Στην φύση δεν υπάρχουν «ανταμοιβές» ή» τιμωρίες», υπάρχουν μόνο συνέπειες!
Και συζητάμε συνέπειες για τον ανθρώπινο πολιτισμό και την ζωή όπως την ξέρουμε και την βιώνουμε σήμερα …(https://www.regenerate-earth.org/)
Ποιες είναι αυτές: Είναι η εντατικοποίηση επικίνδυνων και ακραίων υδρολογικών φαινομένων που βιώνουμε παντού στον κόσμο.
Καταιγίδες καταστροφικές, τυφώνες, πλημμύρες, έντονες ξηρασίες, πυρκαγιές (δασικές, βοσκοτόπων, καλλιεργειών…) και αυτά τα φαινόμενα όλο και εντείνονται.
Αυτό έχει τεκμηριωθεί και δεν έχει δεχτεί καμιά επιστημονική αμφισβήτηση, (https://www.metoffice.gov.uk/weather/climate/met-office-hadley-centre/index ) απειλώντας με κατάρρευση την οικονομία, τη ασφάλεια τροφίμων και νερού, εν γένει την κοινωνική σταθερότητα.
Αυτά συνιστούν την «επείγουσα και πραγματική κλιματική κρίση» σήμερα και επαπειλούν κατάρρευση των βιοσυστημάτων και των κοινοτήτων μας μέσα σε λίγα χρόνια (ερημοποιήσεις τεράστιων εκτάσεων, καταστροφές συστημάτων παραγωγής τροφής, πείνα, φτώχεια, προσφυγικές ροές, πόλεμοι…).
Τα εργαλεία και μέσα που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα (εδώ και πενήντα χρόνια) κρίνονται ΑΝΕΠΑΡΚΗ (δεν υφίσταται κάποια μεταβολή επί τα βελτίω των δεικτών έκφρασης των συνεπειών αυτών, τουναντίον…).
Τα εργαλεία δε, και τα μέσα περιορίζονται σχεδόν στο, εξής ένα, ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ και μείωση εκπομπών Διοξειδίου του άνθρακα.
Η πρόταση που κομίζει το Παγκόσμιο Δίκτυο https://www.regenerate-earth.org/, και ενστερνίζομαι βάσιμα, μπορεί να ανοίξει το εύρος των μέτρων και μπορεί να εξελιχτεί ως μια σημαντικά ενεργή συμβολή στην άμβλυνση των ακραίων υδρολογικών και καιρικών φαινομένων είναι η ΓΕΩΡΓΙΑ και ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ.
Όχι βέβαια το γνωστό Βιομηχανικό, χημικό, οξειδωτικό πρότυπο που κυριαρχεί σήμερα, αλλά ένα πρότυπο με Αγροοικολογικά – αναγεννητικά χαρακτηριστικά.
Η δυναμική αυτή, μιας «άλλης» γεωργίας, περιλαμβάνει αγροικολογικές πρακτικές αναγεννητικής διαχείρισης της γης, όπως κάλυψη βλάστησης όλο το χρόνο, μέσω διακαλλιέργειας και υποσποράς, μειωμένη άροση, δημιουργία μεγάλης κλίμακας αγροδασοκομικών συστημάτων, δημιουργία περιοχών διατήρησης, μετατροπή δασών προσαρμοσμένη στο κλίμα και βοσκοτόπους με ολιστική διαχείριση βόσκησης και φυσικά προϋποθέτει ως βασικό πόρο το διοξείδιο του άνθρακα και ενθυλάκωση του στο έδαφος ώστε να γίνει, ως άνθρακας (οργανική ουσία), συλλέκτης νερού και γεννεσιουργός παραγωγικότητας.
Επιπλέον (με αφορμή και τις πλημμύρες που επισυμβαίνουν τακτικά πλέον!)
Προληπτική, προγνωστική συγκράτηση, αποθήκευση νερού γίνεται κατεξοχήν από τα (πλούσια) δάση και το πλούσιο έδαφος σε οργανική ουσία (5-6%, συγκρατεί 50,8 cm βροχής στα 30 εκατοστά!).
