Σύλλογος ΜΑΖΙ ΣΟΥ: Αναμνήσεις από το φθινοπωρινό οδοιπορικό σε Ελβετία – Λίμνη Κόμο – Μόναχο – Οκτόμπερφεστ (μεγάλη σειρά φωτογραφιών)

Γίναμε βουβοί θεατές τόπων με καταπράσινα βουνά και κρυστάλλινες λίμνες, με πλούσια δάση, με μικρά χωριά με ξύλινες σκεπές και ανθισμένα περβάζια,με πεντακάθαρες πόλεις, γραφικές γειτονιές πλούσιες σε αξιοθέατα και λιθόστρωτα δρομάκια, με αρχοντικά κτίρια, προσεγμένα καφέ και εστιατόρια. Ο απόλυτος συνδυασμός του ανέγγιχτου φυσικού και αστικού τοπίου!

Ξεκινάμε τη περιήγησή μας από την ομώνυμη πόλη στη λίμνη του Κόμο, πηγή έμπνευσης για συγγραφείς, ποιητές και συνθέτες, ένας παράδεισος γαλήνιας ανάπαυσης και ονειροπόλησης.Η γενέτειρα του εφευρέτη της μπαταρίας Αλεσάντρο Βόλτα είναι γεμάτη με επαύλεις, πλατείες, μαγαζιά και παραλιακούς δρόμους που σε προσκαλούν να τους περπατήσεις. Ξεχωρίζουν, ο Καθεδρικός ναός με την εντυπωσιακή γοτθική όψη, οι καταπληκτικοί δημόσιοι κήποι με το μουσείο αφιερωμένο στον Βόλτα το Τέμπιο Βολτιάνο,τα οποία και επισκεφθήκαμε, το μεσαιωνικό δημαρχείο της πόλης. Μέσα σε λίγα λεπτά με το τελεφερίκ φουνικουλάρε βρισκόμαστε στο χωριό Μπρουνάτε στη πλαγιά πάνω από την πόλη μπροστά σε μια συγκλονιστική θέα αυτής ! Περιδιαβαίνουμε τα σοκάκια της πόλης απολαμβάνοντας φρέσκα πανίνι με τις σαγηνευτικές μυρωδιές από το φεστιβάλ κρασιού και τροφίμων να σου γαργαλάνε τα ρουθούνια .Εγκαταλείπουμε το Κόμο τη πόλη του μεταξιού, της γραφικότητας και της εκλεπτυσμένης αίσθησης διακριτικής πολυτέλειας κατευθυνόμενοι προς τη Μπελιντσόνα και το Καντόνι του Τιτσίνο.

Τα κάστρα της Bellinzona με τα υπόλοιπα ερείπια των παλαιών τειχών, σχηματίζουν ένα μεσαιωνικό αρχιτεκτονικό αμυντικό συγκρότημα, , μοναδικό στην περιοχή των Άλπεων ,το οποίο προστέθηκε στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 2000 και είναι στο Ticino από τα κύρια αξιοθέατα.Απολαύσαμε την επίσκεψη στα τρία κάστρα, με το τουριστικό τρενάκι και κάναμε ένα βήμα στην ιστορία κατανοώντας οτι η στρατηγική θέση της Bellinzona στον άξονα βορρά-νότου των αλπικών δρόμων, οδήγησε τους Δούκες του Μιλάνου, που ήθελαν να εμποδίσουν τους Ελβετούς Συνομοσπονδιακούς να προχωρήσουν νότια, στη δημιουργία αυτών των κάστρων, αποκλείοντας την κοιλάδα του Τιτσίνο.Εντυπωσιακό το ιστορικό κέντρο της πόλης και η εκκλησία Santa Maria delle Grazie του 15ου αιώνα, η οποία φιλοξενεί μια υπέροχη αναγεννησιακή τοιχογραφία που καταλαμβάνει έναν ολόκληρο τοίχο όπου βλέπουμε τη σταύρωση και γύρω της, σε 15 εικόνες τη ζωή του Χριστού. Επίσης η Μπελιντσόνα είναι γνωστή για το Καρναβάλι του Ραμπαντάν, που είναι ένα από τα μεγαλύτερα καρναβαλικά γεγονότα στην Ελβετία.

