Με τις λατρευτικές εκδηλώσεις του Πάσχα συνδέονται πολλά έθιμα και παραδόσεις του λαού μας. Ένα έθιμο που γινόταν παλιά και διατηρείται ακόμη σε ορισμένες περιοχές είναι τα Κάλαντα του Λαζάρου.
Το Σάββατο του Λαζάρου, τα παιδιά γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι κρατώντας ένα ομοίωμα* του Λαζάρου και λένε τα «λαζαρικά», δηλαδή κάλαντα που περιγράφουν το θαύμα της ανάστασης του Λαζάρου. Στα χέρια τους κρατούν κι ένα καλάθι στολισμένο με λουλούδια, όπου βάζουν το φιλοδώρημα που τους δίνουν (αβγά, καρπούς και χρήματα).
Στη μνήμη του Λαζάρου, στα χωριά, οι γυναίκες ζυμώνουν ψωμιά ή κουλούρια για τα παιδιά, που λέγονται «λαζαρούδια» ή «λαζαράκια».
Άκουσε κάλαντα του Λαζάρου από τους Φούρνους Ικαρίας:
«Λάζαρος στην πόρτα σου
να σου ψοφήσει η κότα σου
κι αν δεν μου δώσεις έν’ αυγό
να σου ψοφήσουνε κι οι δυο…
ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΣΤΟ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΑΚΙ
Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι
Τώρα η ώρα σου τώρα αρχίζει
Τώρα ξύπνησαν τα χελιδόνια
Τώρα λάλισαν πουλιά και αϊδόνια
Που ήσουν Λάζαρε που ήσουν κριμένος
Ήμουνα στη γή παραχωμένος
Δόμ σταλιά σταλιά νεράκι
Γιατί είν το στόμα μου πικρό φαρμάκι
Οι κοτούλες σας αυγά γεννάνε
Δώσε μας για να τα φάμε
Ένα μικρό μικρούστικο
μικρό και παντρεμένο
Το έλουζαν το χτένιζαν
και στο σχολειό το στέλναν
Παιδί μου μάθε γράμματα
μάθε την αλφαβήτα
Τα γράμματα είναι στο χαρτί
και ο νους σου στα παιχνίδια.
Αντώνης Σιδηρόπουλος
