Ο παραδοσιακός οργανοπαίκτης Νίκος Βουτυράς μιλά για την παράδοση του τόπου του.
Στα ατελείωτα Μονοπάτια του Πολιτισμού η ΕΡΤ συναντά έναν εκ των οργανοπαικτών, τον Nίκο Βουτυρά, που συνεχίζει την παράδοση παίζοντας το λαούτο του από ένα ψηλό μπαλκόνι της Τζιάς, με θέα την θάλασσα.
Στο πέλαγο ταξιδεύουν οι ήχοι της Κέας και στις ακτές της φτάνουν μαζί με τους ανθρώπους, όπως τότε που οι μικρασιάτες κουβάλησαν μαζί με τις μνήμες και τα μουσικά τους όργανα.
Ο Nίκος Βουτυράς, παραδοσιακός οργανοπαίκτης, από οικογένεια μουσικών, σπούδασε στο εθνικό ωδείο, για να έχει πληρέστερη γνώση των ήχων και των Εμπλουτίζοντας τους ήχους της παράδοσης ενέταξε το λαούτο στο τουμπί και την τσαμπούνα, τα δυο όργανα που χρησιμοποιούσαν περισσότερο οι βοσκοί και οι αγρότες του νησιού. Όλοι βάζουν το δικό τους λιθαράκι, για να γίνει ένα ακόμη βήμα.
Σύμφωνα με τον κ. Βουτηρά υπάρχουν αρκετά νέα παιδιά που συνεχίζουν την τζιώτικη μουσική παράδοση και αυτός είναι ο στόχος των παλαιότερων. Να παραδώσουν στους επόμενους την δική τους γνώση και αγάπη για όλα τα ακούσματα που δεν περιορίζονται στον συρτό και τον μπάλο. Είναι τραγούδια, χαράς και γιορτής, θρήνου και ύμνων, που παίζονται σε κάθε κοινωνική εκδήλωση, πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων.
Αναλλοίωτα στον χρόνο ένα μικρό νταούλι, από μεμβράνη το τουμπί και ένα ασκί από ζώο η τσαμπούνα αρκούν για να αναπαράγουν ιστορίες, μύθους και παραμύθια με ήχους που προσφέρουν ευφορία και περίσκεψη.
