Ο Γεώργιος Θεοχάρης του Ιωάννου γεννήθηκε το 1758 στην Καστοριά και άσκησε την τέχνης της γουναρικής στη Βιέννη της Αυστρίας και μετά την απέλασή του από τις αυστριακές αρχές στην Λειψία.
Έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια της προεπαναστατικής περιόδου ως στενός συνεργάτης του Ρήγα Φεραίου.
Σε γερμανικές πηγές αναφέρεται, ως τόπος καταγωγής του η Καστοριά της Μακεδονίας. Το 1786 είχε παντρευτεί την Ρωμαιοκαθολική και Αυστριακή υπήκοο Άννα Σπιγκελ με την οποία είχε αποκτήσει τρία παιδιά: τον Δημήτριο, τον Νικόλαο και την Αικατερίνη.Το 1786 είχε μυηθεί στην τεκτονική στοά Balduin zur Linde της Λειψίας, φθάνοντας μάλιστα αργότερα στο Βαθμό του Διδασκάλου.
Στα τέλη του 1797 συνελήφθη μαζί με τον Ρήγα και αποτράπηκε η παράδοσή του στις Τουρκικές αρχές λόγω της μεσολάβησης της γυναίκας του έλαβε χάρη (ήταν αυστριακός υπήκοος) και το 1798 εξορίσθηκε για ένα χρόνο στην Φραγκφούρτη, ενώ αργότερα του επιτράπηκε να πάει στην Λειψία, όπου και εγκαταστάθηκε μέχρι τον θάνατό του το 1843.
Οι μυστικές και στενές σχέσεις του με τον Ρήγα αποκαλύφθηκαν κατά την ανάκριση από μια επιστολή, που του έστειλε ο Ρήγας από την Τεργέστη και στην οποία υπογράφεται υπαρχηγός της ομάδος Βιέννης. Υποστήριξε χρηματικώς, διακαώς και ποικιλοτρόπως και δια των σχέσεών του με το εξωτερικό την έκδοση και την κυκλοφορία της επαναστατικής προκηρύξεως του Ρήγα.
Μετά τον ερχομό του Όθωνα στην Ελλάδα ο Θεοχάρης διατέλεσε πρώτος πρόξενος του Ελληνικού κράτους στην Σαξονία το 1834 μέχρι το 1843. Επίσης είχε ανακηρυχθεί Ἱππότης του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος του Σωτήρος, του παλαιότερου Τάγματος Αριστείας του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους.
wikipedia
