Ένας νεανικός έρωτας σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, ξεκινάει από τη χαραγμένη καρδιά στον κορμό μιας λεύκας. Τα αρχικά στις κόχες υπόσχονται: «για πάντα!» Μεγάλη κουβέντα!
Η ζωή όμως απεχθάνεται τα μεγάλα λόγια. Ανοίγει δρόμους μεγάλους που οδηγούν σε μεγάλες κι εξωτικές πολιτείες. Έχει τη δύναμη και τις αντοχές ο πρωτοέρωτας να νικήσει τον χρόνο και τις χίμαιρες των επιλογών της Αντιγόνης;
ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ:
Ό,τι και να λένε, δίκιο έχουν! Τώρα τους καταλαβαίνω κι εγώ. Τώρα όμως! Όχι τότε! Τότε είχα σηκώσει τον αμανέ ψηλά. Ήμουν ο Μεσσίας του κόσμου! Ήμουν ο Τσε, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, η Σόφι Σολ, η Σιμόν Ντε Μποβουάρ! Με συγκλόνιζε η βαθιά πίστη και η αδιαπραγμάτευτη αγωνιστικότητα.
Όμως, δυστυχώς, όταν μελετούσα τους μεγάλους, έμενα πιο πολύ στο ‘πού έφτασαν’ και λιγότερο στο ‘πώς έφτασαν’! Το ‘πού’ έχει δόξα και θαυμαστικά, το ‘πώς’ όμως έχει θυσία κι εγώ, φαίνεται, δεν ήμουν πρόθυμη για θυσίες.
Ναι, είχα ενταχθεί σε φοιτητική οργάνωση, αλλά όχι για ν’ αγωνιστώ. Ήθελα να με περιλούζει η αύρα της αγωνίστριας!
Οι αγωνιστές πιστεύουν, αλλά δεν ανήκουν στον εαυτό τους! Όμως εγώ πίστευα στην Αντιγόνη, αλλά ανήκα και στην Αντιγόνη!
Αυτή η στρεβλή αντίληψη για τον εαυτό μου, με απομάκρυνε από το παρελθόν. Όλα τα έσβησα! Τον τόπο μου, τους συγγενείς, τους φίλους, τους γνωστούς. Έσβησα και τον Τέλη…κι εκείνη την καρδιά στη λεύκα!
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ…ΤΑ ΕΧΑΣΑ ΟΛΑ!»
Σαν μαργαριτάρι από “σ’ αγαπώ”
Αντώνης Παπαδόπουλος
ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΕΛΚΥΣΤΗΣ”
ΕΡΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
