Την σημερινή ημέρα το σύνθημα “ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ” είναι στα χείλη όλων μας. Αλλά πάντοτε ξεχνάμε. Ξεχάσαμε τους αγνοούμενους, ξεχάσαμε τους πρόσφυγες, τα ορφανά, τις χαμένες περιουσίες των Ελληνοκυπρίων και τη Μαύρη Επέτειο της σημερινής ημέρας της 20ης Ιουλίου του 1974, που ο αδίστακτος σφετερισμός των Τούρκων να μιλά σήμερα για βολική διχοτόμηση σε μία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι δια λόγων δικών μας πρωθυπουργών άλλοτε “κείται μακράν “και άλλοτε ” κείται εγγύς “.
Χώρια από την πολιτική, στρατιωτική, οικονομική, κοινωνική και διεθνή προδοτική διάσταση του Κυπριακού είναι και το τεράστιο δράμα του Ελληνοκυπριακού Το δράμα του μαρτυρικού Κυπριακού λαού που συγκίνησε όλο τον κόσμο.
Το 1974,το θλιβερό καλοκαίρι του ’74, ο Σύλλογος Καστοριέων “ΟΜΟΝΟΙΑ “της Νέας Υόρκης, υιοθετεί 2 παιδιά από τη μαρτυρική Κύπρο και το 1975 άλλα 21 παιδιά, αγοράκια και κοριτσάκια, που έζησαν τον τρόμο του πολέμου και την τουρκική βαρβαρότητα. Ορφανά, εγκαταλελειμμένα, πονεμένα με παγωμένα χαμόγελα στα προσωπάκια τους προσπαθούν να μας δείξουν ότι υπάρχουν.
Οι Καστοριανοί της Αμερικής αμέσως έσπευσαν να εκφράσουν την αγάπη και την αλληλεγγύη στους αδελφούς Κυπρίους. Ιδρύεται αμέσως το KASTORIAN CYPRUS FUND δηλαδή ιδικός λογαριασμός για την Μαρτυρική Κύπρο στην ATLANTIC BANK και επιτροπή από εκπροσώπους της “ΟΜΟΝΟΙΑΣ”, της Φιλοπτώχου Αδελφότητος, της Νεολαίας και των Καστοριανών Εισαγωγέων Εξαγωγέων γούνας. Χρήματα από χορούς, λαχειοφόρων αγορών και άλλων εκδηλώσεων συμπληρώνουν το ειδικό αυτό ταμείο βοήθειας.
Τι απέγιναν αυτά τα παιδιά; Που βρίσκονται; Σπούδασαν; Έκαναν οικογένειες; Είναι εν ζωή;
Η Καστοριά ως πόλη αδελφοποιήθηκε με διάφορες πόλεις της Κύπρου, στα ΤΕΙ σπουδάζουν Κύπριοι φοιτηταί και βεβαίως είχαμε πολλές τουριστικές επισκέψεις από τη Μεγαλόνησο. Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα ο Συλλογος ΟΜΟΝΟΙΑ να βρει στην διάσταση της κοινωνικότητας του και να ασχοληθεί με την ανεύρεση όλων των παιδιών που υιοθετήθηκαν το 1974 -75;
Πιστεύω ότι θα ήταν χαρά όλων μας ο Σύλλογος Καστοριέων της Νέας Υόρκης σε συνεργασία με τον Δήμο Καστοριας να έρθουν σε επαφή με όλους αυτούς που εμείς οι ίδιοι αγκαλιάσαμε ως αδέλφια. Να προσκαλεσθούν στην Καστοριά και να δείξουμε ότι ΠΌΤΕ δεν τους ξεχάσαμε. Έστω και μετά τόσα χρόνια αποτελούν μέλη της Καστοριανής οικογένειας. Ότι εμείς δεν τους προδώσαμε και παραμένουν αδέλφια μας!
Αντώνης Παπαδαμιανός
Αντώνης Παπαδαμιανός
Προσωπικό αρχείο Αντώνη Παπαδαμιανού – Αρ. φύλλο 108 Δεκέμβριος 1975
