Πρόκειται για τη βραβευμένη μαύρη κωμωδία του Αντώνη Κρύσιλα που αφηγείται την πορεία ενός καταξιωμένου Σεφ από την απόλυτη δόξα ως το κελί της φυλακής. Μια ιστορία δοσμένη με καυστικό χιούμορ, που συνθέτει ένα μαγειρικό καμβά από εντελώς ετερόκλητα υλικά! Δε μένει όμως σ’ αυτό. Το έργο μπαίνει πιο βαθιά και δε διστάζει να κατονομάσει τα κακώς κείμενα της εποχής τόσο στην πολιτική σκηνή της χώρας όσο και στο σύγχρονο τρόπο ζωής.
Το “κακό παιδί της μαγειρικής” όπως τον αποκαλεί ο συγγραφέας λέει όλα αυτά που όλοι μας έχουμε σκεφτεί αλλά κανείς δεν έχει τολμήσει να κάνει. Όπως αναφέρει και στο κείμενο: Θα μπορούσα βέβαια να κάνω αυτό πού μου ζήτησαν. Να τους τραπεζώσω, να εισπράξω μισό ετήσιο προϋπολογισμό και να το βουλώσω. Όπως έκανα πάντα. Όπως κάνουμε όλοι μας πάντα. Θα ήμουν έξω τώρα. Καταξιωμένος. Όχι όμως και ελεύθερος!
«Παπάγια Μάντολες» έχει το menu και σας περιμένουμε να το απολαύσετε. Ελάτε χωρίς ενοχές!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Αντώνης Κρύσιλας
Σκηνοθεσία: Πέτρα Μαυρίδη
Σκηνικά-Κοστούμια: Γιάννης Κράβαρης
Επιμέλεια Κίνησης: Πέτρα Μαυρίδη
Φωτισμοί: Χρήστος Χρήστου
Φωτογραφίες-Αφίσα: Αντώνης Χρήστου
Επικοινωνία Παράστασης: Νταίζη Λεμπέση
Ερμηνεύει ο Χρήστος Χρήστου
Σηµείωµα συγγραφέα
Το “Παπάγια Μάντολες” γράφτηκε το 2009. Τότε που τα κανάλια είχαν γεµίσει τηλεµάγειρες, αλλά υπήρχαν περιστατικά λιποθυµίας στα σχολεία, από πείνα. Είναι ένα καθαρά πολιτικό κείµενο, όσο κι αν το κρύβει…
Ζω για τη µέρα που αυτό το κείµενο θα αποτελεί κάτι ξεπερασµένο. Που θα µιλά µόνο για παλιές κακές µέρες. Μια όµως που αυτή η µέρα µάλλον δε θα έρθει ποτέ, απολαύστε το και καλή σας όρεξη!
Είπαν:
“Εξαιρετική παράσταση. Ένας ταλαντούχος ηθοποιός, µε εντελώς δικό του στυλ που µας µάγεψε. Αξίζει να το δείτε.”
Νίκος Δαφνής, (Θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα)
“Καυστικές αλήθειες ειπωµένες µε πολύ χιούµορ από τον Χρήστο Χρήστου.” Κατερίνα Σούλη, (Talk About Art)
“Πρόκειται για µία από εκείνες τις παραστάσεις που έχουν λόγο ύπαρξης, πολλά πράγµατα να πουν, και τον σωστό τρόπο να το κάνουν και που αξίζει να δει κανείς, µια που σίγουρα θα την απολαύσει.”
Βίκυ Λουκάτου, (θεατρο.gr)
“O σεφ (Χρήστος Χρήστου) υπηρετεί και επικοινωνεί µε απόλυτη φυσικότητα έναν απαιτητικό µονόλογο. Είναι εκφραστικός και υπερκινητικός µέσα στην κουζίνα του, αυτοσχεδιάζει µε τους θεατές, ενώ εν τέλει ο µονόλογος φαντάζει διάλογος µεταξύ φίλων που συζητούν περί µαγειρικής και ζωής.”
Αναστασία Τζάνου, (keysmash)
“Μια αστεία παράσταση µε πολύ γέλιο που σε αναγκάζει να ακινητοποιήθεις και να σκεφτείς.”
Χ. Ζαφειράκη, (Openmind)
