Γεννήθηκες στην Καστοριά, μια πόλη με ιδιαίτερο χαρακτήρα, όπου ζεις και εργάζεσαι σε αντίθεση με πολλούς νέους καλλιτέχνες που καταφεύγουν στην Αθήνα. Μίλησε μας για την επιλογή σου αυτή. Προφανώς θα αντιμετωπίζεις πρακτικές δυσκολίες, εγώ όμως θέλω να μας μιλήσεις για τα θετικά της επιλογής σου, ακριβώς διότι πιστεύω ουσιαστικά και όχι προσχηματικά στην λεγόμενη «αποκέντρωση».
Σίγουρα το να ζεις σε μια μεγάλη πόλη προσφέρει αρκετές ευκαιρίες για να διευρύνεις τον καλλιτεχνικό, προσωπικό και κοινωνικό σου κύκλο. Παρόλα αυτά έχοντας ζήσει αρκετά χρόνια σε μεγάλες πόλεις πάντα η Καστοριά μου προσέφερε ηρεμία και περισσότερη άνεση στο να εκφραστώ καλλιτεχνικά. Το γεγονός ότι σε λίγα λεπτά μπορείς να βρίσκεσαι εκεί που θέλεις και να δημιουργείς -με ελάχιστες παρεμβολές- συγκριτικά με ένα μεγάλο αστικό περιβάλλον είναι κάτι που προσωπικά απολαμβάνω πολύ, πόσο μάλλον όταν περιβάλλεσαι από αυτό το όμορφο τοπίο που κυριαρχεί στην πόλη μας. Βεβαίως δεν λείπουν και οι δυσκολίες κυρίως σε πρακτικά ή λειτουργικά θέματα που προκύπτουν όπως για παράδειγμα η υλοποίηση κάποιων project εκτός της πόλης μας καθώς και περιπτώσεις που τα έργα μου πρέπει να αποσταλούν σε gallery άλλων πόλεων, συνθήκη που δημιουργεί δυσκολίες στην επιμέλεια και στη διαχείριση της έκθεσης.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μούσσας
-Σπουδές στο ΤΕΙ Ιωαννίνων και Art therapy στο πανεπιστήμιο Αιγαίου. Ακολούθησε μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή του πανεπιστημίου Λευκωσίας ενώ ένα μεγάλο μέρος της δημιουργικότητας σου αφορά την ψυχική υγεία ατόμων με ειδικές ανάγκες. Και βέβαια ασχολείσαι με το Graffiti, σε μεγάλες επιφάνειες του αστικού χώρου. Πραγματικά ενδιαφέρον συνδυασμός. Μίλησε μας σχετικά.
Θεωρώ πως όλα είναι θέμα οπτικής και προσέγγισης των χαρακτηριστικών που συνδυάζεις αλλά και πως τα εξελίσσεις στον εργασιακό σου τομέα. Το να κατακτήσεις τη γνώση σε τομείς που σε ενδιαφέρουν μπορεί να καταλήξει σε κάτι μονότονο, το να μπορέσεις να συγκεράσεις την αγάπη σου για την τέχνη με το εργασιακό περιβάλλον και τις σπουδές σου για μένα ήταν ένας στόχος και χαίρομαι που το έχω καταφέρει. Πριν χρόνια δεν φανταζόμουν ότι θα εργάζομαι στο κομμάτι της εκπαίδευσης πόσο μάλλον ότι θα δημιουργώ τοιχογραφίες σε σχολεία. Πριν οχτώ χρόνια όμως μου δόθηκε αυτή η δυνατότητα και μέχρι στιγμής με την στήριξη και την εμπιστοσύνη συναδέλφων που έχουν τις ίδιες αξίες και πιστεύω καταφέραμε να δημιουργήσουμε αρκετά έργα με θέματα γύρω από την συμπερίληψη, την ισότητα, τον ρατσισμό κ.α.. Το πιο σημαντικό για μένα όμως ήταν η εμπλοκή των παιδιών σε όλο αυτό και η χαρά στα πρόσωπα τους στο τέλος κάθε δράσης.
– Προσδιορίζεσαι ως muralist painter. Θα ήθελα να μας πεις δυο λόγια για αυτή τη μορφή street art; Στην Ελλάδα ο τρόπος αυτός εικαστικής έκφρασης μετράει μερικές δεκαετίες σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη και φυσικά την Αμερική, ενώ είναι αν θέλεις, φορτισμένος κάπως αρνητικά ή και λανθασμένα συγχέεται με τον βανδαλισμό και τον κακώς εννοούμενο ακτιβισμό. Θα ήθελα την άποψη σου και πως θα μπορούσαν να ξεπεραστούν αυτές οι στερεότυπες αντιλήψεις; Θα μπορούσε να παίξει κάποιον ρόλο το υπουργείο πολιτισμού, οι δημοτικοί φορείς ή και η ιδιωτική πρωτοβουλία;
Συνέχεια στο fractalart.gr