Λιγο πριν σουρουπώσει φτάνουμε στην πόλη του Λουγκάνο όπου το πιο διάσημο και εμβληματικό σημείο του δεν είναι άλλο από την ειδυλλιακή, απόλυτα φωτογενή λίμνη της πόλης, γνωστή ως η Λίμνη του Λουγκάνο. Φωλιασμένη στην καρδιά της πόλης είναι μία αληθινά γαλήνια όαση που συγκινεί με την ομορφιά της. Στην πραγματικότητα, η λίμνη της πόλης του Λουγκάνο αποτελεί το φυσικό σύνορο ανάμεσα σε δύο χώρες, αφού το μικρότερο κομμάτι της λίμνης βρίσκεται στην Ιταλία και το μεγαλύτερο στην Ελβετία. Επιλέγουμε να κάνουμε μια χαλαρή βόλτα στον ήσυχο παραλιακό δρόμο, απολαμβάνοντας απλά τη μαγευτική θέα και τ’ απίστευτα χρώματα του τοπίου και της πλούσιας βλάστησης να συνθέτουν το τέλειο σκηνικό για έναν χαλαρωτικό περίπατο δίπλα στο νερό και καταλήγουμε στο κέντρο της παλιάς πόλης για βραδινό,διασχίζοντας τη Via Nassa που είναι ουσιαστικά η καρδιά της εμπορικής περιοχής του Λουγκάνο, ένας πραγματικός παράδεισος για τους λάτρεις του shopping, γεμάτη με μεγάλα καταστήματα, όμορφες μπουτίκ κορυφαίων οίκων μόδας και εντυπωσιακές βιτρίνες .

Από τις πιο εκπληκτικές εμπειρίες του ταξιδιού μας είναι η διαδρομή με το αλπικό τρένο BERNINA EXPRESS, ,ένα κατακόκκινο τρενάκι που ανήκει στους Ελβετικούς σιδηρόδρομους και ενώνει τη βόρεια Ιταλία με τη νότια Ελβετία δηλαδή τις πόλεις Τιράνο και Σαν Μόριτς. Ξεκινώντας από το Tirano στα 426 μέτρα περνώντας μέσα από βουνά, σήραγγες, παγετώνες και καταρράκτες, ανεβαίνουμε στα 2253 μέτρα και στη συνέχεια φτάνουμε στο St. Moritz σε περίπου 1800 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας σε ένα διάστημα 2,5 ωρών. Ένα συγκλονιστικό σκηνικό, το οποίο έχει χαρακτηρισθεί ως ένα από τα ομορφότερα στον κόσμο.Στη διαδρομή απολαμβάνουμε από τα τεράστια παράθυρα με τις γυάλινες οροφές το φυσικό τοπίο γεμάτο αντιθέσεις, διασχίζουμε μια ελικοειδή γέφυρα ανακηρυγμένη από την Unesco πολιτιστικό μνημείο καθώς και απίστευτες δασικές εκτάσεις.Περνόντας δίπλα από μια τεράστια λίμνη, ξαφνικά βρισκόμαστε μέσα στα βουνά. Κινούμενοι πάνω στις υψηλότερες σιδηροδρομικές γραμμές της Ευρώπης, χαλαρώνουμε και απολαμβάνουμε τα εντυπωσιακά αλπικά τοπία που περνάνε από μπροστά μας.Τα δώρα μας απο τους ελβετικούς σιδηροδρόμους διόλου ευκαταφρόνητα!

