος τῆς ζωῆς μας.
Ὅταν ὁ κόσμος δέν ἔχει προσανατολισμό, ὅταν ὁ κόσμος δέν ἔχει νόημα ζωῆς, τότε ζεῖ στήν σύγχυση, τότε εἶναι ἀποπροσανατολισμένος.
Καί πράγματι, ἀπό τήν ἐπικρατοῦσα παιδεία, λείπει παντελῶς τό μεγάλο αὐτό μάθημα, δηλαδή ποιό εἶναι τό νόημα τῆς ὕπαρξής μας, τῆς ζωῆς μας, τοῦ κόσμου.
Ἡ ἐπικρατοῦσα ἄποψη εἶναι ὅτι ἁπλῶς πορευόμαστε μέσα στόν χρόνο πρός τό μέλλον. Σέ ποιό μέλλον; Μέ ποιόν σκοπό;
Ἐκκωφαντική σιωπή!
Γι᾽ αὐτό καί ἐπικρατεῖ σύγχυση, ἀπελπισία, ἀδικία καί οἱ πόλεμοι κάθε εἴδους.
Οἱ πόλεμοι, ἄς σημειωθεῖ, ὅτι δέν εἶναι θρησκευτικοί. Τό ἀποδεικνύουν οἱ δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι καί οἱ σύγχρονοι Πόλεμοι. Εἶναι οἰκονομικοί καί γεωπολιτικοί. Μέ λίγη θρησκευτική πρόφαση, ἀπό κάποιες θρησκεῖες, κάπου κάπου.
Ἕνα παιδί, μιά μαθήτρια σέ ἕνα ἀπό τά Σχολεῖα πού ἐπισκέφθηκα μέ ρώτησε: Γιατί οἱ ἄνθρωποι δέν σκέπτονται πρίν κάνουν πόλεμο;
Καί ἀπάντησα, ὅτι τό δυστύχημα εἶναι ὅτι σκέπτονται, καί σκέπτονται ἐπιστημονικά. Ἀλλά δέν ἔχουν προσανατολισμό, δέν ἔχουν καρδιά.
Στήν Καστοριά μας ἔχουμε αὐτόν τόν προσανατολισμό. Ἔχουμε βαθύ νόημα ζωῆς, πού εἶναι ἡ ὀρθόδοξη πίστη στόν Χριστό. Διατηροῦμε τόν κατανυκτικό καί μεγαλόπρεπο ἑορτασμό τῶν Μεγάλων Δεσποτικῶν Ἑορτῶν. Διατηροῦμε τήν μέθοδο τῶν Ἁγίων Πατέρων, μέ τήν ὁποία ἑνωνόμαστε μέ τόν Χριστό.
Μπορεῖ νά μή ἔχουμε τό φῶς τοῦ ἡλίου πού ἀνατέλλει ἀπό τήν θάλασσα τοῦ Ἀϊβαλί, ἀλλά ἔχουμε τό Φῶς τῶν ἱερῶν Ναῶν μας, πρός τό ὁποῖο στρεφόμαστε γιά νά ἔχουμε προσανατολισμό.
Ἤδη, τό ἡμερολόγιό μας τοῦ νέου ἔτους εἶναι ἀφιερωμένο σέ αὐτό τό Φῶς τῶν ἱερῶν Ναῶν, πού ἀποτελεῖ τήν οὐσία καί τήν αἰτία τῆς ὑπάρξεώς τους, τῆς ἁγιογράφησής τους καί τῆς λειτουργίας τους μέχρι τίς ἡμέρες μας καί ἐλπίζουμε μέχρι τέλους τῶν αἰώνων.
Ἔχουμε καί προβλήματα.
Ὅπως εἶναι ὁ εἰσαγώμενος ἀπό τό Κέντρο ξένος πρός τήν παράδοσή μας τρόπος ζωῆς.
Ὅπως εἶναι ἡ ἀνεργία, ἡ ἐγκατάλειψη τῆς Ἐπαρχίας μας ἀπό τούς νέους, ἡ ὑπογεννητικότητα.
Αὐτά δέν ἔγιναν τυχαῖα, ἀλλά κατόπιν ἐπικράτησης συγκεκρι-μένης φιλοσοφίας, ἡ ὁποία συνοδεύεται καί ἀπό τήν προπαγάνδα της, τήν ὁποία μπορῶ νά ὀνομάσω ἀντιοικογενειακή φιλοσοφία.
Ὅσα προβλήματα ἀκολουθοῦν, ὀφείλονται σέ αὐτήν τήν ἐγκατάλειψη τῆς Ἐπαρχίας.
Ἀλλά καί αὐτά τά προβλήματα θά τά ἀντιμετωπίσουμε μέ τόν γενικό προσανατολισμό μας πρός τό βασικό νόημα τῆς ζωῆς μας.
Τό Γένος μας δέν ἔχασε ποτέ τόν βασικό αὐτό προσανατολισμό του, πρός τόν Χριστό, πρός τόν σκοπό τοῦ ἀνθρώπου πού εἶναι ἡ ἕνωσή του μέ τόν Χριστό.
Μερικοί χαμογελοῦν εἰρωνικά σέ αὐτό, ἀλλά οἱ ἴδιοι ἀποδέχονται καί ὑποστηρίζουν καί μένουν κεχινῶτες μπροστά στήν τόσο ἀνόητη καί παράλογη προσπάθεια τοῦ ἀνθρώπου γιά τήν αὐτοθέωση.
Ἀπορρίπτουν, δηλαδή, τήν θέωση διά τῆς ἑνώσεως μέ τόν Χριστό, καί ὑποστηρίζουν τήν αὐτοθέωση τοῦ ἀνθρώπου, πού προκαλεῖ τήν κόλαση πάνω στήν γῆ.
Στρέφομαι, διά μέσου τῶν Τοπικῶν Μέσων Ἐπικοινωνίας τῆς Καστοριᾶς μας, γιά νά ὑπενθυμίσω καί νά παρακαλέσω καί νά ὑπενθυμίσω στούς ἀδελφούς μου:
Τά Χριστούγεννα πού ἔρχονται, νά τά ἑορτάσουμε χριστιανικά.
Νά μή λείψει κανείς ἀπό τό σπίτι τοῦ Χριστοῦ, γιά νά ἑορτάσουμε τήν Γέννησή Του, τήν ὀνομοτοδοσία Του, τήν Βάπτισή Του.
Ἰδιαιτέρως στρέφομαι στά παιδιά καί τούς νέους καί τούς παρακαλῶ:
Προσθέσετε στίς ὑπενθυμίσεις τοῦ κινητοῦ σας,
Προσθέσεστε στό προφίλ κοινωνικῆς σας δικτύωσης,
Τήν ὑπενθύμιση:
25 Δεκεμβρίου. Σήμερα εἶναι τά Γενέθλια τοῦ Χριστοῦ.
26 Δεκεμβρίου. Σήμερα εἶναι ἡ Γιορτή τῆς Παναγίας.
1 Ἰανουαρίου. Σήμερα εἶναι ἡ ὀνοματοδοσία τοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἑορτή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.
6 Ἰανουαρίου. Σήμερα εἶναι ἡ Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ.
Καί σᾶς παρακαλῶ, μή ἀφήσετε ἄλλες ἀσχολίες νά γίνουν αἰτία ἀπουσίας σας ἀπό τό σπίτι τοῦ Χριστοῦ μας.
Καί μιά δεύτερη παράκληση: Σᾶς περιμένω ὅλους στά Κάλαντα!
Καστοριά, 21 Δεκεμβρίου 2023