Από τις 100 σταγόνες νερού βροχής, οι 36 συμμετέχουν στην ανάπτυξη και διαπνοή των δασών και της πράσινης βλάστησης, οι 12 καταλήγουν στα ποτάμια και στις λίμνες, οι 2 στα φράγματα και στους ταμιευτήρες και οι 50… απορρέουν (δεν είναι δυνατή εξολοκλήρου η «τεχνητή» συγκράτηση τους με έργα πολιτικού μηχανικού).
Ο μόνος, προγνωστικός, τρόπος είναι η βλάστηση και ο εμπλουτισμός των εδαφών, που μπορεί να γίνει γρήγορα, αποδοτικά και αποτελεσματικά μέσω μιας Σύγχρονης ΓΕΩΡΓΙΑΣ Αγροοικολογικών – Αναγεννητικών πρακτικών που προείπαμε.
Αλλά για μια άλλη λογική ανάπτυξης – εξέλιξης του γεωργικού προτύπου που να συμβάλει τόσο στον περιορισμό των υδρολογικών άκρων, όσο και στην διατροφική επάρκεια και ασφάλεια, χρειάζονται και άλλες πολιτικές προσέγγισης από το Κράτος – κυβέρνηση, τους υπερεθνικούς οργανισμούς (Ε.Ε., ΟΗΕ…), αλλά και από την “κοντινή” μας Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση.
Αλλά…
1) Με ποιά Αυτοδιοίκηση:
Ανοιχτή και ανατροφοδοτούμενη από την κοινωνία, με ρόλο εγγυητή των κοινωνικών αγαθών και της δημοκρατικής έκφρασης, υποκινητή της κοινωνικής διεκδίκησης, αντίστασης και συμμετοχής, συντονιστή της διαδικασίας εξέλιξης, όχι μόνο στο πεδίο της οικονομίας αλλά και της κοινωνικής ευημερίας, της προόδου, του πολιτισμού και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Που διεκδικεί:
- Πολλαπλασιασμό του 3% των πόρων από το κράτος (Ευρώπη μ.ο. 12%)
- Κατάργηση της κρατικής «αποκεντρωμένης» διοίκησης και μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων της στην Αιρετή.
- Αποκέντρωση και Συμμετοχή των φορέων και των πολιτών στον σχεδιασμό της εξέλιξης οικονομικής και κοινωνικής των Περιφερειακών Ενοτήτων.
Α) Αποκέντρωση στην διάσταση των αρμοδιοτήτων:
Άσκηση κάθε αρμοδιότητας στο εγγύτερο δυνατό προς τους πολίτες επίπεδο.
Με την έννοια αυτή, και στο πλαίσιο του αιτήματος για έναν Δημοκρατικό Αναπτυξιακό Σχεδιασμό σε επίπεδο Περιφέρειας, θα πρέπει να σχεδιάσουμε και την Τοπική Αγροτική πολιτική σε κάθε περιοχή.
Με τον τρόπο αυτό και η Περιφέρεια μας θα έχει ουσιαστικό ρόλο στην διαμόρφωση αλλά και στην εξειδίκευση των κεντρικών κατευθύνσεων της Εθνικής Αγροτικής Πολιτικής, ιδιαίτερα δε στη χάραξη των κλαδικών πολιτικών ανά καλλιέργεια.
Μια κινηματική αυτοδιοικητική αρχή, είναι ο φορέας που μπορεί να συντονίσει και να επεξεργαστεί ειδικές πολιτικές κατευθύνσεις για κάθε περιοχή, γνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητές της και είναι η μόνη που μπορεί να ωθήσει τις Τοπικές δυνατότητες, να αξιοποιήσει τις Τοπικές δημιουργικότητες.
Β) Αποκέντρωση στην χωρική διάσταση:
Α) Σχεδιάζουμε συνολικά για την ύπαιθρο και ό,τι αυτό σημαίνει, όχι μόνο για το καθ’ αυτό οικονομικό κομμάτι της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, αλλά συνολικά για τη ζωή των κατοίκων της υπαίθρου, που απασχολούνται άμεσα ή έμμεσα στην αγροτική παραγωγή.