Φτάνουμε στο Σεντ Μόριτζ με τον ήλιο του να λάμπει και το δροσερό αεράκι να ενορχηστρώνει το θρόισμα των φύλλων .Το Σεντ Μόριτζ, στην καρδιά της λιγότερο γνωστής κοιλάδας Engadin, είναι συνώνυμο του πολυτελούς χειμερινού τουρισμού, των ακριβών χόμπι και των κάθε είδους αθλημάτων στο χιόνι, πολλά εκ των οποίων πρωτοεμφανίστηκαν εδώ. Ωστόσο, στην κοιλάδα επιβιώνει ένας καλά ριζωμένος, αλπικός μικροπολιτισμός, άρρηκτα συνδεδεμένος με την ιδιότυπη γεωμορφολογία του τόπου, ο οποίος αναπτύχθηκε πολύ πριν από την έλευση των Βρετανών περί τα τέλη του 19ου αιώνα και την ανέγερση των πρωτοποριακών για την εποχή χειμερινών θερέτρων, των πρώτων χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων και αργότερα των πολυεκατομμυριούχων με τα ιδιωτικά τους τζετ.Η κοιλάδα, που οριοθετείται από κάποιες από τις υψηλότερες κορυφές των ανατολικών ελβετικών Άλπεων, φιλοξενεί στη σχεδόν οχυρή, μακρόστενη κοίτη της ένα οικοσύστημα μοναδικής ομορφιάς, με συμπλέγματα λιμνών και εντυπωσιακούς ορεινούς όγκους. Η ζύμωση φυσικού και ανθρωπογενούς τοπίου ευθύνεται αδιαμφισβήτητα γι’ αυτό που σήμερα ενσαρκώνει το αρχέτυπο του χειμερινού art de vivre.Δεν αφήσαμε ούτε σπιθαμή της πόλης ανεξερεύνητη.Τελευταία ανάμνηση η πεζοπορία περιμετρικά της λίμνης η οποία αποτυπώθηκε κατά κόρον ψηφιακά.

Φτάνουμε στη καρδιά της Ελβετίας στο Άαραου, ορμητήριο των υπολοίπων περιηγήσεών μας. Το Aarau βρίσκεται στους νότιους πρόποδες των λόφων Jura στο κέντρο του τριγώνου της πόλης της Ζυρίχης, της Βασιλείας και της Λουκέρνης,δίπλα στον ποταμό Aare στον οποίο η πόλη και το καντόνι οφείλουν το όνομά τους.Η κεντρική τοποθεσία αναγνωρίστηκε νωρίς και γι’ αυτό το Aarau για λίγους μήνες το 1798 ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της Ελβετίας και το σπίτι των πρώτων κτιρίων του κοινοβουλίου της Ελβετίας.Οι πολλές ζωγραφισμένες μαρκίζες, οι λεγόμενες “Dachhimmel” που χρονολογούνται κυρίως από τον 16ο αιώνα, όταν η πόλη γνώρισε σημαντική επέκταση, είναι ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της παλιάς πόλης του Aarau. Γι’ αυτό το λόγο το Aarau θεωρείται η πόλη των όμορφων αετωμάτων.

