Άλλοτε την εποχή αυτή και ιδιαίτερα την περίοδο 1930-1940, το χιόνι έφτανε και περνούσε το μισό μέτρο μέσα στην πόλη και η παγωνιά ήταν τόσο έντονη που δεν μπορούσε να ξεμυτίσει κανείς.
Μάλιστα το 1928 η λίμνη είχε παγώσει σ’ όλη την επιφάνεια και ο κόσμος πήγαινε στο Δισπηλιό και στο Μαύροβο πάνω από το πάγο. Τότε ήταν που επιχείρησε να ανέβει με το αυτοκίνητό του στον πάγο, ο σωφέρ Δανιήλ, πλησίον του κυρ- Γιαννάκη, όμως ο πάγος έσπασε και το αυτοκίνητο βρήκε τον πάτο. Ευτυχώς που τα νερά ήταν ρηχά.
Άλλη χρονιά τα καρναβάλια χόρευαν επάνω στον πάγο. Κάποιος καρναβαλιστής μάλιστα πάνω σε σάνια απομακρύνθηκε προς την Πέτρα, όμως έσπασε ο πάγος και βρέθηκε στο νερό. Παιδεύτηκε αρκετή ώρα, πήρε τη σάνια του, βγήκε σε μέρος της παγωμένης λίμνης που δεν είχε σπάσει, ξαναγύρισε στην παρέα του και άρχισε να χορεύει όπως ήταν βρεγμένος.
Από το αρχείο της εφημερίδας Νέα Καστοριά