Το στοίχημα του να μείνουν ή να επιστρέψουν οι νέοι κυρίως άνθρωποι στην ύπαιθρο προϋποθέτει μία συνολική αναβάθμιση της ποιότητας ζωής στην ύπαιθρο, την πρόσβαση σε ένα πλήθος υπηρεσιών και υποδομών, η εξασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας των καλλιεργειών (που είναι επίσης σημαντικότατο διότι ήδη επιβαρύνεται οικονομικά κάθε αγρότης λόγω της διαρκώς αυξανομένης ακρίβειας των εισροών από τη μιά και από την αδυναμία να πουλήσει αρκετές φορές, σε χαμηλές ικανοποιητικές τιμές τα αγαθά του).
Β) Κύριος στόχος είναι, για τις νεότερες γενιές, να καλλιεργήσουμε ένα κλίμα μετανάστευσης προς το ζωτικό φυσικό χώρο της υπαίθρου (κίνητρα, υπηρεσίες και υποδομές).
Η αγροτική ανάπτυξη – εξέλιξη και προκοπή δε θα έρθει απλά μιλώντας για σχεδιασμό.
Προηγείται ένας διάλογος σε τοπικό επίπεδο, με ρόλο στις αγροτικές αυτοδιοικητικές περιοχές, ώστε με διαφάνεια και πολυφωνικότητα (άρα και συναίνεση) να σχεδιαστεί, με μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, η εξέλιξη της αγροτικής δραστηριότητας.
Ένας διάλογος που κέντρο του θα έχει τις ανάγκες πρωτίστως της τοπικής κοινωνίας και της χώρας σε αγαθά καθημερινής χρήσης, την διατροφική υγεία των πολιτών, την προστασία της φύσης, τις πρώτες ύλες της βιοτεχνίας και βασικά την οικονομική ευπραγία των παραγωγών και των τοπικών κοινωνιών.
Γ) Η πολυλειτουργικότητα των οικονομικών δραστηριοτήτων εν γένει είναι η ουσία της ζωής στην ύπαιθρο μας.
Και…
2) Γεωργία – Κτηνοτροφία με έντονους Βιοοικονομικούς δείκτες για Επαρκή, Ποιοτική τροφή και Ενεργή Συμβολή στο πρόβλημα της Πλανητικής κλιματικής κρίσης.
– Θεσπίζουμε Μόνιμη Επιτροπή Διαβούλευσης για την ανάπτυξη της υπαίθρου μας, με αναβαθμισμένη παρουσία και συμμετοχή των αγροτών – κτηνοτρόφων.
– Η Περιφέρεια, οι τοπικοί φορείς, οι φορείς των αγροτών – κτηνοτρόφων, συγκαταθέτουμε ένα στρατηγικό σχεδιασμό μεγάλου χρονικού βάθους, (Τοπικό – Αγροτικό-Κοινωνικό Συμβόλαιο) για την εξέλιξη της υπαίθρου μας και της αγροτικής οικονομίας.
– Υποστηρίζουμε ένα πρότυπο αγροτικών πρακτικών που βασίζονται στην αγροοικολογική – αναγεννητική διαχείριση των φυσικών πόρων ώστε να εξασφαλίζονται, αύξηση της παραγωγικότητας, ποιότητας και ασφάλειας της τροφής, οικονομική και κοινωνική προκοπή των κατοίκων της υπαίθρου.
– Υποστηρίζουμε την αυτοοργάνωση των αγροτών – κτηνοτρόφων με συνεταιρισμούς βάσης, ομάδες παραγωγών και καθετοποιημένη παραγωγή για μείωση του κόστους και αύξηση της οικονομικής και κοινωνικής αποδοτικότητας.
– Διεκδικούμε «κάρπωση» από την συμμετοχή των αγροτών – κτηνοτρόφων στην προστασία του περιβάλλοντος και στην άμβλυνση των φαινομένων της κλιματικής κρίσης.