Το πρόγραμμα της επομένης περιλαμβάνει περιήγηση στα αξιοθέατα της μεγαλύτερης πόλης της Ελβετίας και του σημαντικότερου τραπεζικού και εμπορικού κέντρου της χώρας τη Ζυρίχη. Kτισμένη σε μια μαγευτική τοποθεσία στις όχθες μιας λίμνης και δυο ποταμών, σε απόσταση μόλις 30 χιλιομέτρων από την πάντα χιονισμένη οροσειρά των Άλπεων, έχει επιβλητικούς ναούς, μουσεία, γκαλερί, αλλά και τον πιο ακριβό εμπορικό δρόμο του κόσμου. Το γοητευτικό μεσαιωνικό της κέντρο είναι διάσπαρτο από μοντέρνα μπαρ, εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία και καταστήματα. Με τις άριστες υπηρεσίες της, το υψηλό επίπεδο ασφάλειας, τον πλούσιο πολιτισμό και τη φροντίδα για το περιβάλλον, δεν είναι καθόλου περίεργο που οι κάτοικοί της απολαμβάνουν ένα από τα πιο υψηλά βιοτικά επίπεδα στον κόσμο.Η ξενάγησή μας ξεκινά από την περιοχή Niederdorf και Limmatquae, όπου επικεντρώνεται η νυχτερινή ζωή της πόλης. Καταλήγουμε αρχικά στην εκκλησία Grossmünster με τα βιτρό του Αυγούστου Τζιακομέτι και με τους χαρακτηριστικούς διπλούς πύργους με τα νεογοτθικά τελειώματα του πύργου τους από το 1787, που είναι το πραγματικό ορόσημο της πόλης και εν συνεχεία στην Fraumünster με βιτρό του Σαγκάλ ,από τις πιο διάσημες εκκλησίες της πόλης της Ζυρίχης.Το μουσείο Kunsthaus Zurich στην άλλη πλευρά της πόλης είναι ασύγκριτα πιο ενδιαφέρον και από μόνο του λόγος για να επισκεφτείς την πόλη. Εκτός από μια μεγάλη συλλογή από έργα του Έντβαρτ Μουνκ, του Ρουσό, του Cy Tombly, φιλοξενεί 200 έργα από τη συλλογή Bührle που είναι μοναδικά, απίθανα έργα του Βαν Γκογκ, κι επίσης Γκογκέν, Μονέ, Σεζάν, Ντεγκά, Ελ Γκρέκο, Πικάσο, πρώιμα έργα του Τζάκσον Πόλοκ. Είναι από τα πιο ωραία μουσεία της Ευρώπης αυτήν τη στιγμή και σίγουρα το πιο σημαντικό της Ελβετίας.Αποχαιρετώντας τη Ζυρίχη απαραίτητη η βόλτα στους ναούς του καταναλωτισμού .

Επόμενος προορισμός μας οι φαντασμαγορικοί Καταρράκτες του ποταμού Ρήνου που έχουν ύψος περίπου 25 μέτρα, πλάτος 150 μέτρα και βρίσκονται στο καντόνι του Σαφχάουζεν. Η ποσότητα των υδάτων αλλάζει κατά τη διάρκεια του έτους – τον χειμώνα υπάρχει λιγότερο νερό, αλλά το καλοκαίρι πολύ περισσότερο, καθώς το χιόνι και ο πάγος στις Άλπεις λιώνουν. Οι Καταρράκτες του Ρήνου είναι ένα μεγαλειώδες θέαμα της φύσης που εντυπωσιάζει τους επισκέπτες, καθώς ο υδάτινος όγκος πέφτει με βοή από ψηλά και σχηματίζει στη βάση του μια λίμνη, ακολουθώντας την αέναη πορεία του προς τις εκβολές του.Η βόλτα με το καράβι , με θέα τους καταρράκτες, συγκλονιστική.

Με τη βροχή να έχει γίνει έντονη φτάνουμε στην παραμυθένια Λουκέρνη. Δρόμοι καθαροί, κόσμος με ποδήλατα παντού, τάξη και ασφάλεια, ένας άλλος κόσμος. Πρώτη στάση το γνωστό μνημείο με το Λιοντάρι, το γλυπτό λαξευμένο στο βράχο, μνημείο για τους Ελβετούς φρουρούς που σφαγιάστηκαν από επαναστάτες στο Παρίσι το 1792 κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης.Περνάμε την φημισμένη γέφυρα Kapellbrücke , την παλαιότερη ξύλινη γέφυρα της Ευρώπης. Είναι μια μαγεία, σύμβολο της πόλης και γεμάτη τουρίστες να φωτογραφίζουν τα πάντα. Στο εσωτερικό της υπάρχουν πολλοί πίνακες, κυρίως με αναπαραστάσεις από την ιστορία της πόλης από τον 17 ο αιώνα.Μετά τη γέφυρα, η παλιά πόλη απλώνεται μπροστά σου.Τα κτίρια στη παλιά πόλη είναι απερίγραπτης ομορφιάς, πραγματικά κομψοτεχνήματα. Δε χορταίνεις να σηκώνεις το βλέμμα σου να τα θαυμάσεις.Πανάκεια για τα μάτια όλων μας.

