H διαδρομή από το underground στην καταξίωση, από τον Παύλο Σιδηρόπουλο στα Διάφανα Κρίνα
Η ροκ μουσική μετράει παγκοσμίως κάποιες δεκαετίες ζωής, καθώς η γένεσή της εντοπίζεται στη Δύση κάποια χρόνια μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ξεπηδώντας από τους καλλιτεχνικούς δρόμους των μαύρων των ΗΠΑ και τα blues, αλλά και την αναζήτηση από τη νεολαία της εποχής νέων τρόπων έκφρασης και αντίδρασης.
Η Ελλάδα φυσικά ξεκίνησε να ασχολείται με το είδος κάποιες δεκαετίες αργότερα εξαιτίας διαφορετικής μουσικής παράδοσης και εγγενούς σχέσης με την Ανατολή και τις τεχνοτροπίες της. Εξ ου και η αντίληψη που λέει ότι το ροκ δεν έχει καμία σχέση με τη «δική μας κουλτούρα» και ότι είναι μια δυτικοφερμένη, ξένη μουσική.
Οι πρώτες απόπειρες Ελλήνων καλλιτεχνών σε ροκ δρόμους, έμοιαζαν στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, με απομιμήσεις ξένων ήχων και συμπεριφορών. Δεν έλειψαν όμως και οι απόπειρες που ξεχώρισαν από τον σωρό και έστρωσαν το μονοπάτι της αυθεντικής καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Άλλωστε η Ελλάδα μπορεί να «περηφανεύεται» ότι έχει βγάλει τον Ντέμη Ρούσσο και τον Βαγγέλη Παπαθανασίου (Aphrodite’s Child) και τους πιο ηλεκτρικούς Socrates μετέπειτα. Ελάχιστοι όμως τόλμησαν να ξεφύγουν από την «ευκολία» του αγγλικού στίχου, αποδίδοντας με αυτόν τον τρόπο αληθοφάνεια στο επιχείρημα ότι «το ροκ είναι κάτι ξένο».
Η «ελληνοποίηση» του ροκ
Μετά τον «χειμώνα» της επταετούς χούντας, κατά την οποία υπήρξαν ουκ ολίγες αξιοσέβαστες και άλλες μνημειώδεις καλλιτεχνικές απόπειρες, η μεταπολίτευση έδωσε στη μουσική μία νέα ώθηση. Συνέπεια, τις δεκαετίες που ακολούθησαν να διαμορφωθεί μία διευρυμένη μουσική σκηνή που εκπροσωπεί πολλές τάσεις του ροκ.
Ειδικά τη δεκαετία του ’80 αναπτύχθηκε παράλληλα με τη mainstream μουσική βιομηχανία, μία underground σκηνή που θέλησε να αμφισβητήσει την κυρίαρχη τέχνη και να ασκήσει κριτική στο «βόλεμα» των πρώην αγωνιστών του ’70 και στην κατάρρευση των παλιών οραμάτων.
Κοινό σε πολλά συγκροτήματα της εποχής είναι το ότι επέλεξαν να εκφραστούν μέσω της ελληνικής γλώσσας, προσγειώνοντας στην τοπική πραγματικότητα αυτά που ήθελαν να πουν και δίνοντας μία πιο οικεία διάσταση στο ροκ.
Το «Big Bang» και οι αντιδράσεις
Η συνέχεια στο Newsbeast.gr