– Αυτή η διεργασία (συμβολή στην αύξηση του πράσινου στον πλανήτη), μπορεί να μετρηθεί και οι αγρότες και κτηνοτρόφοι, ως οι μόνοι που μπορούν άμεσα, μαζικά και πρακτικά να υλοποιήσουν, πρέπει να «καρπωθούν» την σχετική «υπεραξία» άμεσης συμμετοχής στην άμβλυνση των φαινομένων της κλιματικής αλλαγής – κρίσης. (από το ειδικό «αντισταθμιστικό» απόθεμα του Κράτους !;)
– Αυτή η πρόταση, προφανώς, απαιτεί επεξεργασία και εφαρμοστέες πρακτικές και, επίσης προφανώς, σχετική διεκδίκηση από την Αυτοδιοίκηση και τους φορείς της αγροτικής παραγωγής.
(Ήδη «καρπώνονται» εταιρείες της λεγόμενης «πράσινης ενέργειας» με αμφίσημη συμβολή στο κλιματικό πρόβλημα και Μεγαεταιρείες του παγκόσμιου αγροδιατροφικού τομέα και μένουν εκτός, γεωργοί και κτηνοτρόφοι, οι κύριοι παραγωγοί τροφίμων και πράσινης βλάστησης, που είναι βασική διαδικασία φυσικής ψύξης του πλανήτη, οι κατεξοχήν, δηλαδή, συντηρητές του περιβάλλοντος).
– Ειδική φροντίδα να δοθεί σε τομείς και υποδομές επιστημονικής και τεχνικής στήριξης:
1) Στην παραγωγή τροφής (κηπευτικά, οπωρικά, ξηροί καρποί, μικρές οπώρες, βότανα)
2) Σιτηρά (για συμβολή και στην Εθνική επάρκεια).
3) Σανοδοτικά – κτηνοτροφές, κλωστικά και «βιομηχανικά» προϊόντα.
4) Κτηνοτροφία ελευθέρας βοσκής (κίνητρα, διευθέτηση βοσκοτόπων, εγκαταστάσεων, «δικαιωμάτων» )
5) Μελισσοκομία (όπου οι ποιοτικές αποδώσεις και οι περγαμηνές των παραγωγών είναι ήδη υψηλές).
6) Αλιεία γλυκών νερών (ακόμη και «ιχθυόσκαλα» – ιχθυαγορά και σε επίπεδο των όμορων χωρών).
7) Αμπέλια (κρασί και αποστάγματα)* (*ξεπερνώντας δυσχέρειες και για την χωρική παραγωγή, τυποποίηση και διάθεση ).
8) Διατήρηση, αναπαραγωγή, βελτίωση παραδοσιακού γενετικού υλικού (σπόροι, ποικιλίες δέντρων, ράτσες ζώων) – Παρακαταθήκη διαρκούς γενετικής πληροφορίας για το δύσκολο παρόν και μέλλον!
9)Συστήματα τοπικών γεωργικών προειδοποιήσεων
10) Συστήματα άμεσων αναλύσεων (φυσικής επάρκειας) σε όλα τα βλαστικά στάδια μιας παραγωγής.
11) Συστήματα κτηνιατρικής Υποστήριξης.
12) Εισαγωγή στα νέα Αγροοικολογικά – Αναγεννητικά συστήματα καλλιέργειας.
13) Ασφαλιστικό αγροτών, νέων κατοίκων Υπαίθρου, καλλιεργειών.
14) Συστήματα Δημοπρατηρίων αγροτικής παραγωγής (τουλάχιστον σε βασικές παραγωγές).
15) Αγροτικό (Υπαίθρου) Δημόσιο Τραπεζικό σύστημα
3) Ε.Ε. και ΚΑΠ
Ο τραγέλαφος της Ε.Ε., της ΚΑΠ και ειδικών πολιτικών για την αγροτική οικονομία και το κλίμα και κατ΄ επέκταση της Εθνικής και Περιφερειακής αγροδιατροφικής ικανότητας:
– Δεν υπάρχει διεκδικητικό Εθνικό και Περιφερειακό Πλαίσιο (ανάπτυξη – εξέλιξη αγροδιατροφικού τομέα), συζητημένο και σχεδιασμένο όπως προείπαμε (παρά μια κάποια “Εθνική” συμμετοχή στην αντιφατική διελκυστίνδα των διάφορων λόμπυ εταιρικών διατροφικών συμφερόντων και τώρα ενεργειακών μεγασυμφερόντων)
– Οι «ντιρεκτίβες» και οι μέχρι σήμερα πολιτικές συντέλεσαν στην απομείωση της διατροφικής επάρκειας της χώρας (ναι! ναι! Δυστυχώς!)
