Άργος ΟρεστικόΚαστοριά

Γιάννης Τσότσος – “Πρέπει να ξυπνήσουμε ‘εχθές’ γιατί οι εφιάλτες δεν αργούν να έρθουν”

Διάφανος ΎπνοςΣτην παράσταση “Διάφανος Ύπνος” που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Σταύρου Στάγκου στο Θέατρο OLVIO, τα όνειρα έχουν πολλές διαστάσεις και κυρίως δύσκολες.

ΤΗΣ

Το έργο έχει βασιστεί στο βιβλίο της Charlotte Beradt «Τα όνειρα στο Τρίτο Ράιχ» και κρύβει πίσω του μια αληθινή ιστορία αντίστασης στον ολοκληρωτισμό (όχι όπως την έχουμε στο μυαλό μας) και το τραγικό ερώτημα αν ο φασισμός επηρεάζει μέχρι και τα όνειρα των ανθρώπων που τον βιώνουν.

Οι συντελεστές της παράστασης μίλησαν στο NEWS 24/7 για το αν μπορεί ένα απολυταρχικό καθεστώς να ελέγξει μέχρι και τα όνειρα των ανθρώπων και τι σημαίνει αυτό στο σήμερα.

Γιάννης Τσότσος – “Πρέπει να ξυπνήσουμε ‘εχθές’ γιατί οι εφιάλτες δεν αργούν να έρθουν”

Για τον ηθοποιό Γιάννη Τσότσο όσο περνάνε τα χρόνια δυστυχώς αυξάνονται τα απολυταρχικά καθεστώτα και η ματιά του σήμερα είναι στραμμένη στην Παλαιστίνη… “Και γιατί όχι, ναι θα μπορούν να ελέγξουν μέχρι και τα όνειρα των ανθρώπων. Και αυτό είναι που αναδεικνύει και το έργο μας. Όσο υπάρχουν ζωντανοί εφιάλτες έξω-  πχ “Αυτά που συμβαίνουν στην Παλαιστίνη” – το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων, και ας με πουν απόλυτο, κάνει τα στραβά μάτια, έκανε και θα κάνει απέναντι σε γενοκτονίες, και σε πολέμους!  Νομίζω, σήμερα ακόμα πιο πολύ, υπάρχουν μεγαλύτερα ποσοστά προπαγάνδας, έλλειψη μελέτης και δυστυχώς περισσότερος ρατσισμός. Πρέπει να ξυπνήσουμε “εχθές” γιατί οι εφιάλτες δεν αργούν να έρθουν!“.

Πώς το έργο καλεί το κοινό να σκεφτεί; “Οι τρόποι των ονείρων, που διαδέχονται το ένα το άλλο, μετά από κάθε χρονολογία. Στο έργο μας στην αρχή τα όνειρα μας είναι πιο ανάλαφρα αλλά πάντα με αιχμές για το τι θα επακολουθήσει, και όσο περνάνε τα χρόνια βαραίνουν όλο και πιο πολύ. Το ελπιδοφόρο είναι, ότι όταν φτάσουμε στον πάτο, έρχεται η επανάσταση, ας ελπίσουμε λοιπόν σε αυτό. Μία ευκαιρία στον θεατή να σκεφτεί καλά, και να επαναστατήσει.”

Και η φράση που ξεχωρίζει στο έργο; “Της έχω παίξει τόσα κομμάτια, σπουδαίων μουσικών, δικά μου, με τόση αγάπη που με κοίταξε απόψε δεν μ’ έχει κοιτάξει ποτέ άλλοτε!  Αυτή η φράση, δείχνει το τρυφερό βλέμμα της μάνας, απέναντι στον γιο, το βλέμμα της προστασίας, το βλέμμα του “είμαι εδώ” και θα είμαι για πάντα, το βλέμμα της τρυφερότητας, το βλέμμα της αλήθειας, το βλέμμα της στοργής! Το βλέμμα της μάνας, είναι μοναδικό.”

Διαβάστε όλο το άρθρο με όλες τις συνεντεύξεις στο news247.gr

 

 

Back to top button