Κάπου στο μακρινό 1999 σποτ σαν και αυτό μεταξύ Λεύκης και Καστοριάς αποτέλεσαν τα πρώτα σημεία έκφρασης και πειραματισμού μου πάνω στην τέχνη του γκράφιτι.
Δοκιμάστηκαν οι νεανικές μου αντοχές, αλλά κυρίως οι αντοχές και οι ανοχές των γειτόνων, των περαστικών και φυσικά των αρχών. Πάντοτε μέρα, πάντοτε με χαμόγελο αλλά και πάντα με την υποψία ότι κάτι μπορεί να πάει στραβά.
Τα χρόνια πέρασαν κάθε ίχνος ενοχής εξαφανίστηκε και σιγά σιγά τοίχοι όπως αυτός αλλά και από διάφορα σημεία της πόλης μας κατάφεραν να ταξιδέψουν και να φιλοξενηθούν σε blog και σε σελίδες με χιλιάδες ακόλουθους.
Μπορεί πολλοί να το θεωρούν ανούσιο όλο αυτό, μα φυσικά είναι και οι ίδιοι που παίρνουν τηλέφωνο επαιτώντας για ένα έργο με πενιχρό μπάτζετ και έχοντας και άποψη, την κατάληξη την φαντάζεστε.
Τα τελευταία 5 χρόνια στο συγκεκριμένο σημείο υπήρχε ένα άλλο έργο μου, καιρό τώρα σκεφτόμουν να επέμβω και να το ανανεώσω.
Αυτή η σκέψη επισπεύσθηκε πριν τρεις βδομάδες περίπου, όταν ένα μεσημέρι με κάλεσε η Εβελίνα Πιπιδη ζητώντας μου να συμμετέχω στην εκπομπή “Φτάσαμε” με τον Ζερόμ Καλουτά και μάλιστα να ζωγραφίσουμε τον ίδιο. Η πρόσκληση-πρόκληση ήταν δελεαστική και ριψοκίνδυνη αλλά το γκράφιτι πάντα έτσι ήταν.
Σε δυο μέρες λοιπόν προετοιμάστηκαν όλα και είμασταν έτοιμοι για γύρισμα, μέσα από την εξαιρετική οπτική της παραγωγής dotmov και φυσικά του Ανδρέα Λουκάκου και των υπολοίπων.
Ευχαριστώ πολύ και εις το επανιδείν
Πάνος Ζήζος
Δείτε τον Πάνο Ζήζο να ζωγραφίζει τον Ζερόμ Καλούτα στη Λεύκη, μετά το 17:35 στο επεισόδιο της εκπομπή ΦΤΑΣΑΜΕ στο ertflix.gr
