Ο Γιώργος Γκρίζης στην παλιά επιτυχία του Αντώνη Βαρδή «Και ξαφνικά», σε στίχους Σαράντη Αλιβιζάτου, από το 1994
Και ξαφνικά
Και ξαφνικά θα μεγαλώσουν τα δωμάτια,
θα κάνεις ώρες για να φτάσεις στο κρεβάτι,
τη μοναξιά θα χεις κουρτίνα στα παράθυρα,
γιατί η αγάπη σου προέκυψε απάτη.
Θα δαγκώνεσαι να κρύψεις την πληγή,
μα η απόγνωση θα γίνεται κραυγή,
μες στη νύχτα τρελαμένη θα γυρνάς,
θα πονάς και θα ζητάς μονάχα εμένα,
τη σκιά μου στις σκιές θ’ αναζητάς.
Με τα φώτα του ερωτά σου αναμμένα,
τη σκιά μου στις σκιές θ’ αναζητάς,
με τα φώτα του ερωτά σου αναμμένα
Και ξαφνικά θα με στολίσεις με πικρόλογα,
που μες στην τρέλα σ’ άφησα όλα να τα κάψεις,
ομως τα κύτταρα του νου σου ετοιμόλογα,
θα σου θυμίσουν πως σου φώναζα θα κλάψεις,
θα δαγκώνεσαι να κρύψεις την πληγή,
μα η απόγνωση θα γίνεται κραυγή.
Μες στη νύχτα τρελαμένη θα γυρνάς,
θα πονάς και θα ζητάς μονάχα εμένα,
τη σκιά μου στις σκιές θ’ αναζητάς,
με τα φώτα του ερωτά σου αναμμένα,
τη σκιά μου στις σκιές θ’ αναζητάς,
με τα φώτα του ερωτά σου αναμμένα.
