Η επιλογή του προσώπου του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας αποτελεί ύψιστη πράξη συναίνεσης του κοινοβουλευτικού μας συστήματος.
Τηρήθηκε απαρέγκλιτα τις τελευταίες δεκαετίες από όλες της κυβερνήσεις καθότι ο συμβολισμός μιας ισόρροπης λειτουργίας στο σημαντικότερο θεσμικό αντίβαρο δημιουργεί συνθήκες και συμβολισμούς ενός ώριμου και συνετού κοινοβουλευτικού συστήματος.
Ο Πρωθυπουργός σήμερα γίνεται ο πρώτος που καταστρατηγεί αυτήν την κοινοβουλευτική παράδοση και μάλιστα σε στιγμές κρίσιμες λόγω των γεωπολιτικών εξελίξεων και των κινδύνων της εποχής που απαιτούν συναίνεση στο πρόσωπο ενός νέου Προέδρου με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά εμπειρίας και βαθιάς γνώσης των ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής που θα προέρχεται από την άλλη όχθη του πολιτικού χάρτη.
Τα παραδείγματα τέτοιων περιπτώσεων σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες πάρα πολλά.
Εδώ όμως ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να λύσει τα εσωκομματικά ζητήματα της παράταξης του μέσω της επιλογής του.
Το τελευταίο φύλλο συκής ενός δήθεν κεντρώου μετριοπαθούς προφίλ έχει πέσει κάτω.
Κοσμάς Βαρσάμης
1 λεπτό ανάγνωση
