Τη διακονία του λόγου ανέλαβε ο Επίσκοπος της πολυνησιωτικής Μητροπόλεως Σύρου κ. Δωρόθεος, οποίος αναφέρθηκε στην εορτή της του Χριστού Γεννήσεως, καθώς και στο μαρτύριο των 14.000 νηπίων, των αναιρεθέντων υπό του Ηρώδου στη Βηθλεέμ, που εορτάζουμε και τιμούμε σήμερα. Στην προέκταση του λόγου του σημείωσε πως τα ίδια τραγικά γεγονότα, ως αποτέλεσμα και πάλι του ανθρωπίνου εγωϊσμού, βιώνουμε και σήμερα με τους εν εξελίξει πολέμους και πολλά αθώα παιδιά δεν προλαβαίνουν να χαρούν το φως και τη χαρά της ζωής.
Αναφερόμενος στον μακαριστό Μητροπολίτη Καστορίας κυρό Σεραφείμ, μετέφερε την εμπειρία και επικοινωνία της διαπροσωπικής τους σχέσης και περιέγραψε πολλά από τα χαρίσματα με τα οποία τον κόσμησε ο Θεός, τα οποία, μάλιστα, αύξανε προς δόξαν του Αγίου Τριαδικού Θεού και προς ωφέλεια της Εκκλησίας μας και του ποιμνίου που του ενεπιστεύθη ο Χριστός μας και η Εκκλησία Του.
Τέλος, ζήτησε και παρότρυνε τους πάντες να προσευχηθούν για την ανάπαυση της ψυχής του μακαριστού αδελφού και φίλου Σεραφείμ, ευχόμενος να πρεσβεύει από τον θρόνο του Εσφαγμένου Αρνίου για τον καθένα από μας.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, τελέσθηκε το Ιερό Μνημόσυνο, ενώ αμέσως μετά τελέσθηκε Τρισάγιο στον τάφο του μακαριστού Μητροπολίτου Σεραφείμ.
Νωρίτερα, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης της Καστοριάς κ. Καλλίνικος, στον λόγο του, είπε:
«Θέλω νά εὐχαριστήσω ὅλους ὅσοι προσήλθατε σήμερα, 29 Δεκεμβρίου 2023, τρία ἀκριβῶς ἔτη ἀπό τήν κοίμηση τοῦ μακαριστοῦ προκατόχου μου Μητροπολίτη Καστορίας κυροῦ Σεραφείμ, ἐδῶ στόν Μητροπολιτικό Ναό τῆς Καστοριᾶς, γιά νά τελέσουμε τήν θεία Εὐχαριστία καί τό Ἀρχιερατικό Μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ.
Νά εὐχαριστήσω τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας:
Βεροίας, Καμπανίας καί Ναούσης κ. Παντελεήμονα, τόν πολιό Ἱεράρχη, ὁ ὁποῖος προεξῆρχε τοῦ Ἀρχιερατικοῦ Μνημοσύνου.
Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου κ. Δαμασκηνό, ὁ ὁποῖος ἦρθε ἀπό τά ἀνατολικά σύνορα τῆς Ἑλλάδος καί προεξῆρχε τοῦ Ἀρχιερατικοῦ Συλλείτουργου καί μᾶς εὐλόγησε, ἦταν φίλος τοῦ μακαριστοῦ καί εἶχε τήν εὐλογία νά τελέσει αὐτός μόνος τήν ἐξόδιο ἀκολουθία του, κατά τίς θλιβερές καί πονεμένες ἐκεῖνες ἡμέρες τῆς πανδημίας.
Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κ. Ἀνδρέα, ὁ ὁποῖος μέ τιμᾶ μέ τήν ἀγάπη του, ἄν καί εἶμαι μικρός καί αὐτός εἶναι πολύπειρος καί ἀγωνιστής Ἱεράρχης.
Σύρου, Τήνου, Ἄνδρου, Κέας καί Μήλου κ. Δωρόθεο, ὁ ὁποῖος ἦρθε ἀπό τόσο μακριά, περνώντας βουνά καί θάλασσες, γιά νά συμπροσευχηθεῖ μαζί μας καί νά μᾶς μιλήσει τόσο ὡραῖα γιά τόν μακαριστό Μητροπολίτη.
Νικοπόλεως καί Πρεβέζης κ. Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος ἦταν συνεφημέριος μέ τόν Μακαριστό στήν Ἀθήνα καί ἐπίσης ἦρθε ἀπό μακριά, πέρα ἀπό τήν Πίνδο, γιά νά συμπροσευχηθεῖ μαζί μας.
Τόν πρεσβύτερο τῶν Ἱεραρχῶν τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας, πού ἀποτελοῦμε μιά οἰκόγένεια, τόν Μητροπολίτη Κοζάνης καί Σερβίων κ. Παῦλο
Τούς ὑπόλοιπους καλούς γείτονες Ἱεράρχες τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας
Γρεβενῶν κ. Δαβίδ, τόν καί διατελέσαντα Τοποτηρητή μας.