Η επόμενη μέρα είναι πιο χαλαρή. Αναχώρηση στις 9:00 π.μ. με προορισμό τη λίμνη της Γενεύης. . Η λεγόμενη Ελβετική Ριβιέρα που φυσικά δεν βρέχεται από θάλασσα αλλά αποτελεί μία πανέμορφη περιοχή που αγκαλιάζει το παρόχθιο τμήμα της λίμνης είναι απίστευτα εντυπωσιακή .Από τη Λωζάνη ως το Μοντρέ, οι όχθες της λίμνης της Γενεύης περιβάλλονται από εκτενείς αμπελώνες που καταλαμβάνουν τις απότομες πλαγιές γύρω της, που επωφελούνται από το ιδιαίτερο κλίμα της περιοχής, με την μακρά ηλιοφάνεια αλλά και την απαιτούμενη θερμότητα από τις αντανακλάσεις του φωτός στα νερά της λίμνης, που τα πέτρινα τοιχία του 12ου αιώνα εγκλωβίζουν, δημιουργώντας ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη των σταφυλιών και δίνουν τα καλύτερα κρασιά της Ελβετίας Πρώτη στάση στη γαλλόφωνη Λωζάνη ,μία από τις πιο πράσινες πόλεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, η οποία επιβλέπει τις όχθες της λίμνης Λεμάν, πάνω από την οποία είναι χτισμένη πατώντας σε 3 λόφους. Έδρα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, γνωστή από τη Συνθήκη Ειρήνης που υπεγράφη εδώ πριν ακριβώς από 100 χρόνια είναι μία πόλη φιλική, που διατηρεί σε μεγάλο βαθμό την μεσαιωνική της αρχιτεκτονική .Απολαυστικότατα τα αλμυρά και γλυκά εδέσματα που μας προσφέρθηκαν στον περίπατό μας.Κλείνουμε την επίσκεψή μας στη Λωζάνη καταλήγοντας στην περιοχή του λιμανιού του Ouchy.Το καλαίσθητο και πλήρως αξιοποιημένο παραλιακό μέτωπο της πόλης είναι απολαυστικό και με υπέροχη θέα. Κι επειδή κάθε παραμυθένιο σκηνικό χρειάζεται κι ένα κάστρο, το κάστρο του Σιγιον είναι αυτό που αποτελεί ένα από πιο επισκέψιμα ελβετικά αξιοθέατα . Επιβλέποντας τη λίμνη Λεμάν από τον βράχο στον οποίο χτίστηκε τον 11ο αιώνα , με τους εντυπωσιακούς πύργους, τις διαδοχικές αυλές και τις θολωτές του αίθουσες να συμπληρώνουν ένα τοπίο τόσο καθηλωτικά όμορφο κι επιβλητικό, μοιάζει με ρομαντικό πίνακα ζωγραφικής.Τελευταία στάση στη διαδρομή κατά μήκος της Ελβετικής Ριβιέρας, το θέρετρο Montreux, Το κοσμοπολίτικο θέρετρο, που ένας ακόμη σημαντικός Βρετανός καλλιτέχνης – ο Freddie Mercury των Queen – αγάπησε και επέλεγε συχνά ως τόπο διαμονής του όπως μας θυμίζει το άγαλμά του στην παρόχθια περατζάδα, είναι διάσημο για το παγκόσμιας κλάσης θερινό Jazz Festival του, που εκτός από την αφρόκρεμα της διεθνούς jazz σκηνής προσελκύει καλλιτέχνες όλων των μουσικών ρευμάτων από τον Phil Collins και τον Carlos Santana ως την Patty Smith και τους ZZ Top, που έχουν κατά καιρούς τιμήσει τη σκηνή του και ξεσηκώσει το ενθουσιώδες κοινό, που για 15 μέρες κατακλύζει την πόλη.

