«Αλήθεια πώς αντέχουμε στο χρόνο πώς αντέχουμε τους αέρηδες; Τι θα κάνουμε όταν θα έχουμε την ξηρασία πώς θα αντέξουμε σε δυσμενείς ,άσχημες καιρικές συνθήκες», θα ρωτούσε αν είχε φωνή το μικρό δέντρο της φωτογραφίας, από ένα έρημο τοπίο πάνω από την Σαμαρίνα στα 2.200 μέτρα, στο γέρικο δέντρο πού αντέχει λίγο παρακάτω.
«Με τις ρίζες αγαπητέ μου. Θα απλώσεις παντού ρίζες, θα ψάξεις υγρασία, θα σταθεροποιήσεις τον κορμό σου, θα κάνεις υποδομή για να αντέχεις όλες τις συνθήκες, σε όλες τις εποχές».
Αυτό που φαίνεται να υπάρχει έχει πάντα υπόβαθρο υπάρχουν κάποιες ρίζες που το κρατούν ζωντανό. Κάπως έτσι αγαπητοί μου δεν είναι και για μας ανθρώπους;
Πρέπει να απλώσουμε τις ρίζες για να βρίσκουμε αυτό που θέλουμε να πάρουμε ενέργεια… Αλλιώς αν είμαστε μόνοι χωρίς να υπολογίζουμε τις ρίζες μας ,το γύρω περιβάλλοντος, αν είμαστε “σαν την καλαμιά στον κάμπο”, όπως λέει ο λαός μας είναι εύκολο να λυγίσουμε.
Να μην αντέξουμε στον χρόνο!
