Τελικά “όλα τα πράγματα θέλουν τον καιρό τους και κολιός τον Αύγουστο”!.
Η πανσέληνος του Αυγούστου χιλιοτραγουδισμένη με στίχους, με ποιήματα με διηγήματα!
Η πανσέληνος του Σεπτεμβρίου τίποτα!! Περνά απαρατήρητη.
Και πώς να μην είναι απαρατήρητη όταν ο κόσμος είναι μαζεμένος μέσα και σε μερικά βορεινά χωριά είδη έχουν ανάψει σόμπες.
Πώς να σε ‘ρθει λοιπόν η έμπνευση μέσα σε ένα κλεισμένο δωμάτιο ή ένα μαγαζί, αν δεν αράξεις έξω φιλοσοφώντας και βλέποντας τα ωραία της ζωής!
Αυτές τις μέρες την τιμώ την πανσέληνο κάνοντας λίγο αργά το γύρο της λίμνης και απολαμβάνω ένα υπέρλαμπρο φεγγάρι πάνω από τη λίμνη.
Γι αυτό αγαπούμε καλοκαίρι. Γιατί είναι εποχή που οι άνθρωποι είναι εκ των πραγμάτων πιο χαρούμενοι , πιο χαλαροί , γιατί κινούνται πιο άνετα ελεύθερα έως αργά το βράδυ.
Εμείς όμως δεν καταθέτουμε τα όπλα και συνεχίζουμε να ψάχνουμε μικρές χαρές ελπίζοντας ότι το καλοκαίρι έχει… ουρά.
Αισιοδοξούμε λοιπόν για το μικρό καλοκαίρι μέσα στο φθινόπωρο!
Βασίλης Κωνσταντίνου