Η ημέρα μας κλείνει στην διοικητική πρωτεύουσα της Ελβετίας . Ξεκινώντας από την Τάφρο με τις Αρκούδες διασχίζουμε την εντυπωσιακή γέφυρα Nydegg ακολουθώντας τον δρόμο προς το κέντρο περνώντας μέσα απ’ το προστατευμένο απ’ την UNESCO ιστορικό κέντρο της . Τίποτα δε θυμίζει ένα μεγάλο πολύβουο αστικό κέντρο. Όλα τα κτήρια χαμηλά, παραδοσιακά. Τα πάντα «εν τάξη» ελβετική. Ο Πύργος του Ρολογιού (Zytgloggeturm) με το φημισμένο ρολόι με τις ανθρώπινες φιγούρες, κτισμένος σαν πύλη της πόλης δεσπόζει επιβλητικά.Τα καταστήματά της κι αυτά στο ίδιο ύφος, μικρά το ένα δίπλα στο άλλο προσφέρουν απλόχερα αναμνηστικά είδη εξαιρετικής ποιότητας από σκαλιστό ξύλο και κεραμικά. Φυσικά το κλασσικό ενθύμιο που μπορεί ν’ αγοράσει κανείς είναι ένα ρολόι από τα χιλιάδες προσφερόμενα.Παραδιδόμαστε στα χέρια του μορφέα.

Σίγουρα ηχεί στα όνειρα πολλών, η λέξη Οκτόμπερφεστ.Κατευθυνόμαστε προς την πόλη που ίδρυσε ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος ,την τρίτη μεγαλύτερη μετά το Βερολίνο και το Αμβούργο, το διάσημο Μόναχο και για το περίφημο Oktoberfest (γιορτή μπύρας) που λαμβάνει χώρα τον Οκτώβριο ,το οποίο επισκέπτονται περίπου 6 εκατομμύρια άνθρωποι κάθε χρόνο, όπου κυριαρχεί η μπύρα, το λουκάνικο και η εύθυμη μουσική της περιοχής από ορχήστρες πνευστών,σε μια περιοχή του Μονάχου, ονόματι Τερεσίενβιζε (Το λιβάδι της Τερέζας). Το Οκτόμπερφεστ πρωτοξεκίνησε στις 12 Οκτωβρίου του 1810 ως γαμήλιο γλέντι του πρίγκιπα της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α’ (πατέρα του πρώτου βασιλιά των Ελλήνων Όθωνα) και της πριγκίπισσας της Σαξωνίας Τερέζας και ολοκληρώθηκε με ιπποδρομία πέντε μέρες αργότερα.Το φαγώσιμο που κυριαρχεί είναι το λουκάνικο, που καταναλώνεται κατά χιλιάδες. Η μπύρα σερβίρεται σε ποτήρια του ενός λίτρου, που ονομάζονται «Μας». Μόνο στις έξι ζυθοβιομηχανίες του Μονάχου επιτρέπεται να προμηθεύουν με μπύρα τη γιορτή: Lowenbrau, Spaten, Augustiner, Hofbrau, Paulaner και Hacker-Pchorr.Απίστευτες στιγμές ζήσαμε στη τέντα της ζυθοποιίας Hofbrau,οι οποίες θα μείνουν ανεξήτηλα χαράγμένες τόσο στη μνήμη μας όσο και ψηφιακά.