Σισανίου καί Σιατίστης κ. Ἀθανάσιο, πνευματικό παιδί καί συνεργάτη τοῦ μακαριστοῦ Σεραφείμ.
Καί τόν νεώτερο Ἱεράρχη καλό γείτονα Μητροπολίτη Φλωρίνης κ. Εἰρηναῖο.
Τόν Καστοριανό Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Συμεών, ὁ ὁποῖος εἶναι παρών μέ τόν ἐκπρόσωπό του.
Καί ὅλους ὅσοι δέν μπόρεσαν νά ἔρθουν γιά ἀντικειμενικούς λόγους, καί μοῦ τηλεφώνησαν ἤ ἔστειλαν συλλυπητήριες ἐπιστολές.
Νά εὐχαριστήσω τούς Ἄρχοντες τοῦ τόπου:
Τήν Βουλευτή τοῦ Νομοῦ κ. Μαρία Ἀντωνίου
Τόν Περιφερειάρχη Δυτικῆς Μακεδονίας κ. Γεώργιο Κασαπίδη
Τόν νέο Περιφερειάρχη Δυτικῆς Μακεδονίας κ. Γεώργιο Ἀμανατίδη, ὁ ὁποῖος μοῦ τηλεφώνησε ὅτι γιά ἀντικειμενικούς λόγους δέν μπόρεσε νά παρευρεθεῖ.
Τόν νέο Ἀντιπεριφερειάρχη Καστοριᾶς κ. Δημήτριο Σαββόπουλο.
Τούς Δημάρχους Καστοριᾶς, Ἄργους Ὀρεστικοῦ καί Νεστορίου κ.κ.Ἰωάννη Κορεντσίδη, Παναγιώτη Κεπαπτσόγλου καί Χρῆστο Γκοσλιόπουλο.
Τούς ἐκπροσώπους τῶν Ἐνστόλων Φυλάκων καί Ὑπηρετῶν τῆς κοινωνίας καί τοῦ ἔθνους μας, ἤτοι τοῦ Στρατοῦ, τῆς Ἀστυνομίας καί τῆς Πυροσβεστικῆς
Νά εὐχαριστήσω τίς Γερόντισσες καί Μοναχές τῶν Μονῶν τῆς Μητροπόλεώς μας, τούς Ἄρχοντες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, τούς ἐκπροσώπους λοιπῶν ἀρχῶν καί φορέων.
Νά εὐχαριστήσω τόν λαό τοῦ Θεοῦ, πού ἦρθατε νά προσευχηθεῖτε γιά τόν ἐπί εἰκοσιπενταετία Ποιμενάρχη τῆς Καστοριᾶς, καί νά ζητήσετε τήν εὐχή του.
Νά εὐχαριστήσω τούς συνεργάτες μου, Κληρικούς καί λαϊκούς, γιά τόν κόπο τους στήν διοργάνωση τῶν ἐκδηλώσεων μνήμης πρός τιμήν τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτη Καστορίας.
Κυρίως, ὅμως, τό μεγάλο εὐχαριστῶ ἀνήκει στόν ἴδιο τόν μακαριστό προκάτοχό μου Μητροπολίτη Καστορίας κυρό Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ αἰτία τῆς συνάξεως αὐτῆς.
Ποίμανε θυσιαστικά τήν Ἐπαρχία του καί ἔκανε φίλους τούς Ἁγίους.
Ἀγάπησε τήν Κυρία Θεοτόκο, τό Περιβόλι της τό Ἅγιον Ὄρος, καί τήν Πόλη της, ὅπως θεωροῦσε καί πράγματι εἶναι πόλη τῆς Θεοτόκου ἡ Καστοριά.
Καί οἱ πιστοί τόν ἀγάπησαν γιά τήν πατρική καρδιά του.
Τόν γνώρισα προσωπικά, ὅταν ἦταν Ἀρχιμανδρίτης στήν Ἀθήνα καί ἐγώ λαϊκός. Στόν Ναό πού ὑπηρετοῦσε, τόν Ἅγιο Νικόλαο Ἀχαρνῶν, παρακολούθησα ἐπί ἕνα χρόνο μαθήματα ἁγιογραφίας πού διοργάνωνε ἡ Ἐνορία μέ τήν μέριμνα τοῦ τότε Ἀρχιμανδρίτη π. Σεραφείμ.
Κυρίως ἐκεῖ παρακολουθοῦσα τά μαθήματα τοῦ πνευματικοῦ μου πατέρα τότε Ἱεροκήρυκα Ἀθηνῶν π. Ἱεροθέου, νῦν Μητροπολίτου Ναυπάκτου, ὁ ὁποῖος συνδεόταν μέ πνευματική σχέση μέ τόν Μακαριστό. Ὁ Μακαριστός τόν θεωροῦσε διδάσκαλό του, καί ὁ τότε π. Ἱερόθεος ὀνόμαζε τόν Ἅγιο Νικόλαο Ἀχαρνῶν, Ἅγιο Νικόλαο Ἀναπαυσᾶ, διότι ἐκεῖ εὕρισκε ἀνάπαυση, ἀπό τούς κόπους τῆς ποιμαντικῆς στήν Ἀθήνα.