– Υπάρχουν ορισμένες «παραδοσιακές στηρίξεις» ακόμη, ωστόσο η μακροχρόνια εξέλιξη του τομέα είναι συμπτωματική και κατιούσα.
– Ο τελευταίος νόμος ή εγκύκλιος για την αγροδιατροφή αναφέρεται στον ν. 4015/2011, κατόπιν αποκλειστικά αναφέρονται στην λεγόμενη ενεργειακή μετάβαση και τον αποχαρακτηρισμό παραγωγικών γαιών και δασών και χρήση τους από τις ΒΑΠΕ! (δες: https://www.minagric.gr/for-farmer-2/xorotajian/573-xorotajia-1 Χωροταξία: Βασικές Νομικές Διατάξεις και Έγγραφα για τη Γεωργική Γη Υψηλής Παραγωγικότητας )
– Οι αγροπεριβαλλοντικές παρεμβάσεις εγγίζουν την αστειότητα σε εφαρμογή στην Ελλάδα, στα μικροκλίματα της και στην γεωργοκτηνοτροφία υπαίθρου. Ταυτοχρονα εξατμίζει και κάθε ιδιαίτερη προσέγγιση στην βιολογική γεωργία (και την δέσμευση για επέκταση της) με την απόλυτη υποβάθμιση της…
Προσανατολίζονται αποκλειστικά στην άλωση του πεδίου αγροτικής παραγωγής.
Χωράφια, βοσκότοποι, δάση στο βωμό της Βιομηχανικής Παραγωγής Ενέργειας – δες: https://www.minagric.gr/for-farmer-2/xorotajian/574-prostasia-peribalon «Οικολογικά Προγράμματα του ΣΣΚΑΠ 2023-2027» ).
Δεν “ξεχωρίζει” ακόμη τι είναι αγροδασικά – μεικτά συστήματα παραγωγής τροφής συγκαλλιεργειών (ακόμη κάθε τεμάχιο για μια μόνο κύρια καλλιέργεια!)
Δεν “ξεχωρίζει” ακόμη τι μπορεί να είναι η λεγόμενη «αγρανάπαυση» (επιμένουν στο συνεχές όργωμα αντί να είναι έστω καλλιέργεια ή διαχείρηση ενισχυτική του εδάφους …)
Δεν έχει προωθηθεί – γενικευθεί μια βασική φιλοπεριβαλλοντική και παραγωγική τεχνική και μέθοδος του μη οργώματος «no till» (έστω στις εκτατικές, βιομηχανικές καλλιέργειες)
Δεν “ξεχωρίζει” ακόμη τις έννοιες δάσος, βοσκότοπος, βοσκήσιμες εκτάσεις (ενώ για τις ΒΑΠΕ αποχαρακτηρίζονται αύθις γαίες υψηλής παραγωγικότητας, βουνά και δάση αιώνων!).
Δεν έχει δώσει λύση σε απλά προβλήματα διατήρησης και αύξησης του ζωικού κεφαλαίου («δικαιώματα» για 10 ζώα,γάλα, δεν μπορούν να γίνουν για 20!)
Το ίδιο με απαγορεύσεις σε καλλιέργειες (αμπέλια, διάφορες “βιομηχανικές” …)!
Λείπουν τα ειδικά κίνητρα για «στρατηγικές» κατευθύνσεις ( Όπως π.χ. το Αμερικανικό σύστημα farm bill*)
Εν κατακλείδι Ευρωπαϊκό «όραμα» για διατροφική αυτάρκεια και ασφάλεια δεν υφίσταται καν, μόνο ελάχιστες, ακόμη, μεμονωμένες Εθνικές πολιτικές διασώζουν την παραπαίουσα διατροφική επάρκεια (καλά να είναι οι νεοαποικίες της Αφρικής και του Γ΄ κόσμου που «εφοδιάζουν» ακόμη με διατροφή).