Η μουσειακή επίσκεψή μας στο Μόναχο ξεκινά με το παγκοσμίου φήμης Γερμανικό μουσείο Επιστημών και Τεχνολογίας στις όχθες του ποταμού Ισαρ. Σε έκταση 55.000 m2, τα οποία απλώνονται σε επτά ορόφους συμπεριλαμβανομένου ενός πλανηταρίου, συνοψίζονται οι σημαντικότεροι τομείς της τεχνολογίας και των φυσικών επιστημών. Από τη μορφή των λυγνιτορυχείων μέχρι την επιστήμη της Αστροφυσικής. Το υπόγειο του μουσείου μικρός παράδεισος εξερεύνησης μ’ επιτεύγματα της τεχνολογίας προσαρμοσμένα έτσι ώστε να παίζουν μικρά παιδιά . Το παλάτι Residenz τελευταίος μουσειακός προορισμός του ταξιδιού μας, πολιτικό και πολιτιστικό κέντρο μέσα απ’ τους αιώνες των δουκών, πριγκίπων και βαυαρών βασιλιάδων. Εκπληκτική η συλλογή κοσμημάτων και πολύτιμων αντικειμένων στο θησαυροφυλάκιο. Το αχανές παλάτι Residenz κατασκευάστηκε το 1385, ως κάστρο στη βόρεια πλευρά του Μονάχου, και από τότε έχει δεχθεί σημαντικές αρχιτεκτονικές τροποποιήσεις και επεκτάσεις μέσα στο πέρασμα των χρόνων, ιδίως από τον 16ο αιώνα και μετά.Στις αληθινά τεράστιες αίθουσες με τις καθηλωτικές χρυσές οροφογραφίες και τα ανεκτίμητα γλυπτά έχουν εδρεύσει κατά καιρούς η κυβέρνηση της Βαυαρίας, ενώ το ανάκτορο έχει υπάρξει η επίσημη κατοικία των Βαυαρών βασιλιάδων μέχρι και το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1918. Από την πλατεία του παλατιού δύο βήματα μέχρι το ιστορικό κέντρο του Μονάχου, το οποίο σφύζει από κόσμο και έντονη κίνηση στους εμπορικούς πεζοδρόμους.

Η καρδιά του Μονάχου χτυπάει στην Marienplatz, όπου βρίσκεται το επιβλητικό, μεγαλειώδες κτήριο του νέου και του παλιού Δημαρχείου, που οι ντόπιοι αποκαλούν “Neues RathauS” και ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα του Μονάχου,με το μελωδικό, πανέμορφο ρολόι γνωστό με την ονομασία Glockenspiel ,ένα κουκλίστικο γλυπτό με παραδοσιακό χαρακτήρα το οποίο απεικονίζει τις φιγούρες Γερμανών βαρελάδων οι οποίες ζωντανεύουν και αρχίζουν να περιστρέφονται τρείς φορές κάθε μέρα καθώς οι καμπάνες του ρολογιού του πύργου του ηχούν και οι φιγούρες πάνω σ’ αυτό χορεύουν σαν σε ιεροτελεστία. .Μία παλιά, πέρα ως πέρα ιστορική, πλατεία που αποτελεί το κέντρο και την «καρδιά» αυτής της υπερσύγχρονης, πανέμορφης γερμανικής πόλης.. Ώρα για μεσημεριανή ανάπαυλα, φαγητό και την απαραίτητη επίσκεψη στα μεγάλα γερμανικά εμπορικά τα οποία και εξερευνούμε με ευλάβεια.

Η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή μας έχει ξεκινήσει.

Ένας γλυκός αποχαιρετισμός κι ευχαριστήρια απ όλους, δίνοντας με τους φανατικότερους αυτού του είδους των περιηγήσεων ραντεβού για την επόμενη εξόρμηση μας, είναι το τέλος αυτής της “εγκλωβισμένης σε δύο αράδες διήγησης ” και το δικό μου ενθύμιο, δώρο σε όλους εσάς που στηρίξατε αμέριστα την προσπάθειά αυτή.