Στον πολύπαθο Βλοχό Καρδίτσας, τα δεύτερα Χριστούγεννα μετά τον «Ντάνιελ» δε θα έχουν τη λάμψη που τους αξίζει. Ο αγρότης Βαγγέλης Ντρίζας και η πενταμελής οικογένειά του προσπαθούν βήμα βήμα να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους. Αν κι επέστρεψαν στο σπίτι τους, η καθημερινότητά τους είναι «στριμωγμένη» σε 35 τετραγωνικά μέτρα, περιμένοντας την πολυπόθητη αποζημίωση. Γι’αυτούς, οι φετινές γιορτές δε σημαίνουν δώρα και λαμπερά στολίδια, αλλά υπομονή κι ελπίδα.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΠΛΟΙΑΡΙΔΗ
Η οικογένεια, είδε το σπίτι της να πνίγεται από τα ορμητικά νερά που «βούλιαξαν» τη Θεσσαλία πριν από ενάμισι χρόνο, και τις καλλιέργειες της σε βαμβάκι, καλαμπόκι και σιτάρι να εξαφανίζονται. Τους τελευταίους μήνες είχαν μετακομίσει στο χωριό Γοργοβίτες μέσω της εμπροσθοβαρούς επιδότησης ενοικίου από την πολιτεία, όμως από τον Σεπτέμβρη επέστρεψαν στον Βλοχό, καθώς δεν μπορούσαν να είναι μακριά από τα κτήματά τους.
Η προκαταβολή ύψους 5.000 ευρώ που έλαβαν, μαζί με το ποσό των 6.600 ευρώ για την οικοσκευή, καθώς το σπίτι τους κηρύχθηκε κίτρινο, έφτασαν για την επισκευή και ανακαίνιση του υπνοδωματίου, του μπάνιου και της κουζίνας, μόλις 35 τ.μ. από τα συνολικά 144 τ.μ. του σπιτιού, με αποτέλεσμα ο ίδιος με τη σύζυγό του, τα δύο έφηβα παιδιά τους και τη γιαγιά να ζουν… ο ένας πάνω στον άλλο.
Οι καλλιέργειές τους, που με τόσο κόπο ανέστησαν μετά το σαρωτικό πέρασμα του Ντάνιελ, είναι και ο λόγος που επέστρεψαν στον Βλοχό, εν αναμονή της αποζημίωσης. «Όταν είσαι αγρότης, δε γίνεται να είσαι αλλού. Αν ήταν η δουλειά μας άλλη, ίσως, αλλά τώρα, είναι αδύνατον. Έχουμε τα μηχανήματα μας, τον εξοπλισμό μας, πρέπει να τα προσέχουμε, δε γίνεται να φεύγουμε», λέει ο κ. Ντρίζος στο Thesstoday.gr.
«Φτιάξαμε ένα δωματιάκι και την κουζίνα, γι’ αυτό έφτασαν τα χρήματα και μας μένουν άλλα τρία δωμάτια. Το σπίτι είναι διαλυμένο, έχουν καταστραφεί τα πατώματα, θέλει σοβάτισμα, καινούριο ταβάνι, όλα από την αρχή, και είναι λογικό γιατί το νερό έφτασε τα 4,80 μέτρα και έμεινε έτσι επί 15 μέρες! Τώρα, κοιμόμαστε στο ίδιο υπνοδωμάτιο, αυτό που φτιάξαμε και η πεθερά μου στον καναπέ. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ καιρό, θέλουμε να πληρωθούμε άμεσα την αποζημίωση, για να πάνε τα παιδιά στο δωμάτια τους, εμείς στο δωμάτιο μας. Ζοριζόμαστε όλοι πολύ και ιδιαίτερα τα παιδιά, γιατί δεν είναι μικρά να τα έχουμε στην αγκαλιά μας.. Ο γιος μου πηγαίνει στην πρώτη Λυκείου και η κόρη μου στην πρώτη γυμνασίου. Κάνουν τα μαθήματά τους στα κρεβάτια και στο τραπέζι της κουζίνας, μου λένε “δεν χωράμε να στρίψουμε”, είναι πιεσμένα», περιγράφει ο κ. Ντρίζος.
