Εδήλωσα με παρρησία “O Σταυρός για να κατέβει πρέπει να περάσουν πρώτα πάνω από το σώμα μου”
Κατά την διάρκεια της τελευταίας κοινοβουλευτικής μου θητείας ασχολήθηκα με τον Σταυρό στο Μαύρο Βουνό στο Μανιάκι Καστοριάς. Εκείνη την εποχή μία δεκάδα συμπολιτών,για κάποιους από τους οποίους εξεπλάγην, προσπαθούσε να < κατεβάσει> τον Σταυρό.
Πολυμελής αντιπροσωπεία πολιτών με επικεφαλής τον πατέρα-Αναστάσιο με επισκέφθηκε στο πολιτικό μου γραφείο για να με ενημερώσουν και να ζητήσουν την βοήθειά μου.Η αγωνία και αγανάκτησή τους ήταν έκδηλη, γιατί θεωρούσαν πως οι πολέμιοι του Σταυρού ήσαν κοντά στην υλοποίηση της αντιχριστιανικής τους πράξης.Εγώ αφού ολοκληρώθηκε η συζήτηση τους εδήλωσα με παρρησία,πως < ο Σταυρός για να κατέβει πρέπει να περάσουν πρώτα πάνω από το σώμα μου>. Την επόμενη ημέρα με τις άμεσες και αποφασιστικές ενέργειές μου πέτυχα μέχρι σήμερα ο ΣΤΑΥΡΟΣ να παραμείνει ό ρ θ ι ο ς και να συνεχίσει ν α φ ω τ ί ζ ε ι.
Να λοιπόν <πεδίον δόξης λαμπρόν> κατά το διαχρονικό < Αρχή άνδρα δείκνυσι> και διασταλτικά γιατί όχι και…γυναίκα δείκνυσι. Και με άλλα λόγια για να γίνει ακόμη πιο σαφές, ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται ή στα δύσκολα πρέπει να παίρνουμε θέση και όχι να κρυβόμαστε, για να βγάζουμε τα κάστανα από την φωτιά ακόμη και του .Δασαρχείου. Και είναι αχρείαστο να φθάνει το θέμα μέχρι την Βουλή με Ερώτηση Βουλευτή της Ελληνικής Λύσης.
