«Έγραψα το τραγούδι γιατί υπήρξα από παιδί μάρτυρας του κατατρεγμού των ομοφυλόφιλων με έναν τρόπο εξαιρετικά αιχμηρό, χυδαίο», ανέφερε ο Κώστας Τουρνάς, μιλώντας στην εκπομπή του ΕΡΤNEWS “PRIME” και τον Κώστα Λασκαράτο, επ’ αφορμής της ψήφισης στη Βουλή του νομοσχεδίου για την ισότητα στο γάμο, δεδομένου ότι είχε γράψει, πριν από 50 χρόνια, ένα εμβληματικό τραγούδι για τα ομόφυλα ζευγάρια, με τον τίτλο «Ο Αχιλλέας από το Κάιρο».
Είπε, ακόμη:
«Να διευκρινίσω ότι δεν έχω καμία εξειδίκευση, νομική, επιστημονική ή άλλη, ώστε να υπερασπιστώ ή να μην υπερασπιστώ κάποιες θέσεις. Επειδή πολλά πράγματα από αυτά που λέμε παρερμηνεύονται, τουλάχιστον να είναι σαφές αυτό
Αν κανείς ακούσει το τραγούδι προσεκτικά, θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για μια απεικόνιση ανθρώπων κοινωνική, με κορύφωση ακριβώς το σημείο του ρεφρέν που λέει “θα μπορούσαν να είναι παιδιά σου”
Αυτό γράφτηκε γιατί υπήρξα μάρτυρας από παιδί του κατατρεγμού των ομοφυλόφιλων με έναν τρόπο εξαιρετικά αιχμηρό, μην πω χυδαίο (…) Ακόμα και σε περιπτώσεις όπου αυτοί οι άνθρωποι που ανήκουν σ’ αυτή την κατηγορία, σ’ αυτή την τάξη και σ’ αυτή τη συμπεριφορά, δεν προκαλούσαν το σύνολο».
«Τεράστιες οι δυσκολίες για να κυκλοφορήσει το τραγούδι»
«Με αφορμή αυτό και με κάποιες ευαισθησίες, από κάποιες στιγμές που βίωσα και υπήρξα μάρτυρας καταστάσεων, γράφτηκε το τραγούδι. Συνάντησε τεράστιες δυσκολίες για να κυκλοφορήσει από έμμεσο και άμεσο περιβάλλον
Το τραγούδι το έγραφα όπως έχω γράψει κάθε τραγούδι για πράγματα τα οποία με συγκινούν, με εγείρουν, με ερεθίζουν και χρωστάω να τα καταγράψω, γιατί αυτό είναι και μια απελευθέρωση δική μου.
Η ελληνική κοινωνία κάπως γαλουχήθηκε, κάπως μεγάλωσε, κάπως έζησε, κάπως υιοθέτησε αρχές και καταστάσεις. Αυτό επίσης είναι αυτονόητο ότι θα συμβεί ή θα συνέβαινε. Και δεν είναι μια εύκολη ιστορία
Πιστεύω ότι οι πιο εξειδικευμένοι της δικής μας ελληνικής κοινωνίας, οι πιο καλλιεργημένοι, μπορούν να δώσουν απαντήσεις, μπορούν να διαφωτίσουν. Πολλές φορές νομοθετούμε ή πολλές φορές συνομολογούν πολιτικά κάποια πράγματα σε μια κοινωνία η οποία είναι απρόθυμη να τα αποδεχτεί. Και αυτό δεν είναι τωρινό, είναι από καταβολής πολιτικής.
Θα βοηθούσε εάν εξειδικευμένοι άνθρωποι μπορούσαν να διαφωτίσουν λίγο ακόμη περισσότερο, εάν δεν υπήρχαν αιχμές ιδιαίτερες, όπως είναι αυτή της τεκνοθεσίας, που πιστεύω ότι διχάζει ακόμη περισσότερο το σύνολο.
Και, στο τέλος, ο πιο αναρμόδιος να μπει περισσότερο στο θέμα, είμαι εγώ».