Συνεπώς η χάραξη μιας Εθνικής και Περιφερειακής πολιτικής με ορίζοντα την επάρκεια και διατροφική ασφάλεια είναι απολύτως επείγουσα !
3) Υποδομές Υπαίθρου: (ενδεικτικά)
- Υπάρχουν υλικοτεχνικές υποδομές που χρήζουν συντήρησης, βελτιώσεων, αναδιατάξεων, ολοκληρώσεων, αλλά και ανάγκη νέων, μέσα στα όρια προστασίας του αγροτικού τοπίου και περιβάλλοντος (Φράγματα, σε λειτουργία ή μη, αρδευτικά, ανολοκλήρωτα έργα, εκκρεμότητες), που σε συνεργασία με τους πολίτες και τους φορείς τους να μπουν άμεσα σε διαδικασία απόδοσης.
- Στήριξη της διακριτότητας και διακίνησης των τοπικών προϊόντων (σημάνσεις, προωθητικές ενέργειες για τα τοπικά προϊόντα διατροφής, μήλα, φασόλια, σιτηρά, κηπευτικά, μέλια, κτηνοτροφικά).
- Αλλά η πιο βασική επισήμανση είναι ο Αγροοικολογικός – Αναγεννητικός τρόπος παραγωγής με το πιό σημαντικό περιβαλλοντικό, οικονομικό και κοινωνικό αποτύπωμα
- Επιμονή στην απαγόρευση “καλλιεργειών” Μεταλλαγμένων φυτών (παλαιού και νέου τύπου)
- Γενικευμένη εφαρμογή της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφία, με τις πιο σύγχρονες εκδοχές της αγροοικολογίας – αναγεννητικών πρακτικών, ιδιαίτερα στις ευαίσθητες περιοχές (λεκάνες απορροών λιμνών, Ορεστιάδας, Πρεσπών, Βεγορίτιδας, Πολυφύτου κ.α. και του Αλιάκμονα και των παραποτάμων του), με ανάλογο συμφωνημένο πλάνο και διασφάλιση του εισοδήματος των αγροτικών και κτηνοτροφικών νοικοκυριών).
- Εκτεταμένο πρόγραμμα αναδασώσεων σε συνεργασία με τα Τοπικά Δασαρχεία (με δασικά αλλά και φρουτοφόρα), που είναι δυνατό να δώσει και αρκετές θέσεις εργασίας ιδιαίτερα στους ορεινούς μας οικισμούς.
- Στήριξη κοινωνικού τομέα οικονομίας (συλλογικές δομές εργασίας, αυτοδιαχειριζόμενα συνεργεία, τοπικά συστήματα ανταλλαγών.
- Προγράμματα για τις ανάγκες ΑΜΕΑ με τις τοπικές αγροτικές επιχειρήσεις για πρόσβαση στην εργασία (καθώς και Δομές φιλοξενίας – διαβίωσης, ξενώνες, εργαστήρια, δραστηριότητες…).
- Νέοι συνεταιρισμοί, δίκτυα μεταποίησης, ανταλλαγών προϊόντων, υπηρεσιών, εργασιών, επαγγελματικού εξοπλισμού, συνεργασίας (clusters) για την παραγωγή, διακίνηση και διάθεση των προϊόντων.
- Τράπεζα παραδοσιακού γενετικού υλικού στα μηλοειδή, όσπρια, κηπευτικά.
- Κέντρο εναλλακτικής Αγροικολογικής γεωργικής έρευνας και πρακτικής (Πειραματικό, ενδεικτικό, αποδεικτικό αγρόκτημα των νέων μεθόδων καλλιέργειας).
- Ενίσχυση λειτουργίας μικρών τοπικών σφαγείων και τυροκομείων.
