Αυτό είναι το τελευταίο κομμάτι που “ανεβαίνει” στο διαδίκτυο από το δίσκο “Λευτεριά”. Τελευταίο μα πάρα πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό για μένα.
Αυτό το κομμάτι είναι ένα όνειρο ζωής. Μεγάλωσα ακούγοντας Razastarr. O Νικόλας Ράζασταρρ δεν είναι απλά ένας ζωντανός θρύλος στη μουσική μας σκηνή. Είναι σαν μεγάλος αδερφός. Είναι κολλητός που δεν καταφέραμε (ακόμα) να πιούμε ένα τσίπουρο. Είναι συνοδοιπόρος μου σε ένα δρόμο που χάραξε ο ίδιος. Τον ευχαριστώ από καρδιάς για όλα.
Αυτό το κομμάτι το αφιερώνω στον Οδυσσέα και σε όλους αυτούς που δεν τον ξεχάσανε. Σε αυτούς που δεν θα ησυχάσουν μέχρι να έρθει δικαίωση.
Κόμης Χ
