“Λένε πως ο άνθρωπος πρέπει την πατρίδα να αγαπά” ακούστηκε στο τραγούδι στη χθεσινή γιορτή του Χριστόπουλου στο Θέατρο βουνού (βίντεο). Το επεκτείνω. “Λένε πως ο άνθρωπος πρέπει την πόλη του, τον τόπο του να αγαπά ” Να είναι ενεργός πολίτης ,να είναι θετικός , ανεκτικός, να διάκειται φιλικά σε οποιοδήποτε προσφέρει, να κοιτάει μπροστά, να ακούει αυτούς οι οποίοι έχουν οράματα και έχουν σχέδια και φέρνουν αποτελέσματα.
Υποφέραμε επί χρόνια από το διαχωρισμό Καστοριανοί και μη με κοντόφθαλμη αντίληψη. Ο πραγματικός διαχωρισμός είναι άλλος.
Υπάρχουν πολίτες της πόλης οι οποίοι προσφέρουν όπου και αν βρίσκονται και πολίτες που είναι αδιάφοροι. Αυτός πρέπει να είναι πραγματικό διαχωρισμός και όχι από το πού και κατάγεται κάποιος.
Αγαπώ την πόλη σημαίνει ότι έχω πάντα ένα καλό λόγο για αυτούς που προσπαθούν. Συμμετέχω. Και αν δεν συμμετέχω το σωπαίνω και δεν αναπαράγω μικρολάθη .
Όχι στην εύκολη κριτική εκ του μακρόθεν και στην “ανθρωποφαγία” του καφενείου.
Εύχομαι την επιτυχία οποιαδήποτε προσπάθειας και δεν ψάχνω να βρω το παραμικρό στραβό Χθες στην εκδήλωση ο καιρός δεν ήταν καλός για τα δικά μας δεδομένα. Αμέσως διαδόθηκε από αρκετούς ό,τι θα βρέξει ότι ό,τι … Όταν όμως ο σύλλογος κάνει μία προσπάθεια έχει έξοδα έχει κόπο. Έστω κι αν βρέξει λίγο δεν χάθηκε ο κόσμος και αν υπάρχει μία μικρή πιθανότητα να βραχούμε λίγο, δεν αξίζει να προσπαθήσουμε , δεν αξίζει να συμπαρασταθούμε;
Δεν θα ξεχάσω για τη γιορτή της περιοχής που ζούσα τη Φρανκφούρτη για τα 1.000 χρόνια ιστορία τους με χαλιά καιρό δεν έφυγε ούτε ένας, καθόταν υπομονετικά περνούσε βροχή και συνέχιζαν την γιορτή .
Εδώ με μία ψιχάλα ο κόσμος εξαφανίζεται από τις εκδηλώσεις ,τα πανηγύρια και άντε μετά αυτοί οι άνθρωποι να ξαναστήσουν πάλι από την αρχή την εκδήλωση
Το τραγούδι συνεχίζει, “Η δική μου η πατρίδα έχει χωριστεί στα δυο”. Άραγε σε πόσα κομμάτια έχει χωριστεί πολλές φορές η πόλη μας. Μια αρχιτεκτονική πήγαμε να κάνουμε και σκοτωθήκαμε σε ποιο μέρος θα γίνει. Σπάνια ομονοούμε ስ καλύτερα συχνότατα διαφωνούμε.
Βασίλης Κωνσταντίνου
Υγ. Στη χθεσινή εκδήλωση έλαμψαν δια της απουσίας τους όλες οι αρχές του τόπου. Θα μου επιτρέψετε να πω μία μικρή κακία. Προεκλογικά γιατί σε όλες τις εκδηλώσεις υπάρχουν πάντα το υποψήφιοι; Γιατί δεν τις ξεχνούν; Μετά τις εκλογές μήπως ισχύει και εδώ το “πέρασα το ποτάμι και …. το άλογο σου;”.
