Η Ένωση μας έχει κατ΄ επανάληψη αναδείξει τεκμηριωμένα τα προβλήματα των στρατιωτικών της περιφερειακής μας ενότητας σε θέματα υπερβάσεων ωραρίου και αριθμού υπηρεσιών, όπου παρά την όποια καλή πρόθεσή μας πλέον αδυνατούμε να μην ερμηνεύσουμε ως σοβαρά φαινόμενα διοικητικής αυθαιρεσίας και αδιαφορίας για τα θέματα του προσωπικού.
Δυστυχώς, νέο «κρούσμα» και μάλιστα ιδιαίτερα σοβαρό που, πλέον θεωρούμε ότι αγγίζει τα όρια του καψονιού, προέκυψε με το (ζ) σχετικό εν όψει εορταστικών εκδηλώσεων για την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, που έχουν προγραμματιστεί να λάβουν χώρα στο νησί της Κέρκυρας την 21η Μαΐου 2024, παρουσία του ΥΕΘΑ.
Σύμφωνα με τις τεκμηριωμένες και απόλυτα αιτιολογημένες διαμαρτυρίες στελεχών που καταφθάνουν με ακατάπαυστους ρυθμούς στην Ένωσή μας, στρατιωτικοί που υπηρετούν στην φρουρά Καστοριάς και συγκεκριμένα σε Μονάδες του 15ου ΣΠ έχουν ήδη ξεκινήσει να μετακινούνται, συμφώνως διαταγής, στην Κέρκυρα κατ’ αρχάς μέσω Φιλιάτων (όπου έχει προγραμματιστεί διανυκτέρευση).
Η αδιαφορία της Ηγεσίας προς το προσωπικό πλέον λαμβάνει άλλες διαστάσεις, αφού «αναβαθμίζεται» σε επικίνδυνο βαθμό υιοθετώντας μια προσέγγιση του τύπου «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και αυτό προκειμένου να περάσει προς τα έξω μια κίβδηλη πανηγυρική εικόνα. Διερωτόμαστε δε, πόσες ώρες εργασίας έχουν προϋπολογιστεί στο πλαίσιο της μετακίνησης επί του επίσημου θεσμοθετημένου ωραρίου και ποια η αποζημίωσή του, που, δυστυχώς, περνάει σε δεύτερη μοίρα διότι το προσωπικό βρίσκεται σε σημείο κατάρρευσης;
Αλήθεια, πως μπορεί να τεκμηριωθεί μια τέτοια, τεράστια μετακίνηση; Σε μια εποχή όπου διαρκώς ακούμε για «δημοσιονομικούς περιορισμούς», πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά δίχως καμία προστασία ή μέριμνα από πλευράς της Πολιτείας και της Ηγεσίας, ποιο είναι το συνολικό έξοδο στο οποίο θα προβεί η Πολιτεία για τις συγκεκριμένες εορταστικές εκδηλώσεις, οι οποίες σύμφωνα με τις πληροφορίες μας δεν φέρονται να περιορίζονται μόνο στην εμπλοκή των στρατιωτικών της Καστοριάς.
Δυστυχώς, κατόπιν της γενικότερης αδιαφορίας με την οποίαν έχουν βρεθεί αντιμέτωποι οι στρατιωτικοί της περιοχής μας, με θλίψη καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για μάταιο αίτημα να ζητήσουμε την ακύρωση της κίνησης. Είναι ξεκάθαρο ότι ζούμε σε μια εποχή απόλυτης έλλειψης μέριμνας, όπου το προσωπικό οδηγείται σταδιακά σε ολοένα αυξανόμενη εξαθλίωση, τα αποτελέσματα της οποίας φοβούμαστε ότι δεν έχουν γίνει (ή δεν θέλουν να γίνουν) αντιληπτά.
Η ΠΟΕΣ στην οποία αποστέλλεται το παρόν παρακαλείται για τις κατά την κρίση της ενέργειές της ανάδειξης του θέματος σε επίπεδο Υγείας και Ασφάλειας στην εργασία, διότι πλέον θεωρούμε ότι το ατύχημα στην περιοχή μας είναι θέμα χρόνου.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση ή πληροφορία.