- Ειδική μέριμνα για οικοτεχνίες – χωρική μεταποίηση και διακίνηση, στη γεωργία και κτηνοτροφία και προώθηση, ενίσχυση πρωτοβουλιών ατομικών και συνεργατικών.
- Αντιμετώπιση της επέκτασης των πολυεθνικών αλυσίδων (συνεργατική στήριξη των τοπικών προϊόντων).
- Κατοικία βιώσιμη για όλους τους πολίτες της περιοχής μας με βαρύτητα σε μικρούς οικισμούς.
- Εξοικονόμηση ενέργειας, ουσιαστική καθαριότητα, μείωση σκουπιδιών, ανακυκλώσεις, μικροί βιολογικοί στους οικισμούς και στις αγροτικές – κτηνοτροφικές μονάδες, δημόσια δίκτυα (πολύ) μικρών (για κοινή χρήση) υδροηλεκτρικών, ταμιευτήρων νερού και αντιπλημμυρικών αποθετήρων (μικρές λίμνες σύνεγγυς της κοίτης ροής των ποταμιών).
- Εξασφάλιση υγιεινής, πλήρους και ασφαλούς διατροφής τουλάχιστον 12.000 θερμίδων ημερήσια για κάθε πολίτη (Υποσιτίζονται φτωχοί, μικροσυνταξιούχοι, άνεργοι θύματα της κρίσης, χαμηλά εισοδήματα).
- Μποϋκοτάζ ακριβών, υποβαθμισμένων, μεταλλαγμένων προϊόντων διατροφής των μεγάλων Σούπερ Μάρκετ.
- Ουσιαστικοποίηση και ανάδειξη οικοτουριστικών δυνατοτήτων και πρωτοβουλιών.
- Διασφάλιση τη αμφίδρομης σχέσης Τουρισμού, Περιβάλλοντος και Τοπικής Παραγωγής.
- Αγορές Παραγωγών.
” Συν Αθηνά και χείρα κίνει!”
Οι Αγρότες, οι Κτηνοτρόφοι της Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, οι εκπρόσωποι των συνεταιρισμών, των αγροτικών οργανώσεων, να συμβάλλουμε με την συμμετοχή μας στην διαμόρφωση μιας αγωνιστικής, διεκδικητικής, κοινωνικής δυναμικής, για να καταφέρουμε να ανατρέψουμε τα “μπλοκ” της χρόνιας εκπτώχευσης των μικρών μας τόπων αλλά και της χώρας και να επιχειρήσουμε και για τη περιοχή μας μία άλλη πορεία, η οποία θα αναβαθμίζει τους Αγρότες και Κτηνοτρόφους και συνολικά την Ύπαιθρο μας.
Σημειώσεις:
Α) Η αποκατάσταση των ατμοσφαιρικών και χερσαίων κύκλων του νερού στη βλάστηση, τα εδάφη και την ατμόσφαιρα είναι πρωταρχικής σημασίας για την ψύξη του πλανήτη.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να σταθεροποιηθούν τα πρότυπα βροχοπτώσεων και να αποτραπούν πλημμύρες και ξηρασίες – σε τοπικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο.
Για αυτό, περισσότερη βλάστηση, πιο γόνιμα εδάφη και διατήρηση νερού στη χρήση γης είναι απαραίτητα.
Γενικά, χρειαζόμαστε μια αλλαγή παραδείγματος που να εκτιμά τις υδρολογικές και κλιματικές επιδράσεις της βλάστησης γενικά και των δασών ειδικότερα, επιπλέον της δυνατότητας δέσμευσης άνθρακα.
Οι επιπτώσεις της βλάστησης στο κλίμα προσφέρουν οφέλη που πρέπει να αναγνωριστούν ευρύτερα και απαιτούν μια συστημική προσέγγιση για να καταστήσει τη γεωργία, τη δασοκομία και τη διαχείριση των υδάτων ανθεκτική για τους επόμενους καιρούς.
Οι κύκλοι άνθρακα, νερού και ενέργειας μπορούν να επηρεαστούν από την αύξηση της γονιμότητας του εδάφους, την περισσότερη βλάστηση και την κατακράτηση νερού.
