Τέτοιες μέρες δεν χάνονται. Από το πρωί σκεφτόμουν πώς και πότε θα πάω στον Άι Θανάση.
Σήμερα την διαδρομή αυτή την αφιερώνω στην μικρή μας πριγκίπισσα.
Ένα πανέμορφο πανέμορφο που ήλθε στον κόσμο να γεμίσει την οικογένεια μας με όμορφα, γλυκά, συναισθήματα.
Η ομορφιά της πόλης είναι δεδομένη αλλά η ομορφιά σήμερα λόγω εγγονής ήταν σε υπερθετικό βαθμό.
Στην σημερινή διαδρομή την σκεφτόμουν συνεχώς και εύχομαι να με αξιώσει ο Θεός να είμαι καλός παππούς και να την βλέπω να παίζει στα χιόνια όπως τα μικρά στον Προφήτη Ηλία ,να μεγαλώνει υγιής και χαρούμενη.
Βασίλης Κωνσταντίνου
Υγ.Οι φωτογραφίες από την διαδρομή .Είπαμε σήμερα όλα συγκλίνουν στο να θυμίζουν και να παραπέμπουν σε ένα “Ύμνο στην ομορφιά!’
