Το 2024 μπορεί να μπει χωρίς …κρότο, με σεβασμό στη φύση και τα ζώα και κυρίως, με μηδενικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, αποφαίνονται οικολογικές οργανώσεις και επιστήμονες, ζητώντας η νέα χρονιά να σηματοδοτήσει και την αλλαγή νοοτροπίας σε συγκεκριμένα ζητήματα.
Μια κακή συνήθεια που βρίσκει έκφραση κυρίως τα τελευταία χρόνια, είναι, σύμφωνα με Νίκο Παναγιωτόπουλο από την Εταιρία Προστασίας Περιβάλλοντος Καστοριάς, η εκδήλωση της χαράς μας, σε διάφορες εκδηλώσεις και γλέντια, με τη ρίψη κροτίδων και βεγγαλικών. «Ειδικά τώρα που στην Καστοριά ετοιμαζόμαστε για τα Ραγκουτσάρια, γίνονται συνεχώς γλέντια με ρίψη κροτίδων και βεγγαλικών. Όμως, πέρα από την επικινδυνότητα της χρήσης για εμάς τους ίδιους, σκεφτείτε ότι όλα τα ζώα είναι κροτοφοβικά, όχι μόνο τα οικόσιτα αλλά και τα άγρια που έχουμε στην λίμνη μας» αναφέρει ο κ. Παναγιωτόπουλος.
Όπως εξηγεί, ο τρόμος και ο φόβος που κυριεύει εκείνη τη στιγμή τα ζώα είναι έντονος και τα οδηγεί σε έντονο πανικό και μεγάλο στρες. Στην προσπάθειά τους να προστατευτούν, πολλά τραυματίζονται ή χάνονται από τους ιδιοκτήτες τους, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις ακόμη και θανάτου από το σοκ του κρότου, κάτι που αφορά κυρίως στα μικροπούλια. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που τις τελευταίες μέρες, η άγρια ορνιθοπανίδα που ήταν ορατή από την παραλίμνια περιοχή δίπλα στην πόλη, έχει εξαφανιστεί αναζητώντας καταφύγιο σε πιο… ήρεμα νερά και μακριά από τη θορυβώδη Καστοριά!
Ο κ. Παπαναγιωτόπουλος προτείνει να χρησιμοποιούνται βεγγαλικά χωρίς κρότο, μόνο με λάμψη καθώς έτσι δεν επηρεάζονται τα ζώα αφού δεν βλέπουν όπως οι άνθρωποι αλλά ακούνε πολύ καλύτερα απ’ αυτούς.
Στο μεταξύ, για «επικίνδυνο έθιμο» κάνει λόγο ο υποψήφιος διδάκτορας του Τμήματος Βιολογίας ΑΠΘ και μέλος της Ελληνικής Ερπετολογικής Εταιρείας Ηλίας Στραχίνης, αναφερόμενος στα ιπτάμενα φαναράκια που μπορούν να προκαλέσουν πυρκαγιές αλλά αποτελούν και σοβαρή αιτία ρύπανσης. «Το 2009, ιπτάμενο φαναράκι βάζει φωτιά σε σπίτι στο Siegen της Γερμανίας, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ένα δεκάχρονο αγόρι. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, φαναράκι βάζει φωτιά σε δύο σπίτια στη γερμανική πόλη Dieburg. Την 1η Ιανουαρίου 2020, ιπτάμενο φαναράκι πέφτει σε ζωολογικό κήπο της Γερμανίας, βάζει φωτιά σε εγκαταστάσεις και καίει ζωντανούς σχεδόν όλους τους ουρακοτάγκους και χιμπατζήδες. Την 1η Ιουλίου 2013, η «μεγαλύτερη πυρκαγιά που έγινε ποτέ» στα West Midlands της Αγγλίας, αφορούσε 100.000 τόνους ανακυκλώσιμου υλικού και προκάλεσε ζημιές εκτιμώμενης αξίας 6 εκατομμυρίων λιρών, ξεκίνησε από ένα ιπτάμενο φαναράκι που προσγειώθηκε σε εργοστάσιο ανακύκλωσης στο Smethwick», λέει ο κ. Στραχίνης παραθέτοντας σχετικά στοιχεία, ενώ μεταφέρει και την προσωπική του εμπειρία, όταν την 1η Μαΐου 2021 είδε να φεύγουν ιπτάμενα φαναράκια από τη Ζαχάρω Ηλείας, να προσγειώνονται στο δάσος Σμέρνας και να προκαλούν, όπως λέει, πυρκαγιά.
Σύμφωνα με τον κ. Στραχίνη, τα φαναράκια που πέφτουν σε στεριά και θάλασσα τρώγονται από θαλάσσιες χελώνες, μπλέκονται σε πτηνά και σε άλλα ζώα, και προκαλούν ρύπανση. «Αυτά τα φαναράκια, αποτελούνται από σύρματα και όταν πέφτουν κάτω κινδυνεύουν ζώα να μπλεχθούν σ’ αυτά. Μετά από πολλά περιστατικά σοβαρών πυρκαγιών, ρύπανσης, νεκρών ζώων και άλλων κινδύνων ανά τον κόσμο, τα ιπτάμενα φαναράκια έχουν ήδη απαγορευτεί σε Γερμανία, Αυστρία, Ισπανία, Χιλή, Βραζιλία, πολιτεία της Ουάσιγκτον και σε άλλες χώρες». Το ίδιο πρόβλημα ρύπανσης προκαλούν και τα μπαλόνια που αφήνονται ελεύθερα σε κάθε είδους εκδηλώσεις, για να καταλήξουν στη συνέχεια στη φύση.
Νατάσα Καραθάνου
ΑΠΕ