Αυτές (οι προτάσεις) περιλαμβάνουν αγροοικολογικές πρακτικές αναγεννητικής διαχείρισης της γης, όπως κάλυψη βλάστησης όλο το χρόνο μέσω διακαλλιέργειας και υποσποράς, μειωμένη άροση, δημιουργία μεγάλης κλίμακας αγροδασοκομικών συστημάτων, δημιουργία περιοχών διατήρησης, μετατροπή δασών προσαρμοσμένη στο κλίμα και διαχείριση βοσκοτόπων με ολιστική διαχείριση βόσκησης…
Β) Με το μεγαεργαλείο – μέσο, Γεωργία, μπορούμε να απορρίψουμε μαζικά και απευθείας τον ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΟΔΗΓΟ ΤΟΥ «ΤΕΧΝΗΤΟΥ» ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ.
Πρακτικά αυτό μπορεί να γίνει τοπικά και παγκόσμια, μόνο μέσω της (αγροοικολογικής – αναγεννητικής διαχείρισης) γεωργίας – κτηνοτροφίας και δασοκομίας!
Αυτές οι φυσικές διεργασίες μπορούν να δώσουν κοινωνικά και περιβαλλοντικά αποδοτικά, βελτιωμένα, ισχυρά, φυσικά και ασφαλή μέσα ψύξης του πλανήτη, άμεσα.
Η επέκταση (χρονική και ποσοτική ) της πράσινης κάλυψης της επιφάνειας της γης, πέρα από την διατροφική επάρκεια και ασφάλεια, είναι η μοναδική από τις μορφές ζωής που μπορεί να επιβραδύνει την «εντροπιακή» επιδείνωση του πλανήτη, μέσω της φωτοσύνθεσης, της αποθήκευσης ηλιακής ενέργειας και της διαπνοής.
Με Πέντε (5%) περίπου αύξηση, η επαναβλάστηση συντελεί σχεδόν άμεσα:
- Στην μεγάλη «χρήση» του Διοξειδίου του Άνθρακα ως δομικό υλικό ζωής (σε πολλαπλάσια μεγέθη από τον «τεχνητά» απορριπτόμενο).
- Στην μεγάλη αποθήκευση νερού στο έδαφος (λόγω οργανικής ουσίας – άνθρακα στο έδαφος), επέκταση του πράσινου, συμβολή στον δροσισμό της ατμόσφαιρας.
- Στην αύξηση της παραγωγικότητας (λόγω οργανικής ουσίας – άνθρακα στο έδαφος), την ποσοτική, ποιοτική βελτίωση και διατροφική επάρκεια σε κάθε κοινότητα και στον πλανήτη συνολικά.
- Στην οικονομική και κοινωνική βελτίωση των αγροτικών νοικοκυριών.
- Στην βαθμιαία εξομάλυνση των ακραίων κλιματολογικών φαινομένων.
Γ) Οι ΗΠΑ με το λεγόμενο Farm Bill, ισχυρή πολιτική στήριξης του αγροτικού τομέα, παρέχουν στους αγρότες τριών ειδών επιδοτήσεις.
Πρώτον, “σταθερή επιδότηση” (fixed decoupled payment) την οποία λαμβάνουν κάθε χρόνο όλοι οι αγρότες για κάθε «στρατηγική» από το αγροτικό πρόγραμμα, σοδειά.
Δεύτερον, “συμπληρωματική επιχορήγηση” (loan deficiency programme) που υπολογίζεται ως διαφορά μεταξύ μιας καθορισμένης κατά περιοχή τιμής και της τιμής που διαμορφώνεται στην αγορά και…
Τρίτον, “αντικυκλικές πληρωμές” (new counter-cyclical payments) όταν το συνολικό εισόδημα του αγρότη είναι χαμηλότερο από την επιθυμητή τιμή (target price) ενός προϊόντος – πέρα και έξω από κάθε πολιτική βλακεία περί διεθνούς ανταγωνισμού κλπ..
Λιούζας Στέφανος
Βιοκαλλιεργητής, Ηλεκτρολόγος Τεχνολόγος Μηχανικός
Βασιλειάδα
12/2/2024
