Το πρότυπο εκπαιδευτικό του όραμα, η κριτική του ενάντια στο δασκαλοκεντρισμό, οι απόψεις του για το «Νέο Σχολείο», αλλά και οι παιδαγωγικές του αρχές που θέτουν τον μαθητή στο κέντρο της εκπαιδευτικής δραστηριότητας κατέστησαν τον Αλέξανδρο Δελμούζο μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στον χώρο της νεοελληνικής εκπαίδευσης, με έργο στις παρακαταθήκες του διαχρονικό. Πρωταγωνιστής στα Αθεϊκά του Βόλου έγινε ο δάσκαλος που μίσησε η Εκκλησία αλλά και στα «Μαρασλειακά», εκείνος που στοχοποίησε η επίσημη Πολιτεία ως «εθνικά επιβλαβή».
Γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου του 1880. Ο Αλέξανδρος Δελμούζος, μαζί με τον Δημήτρη Γληνό και τον Μανόλη Τριανταφυλλίδη, επικεφαλής του Εκπαιδευτικού Ομίλου συνεργάστηκαν με τον Ελευθέριο Βενιζέλο για την εφαρμογή της φιλελεύθερης αστικής μεταρρύθμισης στην εκπαίδευση. Στην προσπάθεια τους για τη μεταρρύθμιση οι αντιδράσεις ήταν σφοδρές.
Το νέο σχολείο του Βόλου
Ο Δελμούζος σπούδασε στην Αθήνα και στη Γερμανία. Μόλις ολοκλήρωσε τις σπουδές του, διορίστηκε διευθυντής στο παρθεναγωγείο Βόλου [1908] . Ως διευθυντής, εισήγαγε πρώτος τη δημοτική γλώσσα και τις αρχές του σχολείου εργασίας. Το πείραμα του Αλέξανδρου Δελμούζου στο Σχολείο του Βόλου κατέληξε στη Δίκη του Ναυπλίου (1914), όπου οι κατηγορίες για αθεΐα, έλλειψη πατριωτισμού και ανηθικότητα ενορχήστρωναν την αντίδραση των παραδοσιακών δυνάμεων. Αθώωθηκε.
Σε ηλικία μόλις 28ετών, ο Δελμούζος το 1908 σχεδιάζει από το μηδέν ένα νέου προσανατολισμού σχολείο στο Βόλο, επηρεασμένος από τα γερμανικά προοδευτικά παιδαγωγικά ρεύματα, αλλά και σοσιαλιστικές επιρροές. Στοιχεία του η εστίαση στα νεότερα χαρακτηριστικά της ελληνικότητας, η θρησκευτική διδασκαλία μετ’επιφυλάξεων για το ρόλο της Εκκλησίας, φιλελεύθερο στις παιδαγωγικές προσεγγίσεις, πολιτισμικά εκσυγχρονισμένο και με την καινοτομία της διδασκαλίας στη δημοτική.
Η νεοτερικότητα του Δελμούζου ερέθισε αμέσως τα συντηρητικά στοιχεία και την ηγεσία της Εκκλησίας του Βόλου. Στις 2 Μαρτίου 1911 ιερείς της πόλης του Βόλου αλλά και τοπικοί φορείς και προσωπικότητες οργανώνουν εκστρατεία κατά του σχολείου που «σκανδαλίζει» τα χρηστά ήθη τους. Οργανώνεται συλλαλητήριο. Το σχολείο κλείνει και ο Δελμούζος παραπέμπεται σε δίκη. Χαρακτηριστικό του κλίματος της εποχής είναι ότι εκείνες τις μέρες στη Βουλή λαμβάνει χώρα μία θυελλώδης αντιπαράθεση που καταλήγει στην υπερψήφιση του άρθρου του Συντάγματος που επέβαλε την καθαρεύουσα ως επίσημη γλώσσα του κράτους.
Τα Μαρασλειακά
Διαβαστε την συνεχεια στο Tvxs.gr