Μέσῳ τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου γνώρισα τά χαρίσματά του. Γι᾽ αὐτό καί θά δανειστῶ μερικά λόγια τοῦ Σεβασμιωτάτου, πού σκιαγραφοῦν τόν Μακαριστό, ὡς Ἱερέα τότε καί ὡς Μητροπολίτη μετέπειτα.
«Ἦταν φιλακόλουθος, φιλάγιος, φιλόθεος καί φιλάνθρωπος, σεβόταν τόν ἱερό θεσμό τῆς Ἐκκλησίας καί ἀγαποῦσε τήν Πατερική Ὀρθόδοξη θεολογία καί τόν μοναχισμό».
«Ἦταν ἔνθερμος ὑποστηρικτής τῆς ἡσυχαστικῆς θεολογίας, ὅπως τήν ἐξέφραζε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς».
«Ὡς ἀδελφοί Μητροπολίτες εἴχαμε διαρκῆ ἐπικοινωνία γιά φλέγοντα ἐκκλησιαστικά καί θεολογικά θέματα, ἀποδεχόταν πλήρως τόν λόγο μου, μέ σεβόταν πολύ, μέ ὀνόμαζε πάντοτε ὡς Γέροντα καί συντονιζόμασταν σέ ὅλα τά ζητήματα, θεολογικά καί ἐκκλησιαστικά. Σηκώσαμε τόν ἴδιο σταυρό τῆς ἐπισκοπικῆς διακονίας στίς Μητροπόλεις μας. Παρακολουθοῦσα τό Ἐπισκοπικό του ἔργο ὡς Μητροπολίτου, ὅπου ἐκδίπλωσε ὅλα τά ἐσωτερικά του χαρίσματα.
Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Καστορίας Σεραφείμ ἦταν ἄρχοντας στήν συμπεριφορά του, ἀλλά καί ἕνα μικρό παιδί, εὐαίσθητος ἄνθρωπος καί δραστήριος, φιλόξενος καί ἀγαπητός Δεσπότης καί πατέρας, θυσιαστικός ἐκκλησιαστικός ποιμενάρχης καί ἔνθερμος πατριώτης, φιλακόλουθος καί δραστήριος ποιμαντικά, φιλάγιος καί φιλαγιορείτης, ἀσκητής, ἡσυχαστής καί ἀνοιχτόκαρδος, ὁρμητικός καί ταπεινός. Εἶχε πολλά χαρίσματα, σέ πληθωρικό βαθμό».
Καί γιά τήν κοίμησή του, γράφει ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου:
«Μοῦ ἐμπιστεύθηκε ὅτι κάποια ἡμέρα εἰσῆλθε στόν θάλαμο μιά νοσηλεύτρια, πρίν εἰσαχθῆ στήν Μονάδα Ἐντατικῆς Θεραπείας, καί ρώτησε ἄν εἶχαν ἀνάψει θυμίαμα, γιατί εὐωδίαζε ὁ θάλαμος. Τότε ὁ ἴδιος διεπίστωσε ὅτι εὐωδίαζε ἕνα μικρό κουτάκι μέ κάποια λείψανα πού εἶχε κάτω ἀπό τό μαξιλάρι του. Αὐτό δείχνει τήν ἀγάπη του πού εἶχε στά ἱερά λείψανα, πού τά ἔλαβε μαζί του καί στό Νοσοκομεῖο.
Τώρα πού τό σκέφτομαι αὐτό, καταλαβαίνω ὅτι ἴσως αὐτή ἡ εὐωδία ἦταν ἔνδειξη ὅτι τόν ἤθελε ὁ Θεός στήν οὐράνια θεία Λειτουργία, γιατί εὐαρεστήθηκε ἀπό τήν ζωή του».
Αὐτά τά χαρίσματα καί τίς ἀρετές τοῦ Μακαριστοῦ τά εἶδα καί ἐγώ, ὡς διάδοχός του, ἀποτυπωμένα στά ἀποτελέσματα τῆς ποιμαντικῆς του δράσης ἐδῶ στήν Καστοριά.
Ὁ μακαριστός Σεραφείμ εἶχε ἁπλή πίστη καί ἀγάπη γιά τήν Ἐκκλησία.
Γιά τό ἐκκλησιαστικό του φρόνημα καί τήν ἐν γένει ποιμαντική του προσφορά ἡ Ἐκκλησία τόν τιμᾶ σήμερα, μέσῳ τοῦ διαδόχου του, τῆς ἐλαχιστότητάς μου.
Τόν τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία ὅπως Αὐτή γνωρίζει νά τιμᾶ τούς ἐργάτες της. Καί ἡ τιμή αὐτή εἶναι αἰώνια.
Καί πάλι σᾶς εὐχαριστῶ ὅλους καί εὔχομαι καί προσεύχομαι νά ἔχουμε τήν εὐχή του».