«Είναι ρίσκο η επιστροφή μας με ανοιχτά αναχώματα, αλλά δεν έχουμε επιλογή»
Στο μυαλό κάθε κατοίκου είναι ο φόβος ότι μια νέα κακοκαιρία, ακόμη και με μικρότερο όγκο νερού, θα ισοπεδώσει ό,τι απέμεινε, πριν καν καλά καλά φτιάξουν τα σπίτια τους, καθώς ακόμη δεν έχουν κατασκευαστεί τα αναχώματα.
Αυτός είναι και ο λόγος που αρκετοί σκέφτονται να γυρίσουν τις πλάτες τους στο χωριό. Όσοι δε βιοπορίζονται από τη φύση, δεν έχουν άλλη επιλογή από το ρίσκο της επιστροφής. «Αυτοί που θέλουν να φύγουν δεν επιστρέφουν στο χωριό, αλλιώς θα το ρίσκαραν. Εμείς το ρισκάρουμε γιατί ενώ δεν έχουν γίνει τα έργα και το χωριό είναι ανοχύρωτο, η δουλειά μας είναι εδώ, δεν έχουμε επιλογή. Η αποκατάσταση θα έπρεπε να έχει ήδη γίνει. Πέρασαν δεκαπέντε μήνες και περιμένουμε τα χρήματα της αποζημίωσης. Είμαστε σε επαφή με τον μηχανικό που έχει τον φάκελό μας και περιμένουμε να τον εγκρίνει, ελπίζουμε μέχρι την άνοιξη να επισκευάσουμε το σπίτι μας», λέει ο αγρότης.
Τα τρία σενάρια για το «αύριο» στον Βλοχό
Στο χωριό των 500 κατοίκων, σήμερα έχουν επιστρέψει συνολικά 60 οικογένειες, ενώ όλη η κοινότητα είναι σε αναμμένα κάρβουνα για τους όρους με τους οποίους θα γίνει ή όχι, η μετεγκατάσταση του χωριού, όπως αναφέρει στο Τhesstoday,gr o πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Βλοχού Βασίλης Καλογιάννης. Μάλιστα, την προηγούμενη εβδομάδα παρουσιάστηκαν τα τρία σενάρια της μελέτης σκοπιμότητας μετεγκατάστασης από την ιδιωτική εταιρεία συμβουλευτικής που ανέλαβε το πρότζεκτ για λογαριασμό του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και της Γενική Γραμματεία Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος.
«Το πρώτο σενάριο είναι η παραμονή, το δεύτερο η μερική μετεγκατάσταση σε ένα περιβάλλον αστικό και το τρίτο είναι η μερική μετεγκατάσταση σε ένα μη οργανωμένο περιβάλλον. Η συμβουλευτική εταιρεία θα ερευνήσει τι είναι καλύτερο και τι συμφέρει οικονομικά την κυβέρνηση. Αφού συντάξουν τη μελέτη θα την θέσουν στο υπουργείο και στη δημοτική κοινότητα», επεξηγεί ο πρόεδρος της Κοινότητας Βλοχού. «Εμείς προτείναμε μερική μετεγκατάσταση, εφόσον δεν το επιθυμούν όλοι, η να δοθούν αποζημιώσεις να αποφασίσει ο καθένας μόνος του τι θέλει να κάνει. Γιατί όλα αυτά θέλουν χρόνια για να γίνουν, ένας νέος οικισμός χρειάζεται δρόμους, πλατείες, αποχετεύσεις, ύδρευση».
Μέχρι το Πάσχα η δέσμευση της Περιφέρειας για τα αναχώματα
Σύμφωνα με τον κ. Καλογιάννη, η η τελευταία ενημέρωση από την Περιφέρεια Θεσσαλίας είναι ότι μέχρι και το Πάσχα θα έχουν κλείσει οριστικά όλα τα αναχώματα. «Ο κόσμος φοβάται. Μας είπαν ότι θα έχουν σηκωθεί στο ύψος που ήταν πριν τα αναχώματα παρόλα αυτά, δεν φτάνει μόνο αυτό, γιατί χρειάζεται να γίνουν τα πολύ μεγάλα έργα, τα μεγάλα φράγματα στα βουνά για να νιώσει ασφάλεια όλος ο κάμπος», προσθέτει.
