Άρχισε η σπορά του κεχριού στο χωράφι στη Δεσκάτη Γρεβενών. Το κεχρί ήταν αρκετά γνωστό στην αρχαία Ελλάδα, καθώς το καλλιεργούσαν συστηματικά κυρίως για την παρασκευή ψωμιού και ζυμαρικών. Σήμερα, ίσως κάποιοι το γνωρίζουν ως τροφή για τα πτηνά. Στην πραγματικότητα , όμως, είναι ένα τρόφιμο πολύτιμο για τη διατροφή μας.
Σύμφωνα με την κα Μαρία Μπότη, αγρότισσα και μοναδική παραγωγό βρώσιμου κεχριού στη χώρα μας, η σπορά του κεχριού γίνεται τέλος Απριλίου και το αλώνισμα τον Σεπτέμβριο, ενώ ολοένα και περισσότεροι ενδιαφέρονται για την καλλιέργειά του που ωστόσο έχει τις δυσκολίες της.
Όπως τόνισε η κα Μπότη, πρόκειται για ένα ξεχασμένο προΐόν στη διατροφή των Ελλήνων, ενώ εκείνο που την ώθησε να ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη καλλιέργεια, είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που διαθέτει το συγκεκριμένο δημητριακό, καθώς είναι κατάλληλο για όσους πάσχουν από κοιλιοκάκη, ενώ αποτελεί μία εναλλακτική καλλιέργεια με λιγότερες απαιτήσεις σε νερό. Ακόμη μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη ζυθοποιία και να παραχθεί μπύρα από αυτό αλλά και στην κοσμετολογία.
Τα πρώτα δείγματα από την προσπάθεια της κας Μπότη ήταν πάντως ενθαρρυντικά και φαίνεται ότι σημαντικό ρόλο παίζει το μικροκλίμα της περιοχής, καθώς το κεχρί θέλει ζέστη. Η παραγωγή είναι καλή, όπως και οι αναλύσεις που δείχνουν ότι πρόκειται για ένα προϊόν που μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνική διατροφή.
Ο κ. Αλέξανδρος Ταταρίδας, ερευνητής στο University Coimbra της Πορτογαλίας, έκανε λόγο για μία καλλιέργεια με πολλαπλά οφέλη που μπορεί να δώσει ένα εναλλακτικό εισόδημα, ενώ αξιοποιείται απόλυτα, καθώς γίνεται αλευροποίηση του σπόρου, ενώ και το χορτάρι που μένει γίνεται άχυρο για τα ζώα.
Το κεχρί, εκτός του ότι είναι μια καλή πηγή φυτικής πρωτεΐνης, είναι πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ιδιαίτερα νιασίνη, φολικό οξύ και Β6. Περιέχει σίδηρο, ασβέστιο, κάλιο, μαγνήσιο, χαλκό και ψευδάργυρο.
