Πάμε και όπου βγει…
και βγήκε στο αλώνι του χάρου
που άπλωνε σεντόνια λευκά
με αυτά τύλιξε νέα παιδιά αφήνοντας
άδεια μάνας αγκαλιά
σάβανα γινήκαν τα παιδιά μας
χαθήκαν τα όνειρα μας
κηδέψαμε τη ζωή ποτίζοντας δάκρυα τη γη
Πάμε και όπου βγει …
Αναστασία Λιάπη